رئالیسم
/re~Alism/
لغت نامه دهخدا
رئالیسم مکتبی است که هدف اصلی آن تشخیص تأثیر محیط و اجتماع در واقعیت های زندگی و بیان عوامل آنها و بالاخره تحلیل و شناساندن دقیق تیپ هایی است که در اجتماع معین بوجود آمده اند. رآلیسم برخلاف رومانتیسم مکتبی است اوبژکتیف ( برونی ) و نویسنده رئالیست هنگام آفریدن اثر بیشتر تماشاگر است و افکار و احساسات خود را در جریان داستان ظاهر نمیسازد. رئالیسم در واقع پیروزی حقیقت و واقعیت بر تخیل و هیجان است واین مکتب ادبی بیشتر از این رو دارای اهمیت است که مکتب های متعدد بعدی نتوانسته است از قدر و اعتبار آن بکاهد و بنای رمان نویسی جدید و ادبیات امروز جهان برروی آن نهاده شده است. از پیشوایان بزرگ این سبک در ادبیات باید در فرانسه بالزاک را نام برد که در نیمه دوم قرن نوزدهم م. با نوشتن «کمدی انسانی » پیشوای مسلم نویسندگان رآلیست بشمار آمد. رجوع به مکتبهای ادبی تألیف رضا سیدحسینی صص 119 - 137 و شاهکار نثر فصیح فارسی تألیف سعید نفیسی شود. || ( اصطلاح فلسفه ) حقیقت گرایی. نظریه ای است مبتنی بر اینکه وجود هر موجود مستقل از ذهنی است که پی به آن برده است ( این نظریه عکس نظریه ایدآلیسم است زیرا در مکتب ایدآلیسم نظر بر آن است که هیچ چیز خارج از ذهن وجود ندارد ).
فرهنگ فارسی
حقیقت گرای واقع گرای
فرهنگ عمید
۲. (ادبی ) تعهد هنر و ادبیات به بازنمایی بدون دخل وتصرف مناظر زندگی و واقعیات اجتماعی، واقع گرایی.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] رئالیسم یعنی اصالت واقعیت خارجی. این مکتب به وجود جهان خارج و مستقل از ادراک انسان، قائل است. ایده آلیست ها همه موجودات و آنچه را که در این جهان درک می کنیم، تصورات ذهنی و وابسته به ذهن شخص می دانند و معتقدند که اگر من که همه چیز را ادراک می کنم نباشم، دیگر نمی توانم بگویم که چیزی هست. در حالی که بنابر نظر و عقیده رئالیستی، اگر ما انسان ها از بین برویم، باز هم جهان خارج وجود خواهد داشت. به طور کلی یک رئالیست، موجودات جهان خارج را واقعی و دارای وجود مستقل از ذهن خود می داند. می داند.
رئال (Real) در لغت به معنای واقعیت است و رئالیسم یعنی واقع نمایی.
مکتب رئالیسم
رئالیسم، مکتبی ادبی – هنری است که در اواسط قرن نوزدهم میلادی، یعنی در فاصله سال های ۱۸۵۰ – ۱۸۸۰ در اروپا و آمریکا رواج یافت.این مکتب عکس العملی بود در مقابل مکتب رمانتیک. رمانتیک، مکتبی درون گرا و ذهنی بود که برای فرار از واقعیت اکنون، به دنیای گذشته پناه می برد که البته این دنیای ساختگی غالباً مبنای واقعی نداشت؛ اما رئالیسم، مکتبی عینی و بیرونی بود که بر بیان واقعیت های جامعه تأکید بسیار داشت و معتقد بود که آثار متکلفانه و دیرفهم مکتب های رمانتی سیسم و کلاسیسیم راه به جایی نمی برد و برای نشان دادن تصویر درستی از جامعه باید زبانی بی پیرایه و ساده را برگزید.
پایه گذاران اصلی رئالیسم
پایه گذاران اصلی رئالیسم در فرانسه نویسندگان و شاعران کم شهرتی بودند که به طور صریح با مکتب رمانتی سیسم مقابله می کردند؛ از جمله این افراد می توان به شامفلوری (chamflevry)، مورژه (murger) و دورانتی (Duranty) اشاره کرد.
← گوستاو کوربه
...
