دیوید لک

دیوید لَمبرت لَک FRS[ ۲] ( زاده ۱۶ ژوئیه ۱۹۱۰ - درگذشته ۱۲ مارس ۱۹۷۳ ) یک زیستشناس فرگشتی بریتانیایی بود که در پرنده شناسی، بوم شناسی و رفتارشناسی مشارکت داشت. کتاب او در سال ۱۹۴۷، سهره های داروین، دربارهٔ سهره های جزایر گالاپاگوس، مانند دیگر کتاب های علمی دوست داشتنی او دربارهٔ زندگی سینه سرخ و بادخورک ها در یک برج، اثر برجسته ای بود. [ ۴] او چیزی را گسترش داد که امروزه به عنوان اصل لک شناخته می شود که تکامل اندازه های دسته تخم پرندگان را بر حسب انتخاب فردی توضیح می دهد، برخلاف ایده رقیب معاصر که آن ها به سود گونه ها تکامل یافته اند ( که به عنوان انتخاب گروهی نیز شناخته می شود ) . مطالعات پیشگامانه او در زمینه تاریخ زندگی پرندگان به تغییر ماهیت پرنده شناسی از آنچه در آن زمان یک رشته مجموعه محور بود کمک کرد. او مدیر پیشین مؤسسه پرنده شناسی میدانی ادوارد گری در دانشگاه آکسفورد بود.
لک مدرک دکترای علوم از دانشگاه کمبریج در سال ۱۹۴۸ را دریافت کرد. [ ۵]
لک به صلح طلبی متعهد بود و حتی در دوران دارتینگتون با بنیانگذار کالج، لئونارد نایت المهیرست، دربارهٔ فلسفه بحث می کرد. اما در طول جنگ جهانی دوم، لک با یک واحد ارتش بریتانیا به نام گروه تحقیقات عملیاتی ارتش در جزایر اورکنی که بر روی استفاده از رادار کار می کرد، خدمت می کرد. در طول این کار، او با زیست شناسان دیگری که وارد جنگ شده بودند، از جمله جورج وارلی، حشره شناس که او را با ایده تنظیم وابسته به تراکم جمعیت جانوران آشنا کرد، بازدید کرد. [ ۶] مشاهدات لک دربارهٔ پژواک های ساختگی تولیدشده توسط پرندگان بعداً به او اجازه داد تا زمینه پرنده شناسی راداری را برای مطالعه مهاجرت پرندگان ایجاد کند. [ ۷] [ ۸] لک در اوت ۱۹۴۵ از وظیفه دوران جنگ رها شد تا به عنوان مدیر ( جانشین دبلیو. بی. آلکساندر ) انستیتو پرنده شناسی میدانی ادوارد گری در دانشگاه آکسفورد، سمتی را که تا زمان مرگش در سال ۱۹۷۳ حفظ کرد.
آرتور کین دربارهٔ او اظهار داشت که: «دیوید لک تنها مرد مذهبی بود که در آن دوره می شناختم که اجازه نمی داد دیدگاه مذهبیش او را دربارهٔ انتخاب طبیعی دیکته کند. »[ ۹]