[ویکی اهل البیت] ذبیح اللَّه محلاتی. این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
عالم دینی، متکلم، خطیب و محقق. در محلات به دنیا آمد. پس از نشو و نما و تحصیل مقدمات در زادگاهش نزد شیخ عبدالحسین کبیر به همراه مادر برای تکمیل علوم به نجف رفت. او در محضر علامه نایینی و آیت اللَّه ضیاءالدین عراقی و آیت اللَّه اصفهانی و آیت اللَّه حاج سید حسن صدر و آیت اللَّه جواد بلاغی تلمذ کرد و همچنین از اساتیدی چون آیت اللَّه سید محمد فیروزآبادی و آیت اللَّه میرزا آقا اصطهباناتی و آیت اللَّه شیخ عبدالحسین رشتی و دیگران بهره برد تا به مراتب علمی نایل شد و از اساتید بزرگ نجف اجازه اجتهاد و روایت گرفت.
سپس در سامرا ساکن گردید و به بحث و تألیف مشغول شد و در ضمن آن از بحث های رجال و حدیث و درایه آیت اللَّه میرزا محمد عسکری تهرانی بهره مند شد. در 1376 ق به ایران بازگشت و در تهران ساکن گردید و به تألیف و امامت جماعت پرداخت.
از آثارش: «ریاحین الشریعة» شرح حال زنان دانشمند شیعه در شش مجلد؛ «اختران تابناک»؛ «مأثر الکبراء فی تاریخ سامرا»، به عربی؛ «الحق المبین»، در قضاوت های امیرالمؤمنین علیه السلام؛ «شمس الضحی»؛ «قرةالعین» در حقوق والدین؛ «کشف العثار» در مفاسد خمر و قمار؛ «کشف الغرور» در مفاسد بی حجابی؛ «کشف البنیان عن جنایات عثمان»؛ «کشف حقیقت»؛ «کشف الغاشیة»؛ «کشف الهاویة» در جنایات معاویه؛ «لطائف الحکایات»؛ «کشف المغیبات»؛ «فرسان الهیجاء»؛ «وقایع الایام» در هشت مجلد که سه مجلد آن «مجالس الواعظین» نام دارد؛ «الکلمة التامة» در احوال اکابر عامه.
عالم دینی، متکلم، خطیب و محقق. در محلات به دنیا آمد. پس از نشو و نما و تحصیل مقدمات در زادگاهش نزد شیخ عبدالحسین کبیر به همراه مادر برای تکمیل علوم به نجف رفت. او در محضر علامه نایینی و آیت اللَّه ضیاءالدین عراقی و آیت اللَّه اصفهانی و آیت اللَّه حاج سید حسن صدر و آیت اللَّه جواد بلاغی تلمذ کرد و همچنین از اساتیدی چون آیت اللَّه سید محمد فیروزآبادی و آیت اللَّه میرزا آقا اصطهباناتی و آیت اللَّه شیخ عبدالحسین رشتی و دیگران بهره برد تا به مراتب علمی نایل شد و از اساتید بزرگ نجف اجازه اجتهاد و روایت گرفت.
سپس در سامرا ساکن گردید و به بحث و تألیف مشغول شد و در ضمن آن از بحث های رجال و حدیث و درایه آیت اللَّه میرزا محمد عسکری تهرانی بهره مند شد. در 1376 ق به ایران بازگشت و در تهران ساکن گردید و به تألیف و امامت جماعت پرداخت.
از آثارش: «ریاحین الشریعة» شرح حال زنان دانشمند شیعه در شش مجلد؛ «اختران تابناک»؛ «مأثر الکبراء فی تاریخ سامرا»، به عربی؛ «الحق المبین»، در قضاوت های امیرالمؤمنین علیه السلام؛ «شمس الضحی»؛ «قرةالعین» در حقوق والدین؛ «کشف العثار» در مفاسد خمر و قمار؛ «کشف الغرور» در مفاسد بی حجابی؛ «کشف البنیان عن جنایات عثمان»؛ «کشف حقیقت»؛ «کشف الغاشیة»؛ «کشف الهاویة» در جنایات معاویه؛ «لطائف الحکایات»؛ «کشف المغیبات»؛ «فرسان الهیجاء»؛ «وقایع الایام» در هشت مجلد که سه مجلد آن «مجالس الواعظین» نام دارد؛ «الکلمة التامة» در احوال اکابر عامه.
[ویکی شیعه] ذبیح الله محلاتی مشتاق عسکری (۱۳۱۰ق - ۱۴۰۶ق/۱۳۶۶ش) معروف به ذبیح الله محلاتی روحانی و نویسنده شیعه. وی در سال ۱۳۳۰ق به عراق رفت، در حوزه علمیه نجف و سامرا تحصیل کرد و در سال ۱۳۷۶ق به ایران بازگشت. او دارای تألیفات فراوانی است از جمله ریاحین الشریعه، مآثر الکبرا فی تاریخ سامرا و فرسان الهیجاء.
ذبیح الله محلاتی دروس مقدماتی را در زادگاه خود محلات فراگرفت و در سال ۱۳۳۰ق به نجف مهاجرت کرد و در حوزه علمیه نجف مشغول تحصیل شد. وی به مدت ۱۲ سال نزد اساتیدی همچون عبدالحسین رشتی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی، محمد جواد بلاغی و میرزا حسین نائینی کسب علم کرد. او توانست از سید ابوالحسن اصفهانی و میرزا حسین نائینی اجازه روایت دریافت کند.
در سال ۱۳۴۱ق به سامرا مهاجرت و در درس خارج فقه شرکت کرد و همزمان به تدریس در مراحل مقدماتی پرداخت و در کنار آن مشغول تألیف شد. او برای مدتی نیز در کاظمین از درس سید حسن صدر استفاده کرد.
ذبیح الله محلاتی دروس مقدماتی را در زادگاه خود محلات فراگرفت و در سال ۱۳۳۰ق به نجف مهاجرت کرد و در حوزه علمیه نجف مشغول تحصیل شد. وی به مدت ۱۲ سال نزد اساتیدی همچون عبدالحسین رشتی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی، محمد جواد بلاغی و میرزا حسین نائینی کسب علم کرد. او توانست از سید ابوالحسن اصفهانی و میرزا حسین نائینی اجازه روایت دریافت کند.
در سال ۱۳۴۱ق به سامرا مهاجرت و در درس خارج فقه شرکت کرد و همزمان به تدریس در مراحل مقدماتی پرداخت و در کنار آن مشغول تألیف شد. او برای مدتی نیز در کاظمین از درس سید حسن صدر استفاده کرد.
wikishia: ذبیح الله_محلاتی