رئال (Real) در لغت به معنای واقعیت است و رئالیسم یعنی واقع نمایی.
مکتب رئالیسم
رئالیسم، مکتبی ادبی – هنری است که در اواسط قرن نوزدهم میلادی، یعنی در فاصله سال های ۱۸۵۰ – ۱۸۸۰ در اروپا و آمریکا رواج یافت.این مکتب عکس العملی بود در مقابل مکتب رمانتیک. رمانتیک، مکتبی درون گرا و ذهنی بود که برای فرار از واقعیت اکنون، به دنیای گذشته پناه می برد که البته این دنیای ساختگی غالباً مبنای واقعی نداشت؛ اما رئالیسم، مکتبی عینی و بیرونی بود که بر بیان واقعیت های جامعه تأکید بسیار داشت و معتقد بود که آثار متکلفانه و دیرفهم مکتب های رمانتی سیسم و کلاسیسیم راه به جایی نمی برد و برای نشان دادن تصویر درستی از جامعه باید زبانی بی پیرایه و ساده را برگزید.
پایه گذاران اصلی رئالیسم
پایه گذاران اصلی رئالیسم در فرانسه نویسندگان و شاعران کم شهرتی بودند که به طور صریح با مکتب رمانتی سیسم مقابله می کردند؛ از جمله این افراد می توان به شامفلوری (chamflevry)، مورژه (murger) و دورانتی (Duranty) اشاره کرد.
← گوستاو کوربه
...
wikifeqh: مکتب_رئالیسم
[ویکی فقه] رئالیسم (مکتب ادبی). رئالیسم یعنی اصالت واقعیت خارجی. این مکتب به وجود جهان خارج و مستقل از ادراک انسان، قائل است. ایده آلیست ها همه موجودات و آنچه را که در این جهان درک می کنیم، تصورات ذهنی و وابسته به ذهن شخص می دانند و معتقدند که اگر من که همه چیز را ادراک می کنم نباشم، دیگر نمی توانم بگویم که چیزی هست. در حالی که بنابر نظر و عقیده رئالیستی، اگر ما انسان ها از بین برویم، باز هم جهان خارج وجود خواهد داشت. به طور کلی یک رئالیست، موجودات جهان خارج را واقعی و دارای وجود مستقل از ذهن خود می داند. می داند.
رئال (Real) در لغت به معنای واقعیت است و رئالیسم یعنی واقع نمایی.
مکتب رئالیسم
رئالیسم، مکتبی ادبی – هنری است که در اواسط قرن نوزدهم میلادی، یعنی در فاصله سال های ۱۸۵۰ – ۱۸۸۰ در اروپا و آمریکا رواج یافت.این مکتب عکس العملی بود در مقابل مکتب رمانتیک. رمانتیک، مکتبی درون گرا و ذهنی بود که برای فرار از واقعیت اکنون، به دنیای گذشته پناه می برد که البته این دنیای ساختگی غالباً مبنای واقعی نداشت؛ اما رئالیسم، مکتبی عینی و بیرونی بود که بر بیان واقعیت های جامعه تأکید بسیار داشت و معتقد بود که آثار متکلفانه و دیرفهم مکتب های رمانتی سیسم و کلاسیسیم راه به جایی نمی برد و برای نشان دادن تصویر درستی از جامعه باید زبانی بی پیرایه و ساده را برگزید.
فرهنگ اصطلاحات ادبی، ، سید حسینی، سیما؛ تهران، مروارید، ۱۳۷۵، چاپ دوم، ص۱۵۵.
پایه گذاران اصلی رئالیسم در فرانسه نویسندگان و شاعران کم شهرتی بودند که به طور صریح با مکتب رمانتی سیسم مقابله می کردند؛ از جمله این افراد می توان به شامفلوری (chamflevry)، مورژه (murger) و دورانتی (Duranty) اشاره کرد.
← گوستاو کوربه
...
رئال (Real) در لغت به معنای واقعیت است و رئالیسم یعنی واقع نمایی.
