ذبح اسحاق

قربانی کردن اسماعیل به دید مسلمانان و قربانی کردن اسحاق به دید یهودیان وقایعی است که در تورات ( ۲۲:۱ - ۲۴ ) و قرآن ( صافات: ۱۰۱ - ۱۰۷ ) آمده و طی آن خدا از ابراهیم درخواست کرده تا فرزندش را ( در کوه موریا به دید یهودیان ) قربانی کند و ابراهیم می رود تا این کار را انجام دهد، اما خنجر گلوی وی را نمی برد و خدا گوسفندی را برای وی می فرستد تا آن را به جای فرزندش قربانی کند.
به عقیده یهودیان، فرزند ابراهیم که قرار بود قربانی شود اسحاق و به عقیده مسلمانان اسماعیل بوده است. ریشه عبری کلمه قربانی اسحاق ( به عبری: עקידת יצחק، تلفظ:آکِدات ایتزْچاک ) از کلمه ذبح عربی گرفته شده است.
منابع مختلف مقدار متفاوتی را برای سن اسحاق در هنگام قربانی ذکر می کنند و مقدار آن از ۲۵ به گفته یوسف تا تلمود که بین ۱۳ - ۱۷ ذکر کرده، متفاوت است.
به عقیده مسلمانان[ ۱] و اکثر یهودیان خداوند قصد امتحان کردن ابراهیم را داشته است و در صورتی که او قصد می کرد تا پسرش را به قتل برساند، از امتحان موفق بیرون می آمد، اما بعضی از یهودیان معتقد به چیزهای دیگری هستند.
برخی فیلسوفان از جمله آگوستین، آکویناس، توماس هابز، کانت، هگل، کرکگور، لویناس و دریدا به تحلیل این رویداد پرداخته اند. [ ۲]