دین و ازادی در قران

[ویکی فقه] دین و آزادی در قرآن. از تمام آیات قرآن به روشنی استفاده می شود که خداوند انسان را در انتخاب اصل دین کاملا آزاد گذاشته است، که با تفکر، اندیشه، تأمل و تحقیق کافی راه درست را انتخاب کند؛ چراکه عقیده و اعتقاد یک امر قلبی است و اجبارپذیر نیست. با این حال گرچه انسان در انتخاب دین آزاد است، لکن عقل سلیم حکم می کند که بهترین، کامل ترین و سرآمدترین دین را انتخاب نماید و پس از گزینش، موظف است همه قوانین و مقررات آن را رعایت کند و از هر نوع تخلف و بی نظمی و قانون شکنی بپرهیزد.
آزادی سیاسی در کاربرد عام آن هرگونه فعالیتی را که بر سرنوشت سیاسی جامعه تأثیر می گذارد، شامل می شود. طبق این کاربرد، تشکیل احزاب و جمعیت ها، مطبوعات و رسانه های گروهی نیز فعالیت های سیاسی به شمار می روند؛ ولی کاربرد خاص آن مربوط به دخالت آحاد جامعه در حکومت و اداره امور کشور است. این آزادی با نظام های استبدادی در تعارض آشکار است. بدیهی است آزادی افراد در دخالت در اداره جامعه مشروط به یک سلسله شرایط و شایستگی هاست که با توجه به نوع جهان بینی ها و مکاتب پذیرفته شده در جوامع بشری و قوانین اساسی آنها متفاوت خواهد بود؛ ولی در قانون مندی چنین آزادی بسان دیگر آزادی های اجتماعی نمی توان تردید کرد.حق آزادی سیاسی در ماده (۲) اعلامیه جهانی حقوق بشر در سه بند تدوین شده است:
← بند اول
برپایی قسط و عدل در جامعه انسانی یکی از اهداف بعثت پیامبران الهی بوده است و آزادی معقول و مشروع یکی از مصادیق عدل اجتماعی است؛ بدین جهت پیامبران الهی با قدرت های مستبد و استثمارگر مبارزه می کردند و در این راه از هیچ تلاش و مجاهدتی فروگذار نمی کردند.
← بیان یک نمونه
بنابراین در این نکته جای هیچ گونه تردیدی وجود ندارد که حکومت های الهی پیامبران بر پایه عدل و داد استوار بوده، و با هرگونه استبداد و خودکامگی به شدت مخالفت کرده اند، و امتیازهای طبقاتی، نژادی و مانند آن در منطق آنان کم ترین ارزش و اعتباری نداشته است. برای همه اقشار و گروه های تشکیل دهنده جامعه در برابر قانون عادلانه الهی، حقوق مادی قائل بوده اند، و مسئولیت های اجتماعی از دیدگاه آنان بر پایه شایستگی ها و توانایی ها استوار بوده است، نه برخورداری از شهرت و ثروت و امتیازاتی از این قبیل.
← بیان یک نمونه
...