مکتب رئالیسم
رئالیسم، مکتبی ادبی – هنری است که در اواسط قرن نوزدهم میلادی، یعنی در فاصله سال های ۱۸۵۰ – ۱۸۸۰ در اروپا و آمریکا رواج یافت.این مکتب عکس العملی بود در مقابل مکتب رمانتیک. رمانتیک، مکتبی درون گرا و ذهنی بود که برای فرار از واقعیت اکنون، به دنیای گذشته پناه می برد که البته این دنیای ساختگی غالباً مبنای واقعی نداشت؛ اما رئالیسم، مکتبی عینی و بیرونی بود که بر بیان واقعیت های جامعه تأکید بسیار داشت و معتقد بود که آثار متکلفانه و دیرفهم مکتب های رمانتی سیسم و کلاسیسیم راه به جایی نمی برد و برای نشان دادن تصویر درستی از جامعه باید زبانی بی پیرایه و ساده را برگزید.
فرهنگ اصطلاحات ادبی، ، سید حسینی، سیما؛ تهران، مروارید، ۱۳۷۵، چاپ دوم، ص۱۵۵.
پایه گذاران اصلی رئالیسم در فرانسه نویسندگان و شاعران کم شهرتی بودند که به طور صریح با مکتب رمانتی سیسم مقابله می کردند؛ از جمله این افراد می توان به شامفلوری (chamflevry)، مورژه (murger) و دورانتی (Duranty) اشاره کرد.
← گوستاو کوربه
...
wikifeqh: اصالت_واقع
دانشنامه عمومی
رئالیسم (جنبش هنری). رئالیسم یک حرکت هنری است که در دههٔ ۱۸۴۰، حدوداً در زمان انقلاب ۱۸۴۸ در فرانسه ظهور کرد. [ ۱] از اوایل قرن نوزدهم، رمانتیسیسم که بر ادبیات و هنر فرانسه تسلط داشت، توسط رئالیست ها رد شد و رئالیسم علیه درام جنبش رمانتیک و موضوع عجیب و غریب و هیجان گرایی اغراق آمیز قیام کرد. با این وجود، سعی داشت افراد و موقعیتهای واقعی و معاصر را با درستی و صحت به تصویر بکشد، و از جنبه های ناخوشایند زندگی اجتناب نکند. این جنبش بر موضوعات و اتفاقات غیر واقعی که قبلاً در کارهای هنری رد شده بودند، تمرکز داشت. آثار رئالیستی ( واقع گرایانه ) مردم را از همه طبقات در موقعیت هایی به وجود می آورد که در زندگی عادی به وجود می آیند، و اغلب منعکس کننده تغییرات ایجاد شده توسط انقلاب های صنعتی و تجاری هستند. رئالیسم بیش از آن که شامل نمایش های ایده آل جهان باشد، بیشتر به چگونگی به وجود آمدن چیزها در دیدگاه توجه داشت. [ ۲] با معرفی عکاسی - محبوبیت این گونه آثار «واقع گرایانه» به عنوان یک منبع تصویری جدید که باعث ایجاد تمایل در مردم برای تولید نمایش هایی می شود که از نظر عینی واقعی به نظر می رسند، افزایش یافت.
