ذباذب

لغت نامه دهخدا

ذباذب. [ ذَ ذِ ] ( ع اِ ) نره. شرم مرد. و آن مفردی است بصورت جمع. || ج ِ ذَبذَبة. || ذباذِب ُ الذّنب ، شراشر ذنب ؛ یعنی اطراف دنب.

پیشنهاد کاربران

بپرس