ذات اطلاح

لغت نامه دهخدا

ذات اطلاح. [ ت ُ اَ ] ( اِخ ) موضعی است به شام و از آنجا تا بلقاء یکشبه راه است و گویند جائی است بدان سوی وادی القری. ( المرصع ). و مقریزی در امتاع الاسماع در سوانح صفر سال هشتم هجری گوید: ثم کانت سریّة کعب بن عمیرالغفاری الی ذات اطلاح من ارض الشام وراء وادی القری فی خمسة عشر رجلاً فقاتلهم حتی قتلوا.

پیشنهاد کاربران

بپرس