رئالیست ها موضوعات و موقعیت های روزمره را در محیط های معاصر به تصویر می کشند و سعی می کنند افراد از همه طبقات اجتماعی را به روشی مشابه به تصویر بکشند. از پالت های تیره رنگ زمین برای نادیده گرفتن زیبایی و ایده آل سازی که معمولاً در هنر یافت می شد، استفاده شد. این جنبش جنجال برانگیخت زیرا به طور هدفمند از ارزشهای اجتماعی و طبقات بالا انتقاد می کرد و همچنین ارزشهای جدید همراه با انقلاب صنعتی را مورد بررسی قرار می داد. واقع گرایی به دلیل تلاش برای تلفیق زندگی مدرن و هنر در کنار یکدیگر، به عنوان گسترده ای از جنبش هنر مدرن شناخته می شود. [ ۳] از آرمان گرایی کلاسیک و احساسات گرایی و درام رمانتیک به طور مساوی جلوگیری شد و اغلب عناصر نامرغوب و نامرتب موضوعات صاف یا حذف نمی شدند. رئالیسم اجتماعی بر به تصویر کشیدن طبقه کارگر و برخورد با آنها با همان جدیت طبقات دیگر هنر تأکید دارد، اما رئالیسم، به عنوان پرهیز از مصنوعی بودن، در درمان روابط انسانی و عواطف نیز از اهداف رئالیسم بود. رفتار افراد با روشی قهرمانی یا احساسی به همان اندازه رد شد. [ ۴]
رئالیسم به عنوان یک جنبش هنری توسط گوستاو کوربت در فرانسه هدایت می شد. این اثر در سراسر اروپا گسترش یافت و برای بقیه قرن و فراتر از آن تأثیرگذار بود، اما همان طور که در جریان اصلی نقاشی پذیرفته شد، به عنوان اصطلاحی برای تعریف سبک هنری کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. پس از ورود امپرسیونیسم و جنبش های بعدی که اهمیت برس کشی دقیق توهمی را پایین می آورد، معمولاً اشاره به استفاده از سبک نقاشی سنتی و تنگ تر صورت می گرفت. این برای تعدادی از جنبش ها و روندهای بعدی هنر مورد استفاده قرار گرفته است، برخی شامل نمایش دقیق توهمی، مانند فوتورئالیسم، و برخی دیگر به تصویر کشیدن موضوع «رئالیستی» به معنای اجتماعی، یا تلاش برای هر دو.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرئالیست ها موضوعات و موقعیت های روزمره را در محیط های معاصر به تصویر می کشند و سعی می کنند افراد از همه طبقات اجتماعی را به روشی مشابه به تصویر بکشند. از پالت های تیره رنگ زمین برای نادیده گرفتن زیبایی و ایده آل سازی که معمولاً در هنر یافت می شد، استفاده شد. این جنبش جنجال برانگیخت زیرا به طور هدفمند از ارزشهای اجتماعی و طبقات بالا انتقاد می کرد و همچنین ارزشهای جدید همراه با انقلاب صنعتی را مورد بررسی قرار می داد. واقع گرایی به دلیل تلاش برای تلفیق زندگی مدرن و هنر در کنار یکدیگر، به عنوان گسترده ای از جنبش هنر مدرن شناخته می شود. [ ۳] از آرمان گرایی کلاسیک و احساسات گرایی و درام رمانتیک به طور مساوی جلوگیری شد و اغلب عناصر نامرغوب و نامرتب موضوعات صاف یا حذف نمی شدند. رئالیسم اجتماعی بر به تصویر کشیدن طبقه کارگر و برخورد با آنها با همان جدیت طبقات دیگر هنر تأکید دارد، اما رئالیسم، به عنوان پرهیز از مصنوعی بودن، در درمان روابط انسانی و عواطف نیز از اهداف رئالیسم بود. رفتار افراد با روشی قهرمانی یا احساسی به همان اندازه رد شد. [ ۴]
رئالیسم به عنوان یک جنبش هنری توسط گوستاو کوربت در فرانسه هدایت می شد. این اثر در سراسر اروپا گسترش یافت و برای بقیه قرن و فراتر از آن تأثیرگذار بود، اما همان طور که در جریان اصلی نقاشی پذیرفته شد، به عنوان اصطلاحی برای تعریف سبک هنری کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. پس از ورود امپرسیونیسم و جنبش های بعدی که اهمیت برس کشی دقیق توهمی را پایین می آورد، معمولاً اشاره به استفاده از سبک نقاشی سنتی و تنگ تر صورت می گرفت. این برای تعدادی از جنبش ها و روندهای بعدی هنر مورد استفاده قرار گرفته است، برخی شامل نمایش دقیق توهمی، مانند فوتورئالیسم، و برخی دیگر به تصویر کشیدن موضوع «رئالیستی» به معنای اجتماعی، یا تلاش برای هر دو.
