[ویکی شیعه] ذَبیحه اهل کتاب، حیوانی که توسط اهل کتاب ذبح شده باشد. بیشتر فقیهان شیعه معتقدند ذبیحه اهل کتاب حرام است. شیخ صدوق، ابن ابی عقیل و ابن جنید نیز معتقد به حلال بودن آن هستند.
در فقه اسلامی «ذبیحه اهل کتاب» به معنای حیوانی است که توسط اهل کتاب ذبح شده باشد. به حیوانی که ذبح شده «ذبیحه» می گویند. اهل کتاب نیز به پیروان ادیانی گفته می شود که پیامبر آنان دارای کتابی الهی بوده است. در اصطلاح اسلامی، یهودیان و مسیحیان از اهل کتاب هستند، پیروان زرتشت نیز نزد گروهی از عالمان، از اهل کتاب دانسته شده اند.
در باب های صید و ذباحه و حج از فقه اسلامی درباره «ذبیحه اهل کتاب» بحث شده است. در باب حج، همه فقیهان مسلمان معتقدند قربانی را باید شخص مسلمان ذبح کند؛ اما درباره حلال یا حرام بودن ذبیحه اهل کتاب، در غیر قربانی حج، دو نظریه وجود دارد:
در فقه اسلامی «ذبیحه اهل کتاب» به معنای حیوانی است که توسط اهل کتاب ذبح شده باشد. به حیوانی که ذبح شده «ذبیحه» می گویند. اهل کتاب نیز به پیروان ادیانی گفته می شود که پیامبر آنان دارای کتابی الهی بوده است. در اصطلاح اسلامی، یهودیان و مسیحیان از اهل کتاب هستند، پیروان زرتشت نیز نزد گروهی از عالمان، از اهل کتاب دانسته شده اند.
در باب های صید و ذباحه و حج از فقه اسلامی درباره «ذبیحه اهل کتاب» بحث شده است. در باب حج، همه فقیهان مسلمان معتقدند قربانی را باید شخص مسلمان ذبح کند؛ اما درباره حلال یا حرام بودن ذبیحه اهل کتاب، در غیر قربانی حج، دو نظریه وجود دارد:
wikishia: ذبیحه_اهل_کتاب