wiki: رئالیسم (جنبش هنری)
مترادف ها
رئالیسم، واقع گرایی، واقعبینی، راستین گرایی، تحقق گرایی
پیشنهاد کاربران
واژ یا کلمه ی رئآل ( real ) از چپ به راست به شکل alre با تلفظ " ال رِ " در اصل و ریشه از دو کلمه فارسی ساخته شده ؛ یکی re با تلفظ ره مخفف راه و دیگری آل ( al ) به معنای اهل، طرفدار، پیرو و یا باورمند به : در راه بودن این دنیا بهمراه اجزاء و آنهم با هدف باز گشتن به همان حالت آفرینش سرمدی، مبدئی، ازلی و ابدی یا اولیه روی یک مسیر دوار یا دایره ای شکل، در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین یا به عبارتی دیگر ؛ نظام احسن و اشرف آفرینش سرمدی، مبدئی، ازلی، یا اولیه و نه با هدف حضور انسان در دادگاه عدل الهی بر اساس حکمت های موسائی - تورائی ؛ ایسائی - ایوانگلیئی ( انجیلی ) ؛ محمّدی - قرآنی ؛ هندوئی و بودائی - وِدائی و اوپانیشادی ؛ زرتشتی - مَزِدیسنایی؛ غیره و غیره و اعم و ذالک.
... [مشاهده متن کامل]
نه تنها انسان به سوی کمال در راه و سفر می باشد بلکه خود این طبیعت و واقعیت، این عالم یا دنیا به شکل این آسمان و زمین و هرآنچه که بین آنهاست بهمراه شش عالم یا دنیای دیگر به شکل شش آسمان و شش زمین دیگر و هرآنچه که بین آنهاست در بطن و باطن خود در بخش وسیع غیبی، امکانی و پدیدار نشده ( اما شونده ) متافیزیکی بر روی یک راه یا جاده واحد و عظیم مُدَوَر ، دوار و یا دایره ای شکل، در راه و سفر می باشد و آنهم فقط و فقط از یک راه و به روش معقول، منطقی و مطلق یعنی از طریق گردش دایره وار وقوع مهبانگ های هفتگانه بر اثر نوسانات خودکار و متوالی انبساط و انقباض در چهارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس قوانین جاودانه و آئین نامه های اجرایی ثابت و پایدار و تغییر ناپذیر آن و آنهم نه فقط یک یا صد و یا هزار و یکبار بلکه دقیقا به تعداد یک هفتم کلیه ی حلقه های زنجیره دایره وار علت و معلول ( این دنیا و شش دنیای دیگر ) یا به بیانی دیگر هرکدام دقیقن به تعداد یکهفتم کلیه ی کنگره های سلسله دایره وار دهّر ها در مدارات، مراتب یا درجات فراوان تکاملی بین دو حد دنیوی؛ یکی نهایت نقصان و امکان اخس در پائین ترین حالت نشئگی طبیعی و دیگری نهایت کمال و امکان اشرف دنیوی در بالاترین نشئگی طبیعی قبل از وقوع آخرین مهبانگ و بازگشت به همان نظام احسن و اشرف آفرینش سرمدی، مبدئی، ازلی و ابدی، یکبار برای جاودانگی و یا اولیه در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین.
در این زمینه آیه قرآنی به شکل کما بدائکم تعدون، در اصل و ریشه یعنی به زبان و از دیدگاه پیامبر دین اسلام به معنای رجعت یا بازگشت به همان آفرینش اولیه بوده و نه به معنای رجعت یا بازگشت تان بسوی او، هو یا الله می باشد.
در این رابطه همچنین چرخ دهارمای بودائیان ( Dharma Rad با تلفظ دهارما راد به زبان آلمانی ) ناقص و ناکامل می باشد ( و آنهم نه تنها به این علت که یکی از دو h ؛ دو ه یا یکی از ها ها از قلم افتاده ) بلکه سمبل فروهر ایرانیان کامل و حقیقی ترست زیرا که دارای دو چرخ میباشد ؛ یکی بزرگ در اطراف کمر دادار مردانه و ساکن، ثابت و پایدار که فقط تقش راه دوار یا جاده ی دایره ای شکل را عهده دار می باشد و دیگری چرخ کوچک در دست وی که متحرک است و نقش وسیله نقلیه را بازی میکند بهمراه کلیه سرنشینان شهودی و غیبی یعنی محتوای گیتی، کیهان یا جهان بر روی چرخ بزرگ بین دو بهشت برین متوالی.
ایده آلیست دو گانه برخلاف بینش و باور نویسندگان در بعضی سایت های پارسی و فارسی زبان از دکارت و کانت آغاز نگردیده بلکه از هندوان، مصریان، یونانیان و ایرانیان فرا باستان به شکل دو گانه های ؛ بدن - روان ؛ تن - جان، جسم - خرد و امروز به شکل سه گانه های ؛ بدن - روح - روان و ماده - روان - روح.
انسان بیگناه و چشم و گوش بسته ی امروز و آینده به کدامیک از این دو گانگی ها و سه گانگی ها باید باور داشته باشد و به نفع کدام آئین و دین و مذهب و ایدئولوژی و حکمت و عرفان دینی و فلسفه ی آزاد و یا به نفع انسان و شناخت حقیقی حقیقت و واقعیت ؟!.
این عالم یا دنیا به شکل این آسمان و زمین و هرآنچه که بین آنهاست ( منجمله هر کدام از شش عالم یا دنیای دیگر به شکل شش آسمان و شش زمین دیگر و هرآنچه که بین آنهاست ) در طول این سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان ( محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار بطور مطلق یکسان و برابر ) بین دو بهشت برین متوالی و تا پایان آن، همیشه پس از وقوع مهبانگ های هشتم ( ۸م ، m8 ) در یک مدار، مرتبه یا در یک درجه تکاملی برتر از پیش یا قبل از نو آفریده میشود ( میشوند ) .
به یاد حکیم عمر خیام که چه خوش گفته :
در دایره ای که آمدن و رفتن ماست/
او را نه بدایت و نه نهایت پیداست/.
یعنی تصویر زنده یا فیلم مستند بهشت برین که در خاطره ی مطلق و بیکران خدای حقیقی و واقعی و آنهم قبل از ابلاغ امر آفرینش از درون به هستی یا وجود، ماهیت و ذات مطلق و بیکران و بی نهایت خویش و برای خود ( و نه از بیرون به چیز دیگری و برای دیگری و دیگران ) یکبار برای جاودانگی طوری ثبت و ضبط گردیده که هرگز در آن کوچک ترین لرزش و خللی ایجاد نخواهد گردید، در پشت پرده ظاهری این دنیای فیزیکی پنهان است و خارج از تیر رس شعاع برد حواس پنجگانه ( چه مسلح و چه غیر مسلح ) قرار دارد و لذا به کمک حس غیر قابل دریافت و به کمک تجربه غیر قابل شناخت.
رئالیسم فلاسفه ی غرب در اصل و ریشه به معنای واقعیت گرائی نبوده است بلکه از دیدگاه خردمندان گمنام ایرانی و بعضا هندو ( از راه اقتباس ) به معنای اشاره شده در بالا و واحد پول ریال بازگردان همان رئال ( real ) غربی به اصل خویش ( رآل، آل رِ ، اهل ریال پولی یعنی حاجیان بازاری با چتکه های چوبی قدیمی روی میز فروشِ شان بجای به کاربردن یا به کار گیری ماشین حساب های برق آسا یا سریع السیر دیجیتالی که نمونه های مدرن آتیِ شان حتا خواهند توانست حرف هم بزنند و صبح ها با ورود حاجی آقا و حاجیه خانم به دکان، مغازه، بقالی و نانوایی یا اداره . . . . و پس از روشن کردن یا شدن آنها بر اثر فشار انگشت بر دکمه یا صرفه زدن، عبارت بسمهی تعالی! صبحتان انشاءالله به خیر باشد و روزتان پردرآمد و از ته دل به شما خوش آمد میگویم و قدمت مبارکتان روی چشمان ما روبوت ها را بیان کنند و آنهم با طنین صدای دختران و پسران چینی - ژاپنی، اما به زبان مادری و لهجه شنونده ) در عمل محاسبات تخمینی با دقت صد در صدی دو دو تا چهارتای دانش آموزان کلاس اول دوران آموزش ابتدائی و یا کودکان کودکستانی در عمل شمارش اعداد یک رقمی دهگانه خردمندان گمنام هندو از صفر یا یک تا پنج و شش و تا ده و یازده به کمک انگشتان دست یا پا منهای انگشت ششم ؟!! ) بوده از راهی و به روشی دیگر یعنی کاربرد - پولی در رشته تولید و فروش و مصرف کالاها در میدان اقتصاد به موازات کاربرد - مفهومی و خسته کننده آن در میدان های فلسفه و آئین و دین و مذهب.
... [مشاهده متن کامل]
نه تنها انسان به سوی کمال در راه و سفر می باشد بلکه خود این طبیعت و واقعیت، این عالم یا دنیا به شکل این آسمان و زمین و هرآنچه که بین آنهاست بهمراه شش عالم یا دنیای دیگر به شکل شش آسمان و شش زمین دیگر و هرآنچه که بین آنهاست در بطن و باطن خود در بخش وسیع غیبی، امکانی و پدیدار نشده ( اما شونده ) متافیزیکی بر روی یک راه یا جاده واحد و عظیم مُدَوَر ، دوار و یا دایره ای شکل، در راه و سفر می باشد و آنهم فقط و فقط از یک راه و به روش معقول، منطقی و مطلق یعنی از طریق گردش دایره وار وقوع مهبانگ های هفتگانه بر اثر نوسانات خودکار و متوالی انبساط و انقباض در چهارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس قوانین جاودانه و آئین نامه های اجرایی ثابت و پایدار و تغییر ناپذیر آن و آنهم نه فقط یک یا صد و یا هزار و یکبار بلکه دقیقا به تعداد یک هفتم کلیه ی حلقه های زنجیره دایره وار علت و معلول ( این دنیا و شش دنیای دیگر ) یا به بیانی دیگر هرکدام دقیقن به تعداد یکهفتم کلیه ی کنگره های سلسله دایره وار دهّر ها در مدارات، مراتب یا درجات فراوان تکاملی بین دو حد دنیوی؛ یکی نهایت نقصان و امکان اخس در پائین ترین حالت نشئگی طبیعی و دیگری نهایت کمال و امکان اشرف دنیوی در بالاترین نشئگی طبیعی قبل از وقوع آخرین مهبانگ و بازگشت به همان نظام احسن و اشرف آفرینش سرمدی، مبدئی، ازلی و ابدی، یکبار برای جاودانگی و یا اولیه در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین.
در این زمینه آیه قرآنی به شکل کما بدائکم تعدون، در اصل و ریشه یعنی به زبان و از دیدگاه پیامبر دین اسلام به معنای رجعت یا بازگشت به همان آفرینش اولیه بوده و نه به معنای رجعت یا بازگشت تان بسوی او، هو یا الله می باشد.
در این رابطه همچنین چرخ دهارمای بودائیان ( Dharma Rad با تلفظ دهارما راد به زبان آلمانی ) ناقص و ناکامل می باشد ( و آنهم نه تنها به این علت که یکی از دو h ؛ دو ه یا یکی از ها ها از قلم افتاده ) بلکه سمبل فروهر ایرانیان کامل و حقیقی ترست زیرا که دارای دو چرخ میباشد ؛ یکی بزرگ در اطراف کمر دادار مردانه و ساکن، ثابت و پایدار که فقط تقش راه دوار یا جاده ی دایره ای شکل را عهده دار می باشد و دیگری چرخ کوچک در دست وی که متحرک است و نقش وسیله نقلیه را بازی میکند بهمراه کلیه سرنشینان شهودی و غیبی یعنی محتوای گیتی، کیهان یا جهان بر روی چرخ بزرگ بین دو بهشت برین متوالی.
ایده آلیست دو گانه برخلاف بینش و باور نویسندگان در بعضی سایت های پارسی و فارسی زبان از دکارت و کانت آغاز نگردیده بلکه از هندوان، مصریان، یونانیان و ایرانیان فرا باستان به شکل دو گانه های ؛ بدن - روان ؛ تن - جان، جسم - خرد و امروز به شکل سه گانه های ؛ بدن - روح - روان و ماده - روان - روح.
انسان بیگناه و چشم و گوش بسته ی امروز و آینده به کدامیک از این دو گانگی ها و سه گانگی ها باید باور داشته باشد و به نفع کدام آئین و دین و مذهب و ایدئولوژی و حکمت و عرفان دینی و فلسفه ی آزاد و یا به نفع انسان و شناخت حقیقی حقیقت و واقعیت ؟!.
این عالم یا دنیا به شکل این آسمان و زمین و هرآنچه که بین آنهاست ( منجمله هر کدام از شش عالم یا دنیای دیگر به شکل شش آسمان و شش زمین دیگر و هرآنچه که بین آنهاست ) در طول این سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان ( محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار بطور مطلق یکسان و برابر ) بین دو بهشت برین متوالی و تا پایان آن، همیشه پس از وقوع مهبانگ های هشتم ( ۸م ، m8 ) در یک مدار، مرتبه یا در یک درجه تکاملی برتر از پیش یا قبل از نو آفریده میشود ( میشوند ) .
به یاد حکیم عمر خیام که چه خوش گفته :
در دایره ای که آمدن و رفتن ماست/
او را نه بدایت و نه نهایت پیداست/.
یعنی تصویر زنده یا فیلم مستند بهشت برین که در خاطره ی مطلق و بیکران خدای حقیقی و واقعی و آنهم قبل از ابلاغ امر آفرینش از درون به هستی یا وجود، ماهیت و ذات مطلق و بیکران و بی نهایت خویش و برای خود ( و نه از بیرون به چیز دیگری و برای دیگری و دیگران ) یکبار برای جاودانگی طوری ثبت و ضبط گردیده که هرگز در آن کوچک ترین لرزش و خللی ایجاد نخواهد گردید، در پشت پرده ظاهری این دنیای فیزیکی پنهان است و خارج از تیر رس شعاع برد حواس پنجگانه ( چه مسلح و چه غیر مسلح ) قرار دارد و لذا به کمک حس غیر قابل دریافت و به کمک تجربه غیر قابل شناخت.
رئالیسم فلاسفه ی غرب در اصل و ریشه به معنای واقعیت گرائی نبوده است بلکه از دیدگاه خردمندان گمنام ایرانی و بعضا هندو ( از راه اقتباس ) به معنای اشاره شده در بالا و واحد پول ریال بازگردان همان رئال ( real ) غربی به اصل خویش ( رآل، آل رِ ، اهل ریال پولی یعنی حاجیان بازاری با چتکه های چوبی قدیمی روی میز فروشِ شان بجای به کاربردن یا به کار گیری ماشین حساب های برق آسا یا سریع السیر دیجیتالی که نمونه های مدرن آتیِ شان حتا خواهند توانست حرف هم بزنند و صبح ها با ورود حاجی آقا و حاجیه خانم به دکان، مغازه، بقالی و نانوایی یا اداره . . . . و پس از روشن کردن یا شدن آنها بر اثر فشار انگشت بر دکمه یا صرفه زدن، عبارت بسمهی تعالی! صبحتان انشاءالله به خیر باشد و روزتان پردرآمد و از ته دل به شما خوش آمد میگویم و قدمت مبارکتان روی چشمان ما روبوت ها را بیان کنند و آنهم با طنین صدای دختران و پسران چینی - ژاپنی، اما به زبان مادری و لهجه شنونده ) در عمل محاسبات تخمینی با دقت صد در صدی دو دو تا چهارتای دانش آموزان کلاس اول دوران آموزش ابتدائی و یا کودکان کودکستانی در عمل شمارش اعداد یک رقمی دهگانه خردمندان گمنام هندو از صفر یا یک تا پنج و شش و تا ده و یازده به کمک انگشتان دست یا پا منهای انگشت ششم ؟!! ) بوده از راهی و به روشی دیگر یعنی کاربرد - پولی در رشته تولید و فروش و مصرف کالاها در میدان اقتصاد به موازات کاربرد - مفهومی و خسته کننده آن در میدان های فلسفه و آئین و دین و مذهب.
رآلیسم و ایده آلیسم: اُفتامد وبُنامد. درستگرایی و راستگرایی. درستی و راستی.
راستی گرایی
رئالیسم همان واقع گراست که می توان در زبان سبک هندی در قرن یازدهم آن را یافت که زبانی واقع گرا یا رئالیسم بوده است
راستین گرا
عمل گرایی یا پراگماتیسم ( به انگلیسی: Pragmatism ) ، به معنی فلسفه اصالت عمل است؛ ولی در سیاست بیشتر واقع گرایی و مصلحت گرایی معنی می دهد
واقع گرایی یا رئالیسم، یک مکتب فلسفی است که ادّعا دارد بین علم و معلوم، قابلیت تطابق، وجود دارد؛ یعنی علم می تواند جهان را همان گونه که واقعاً هست، توصیف کند.
واقع گرای