دیش فایر ( به انگلیسی: Dishfire ) سامانه پنهانی گردآوری داده و پایگاه داده برای نظارت جهانی است که آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا و ستاد ارتباطات دولت بریتانیا آنرا اجرا می کنند. کار دیش فایر گردآوری روزانه صدها میلیون پیام نوشتاری از سراسر جهان است. [ ۱] نرم افزار تحلیل متناظر آن، «برگزینش» ( به انگلیسی: Prefer ) نام دارد.
وجود این پایگاه داده در سال ۲۰۱۴ ( میلادی ) در اسناد افشا شده بدست ادوارد اسنودن آشکار شد. [ ۲] بر پایه این اسناد، ستاد ارتباطات دولت، دسترسی کاملی به پایگاه داده دیش فایر دارد و این سازمان اطلاعاتی با سوءاستفاده از یک راه گریز، اطلاعات شخصی مردم بریتانیا را بدست می آورد. [ ۳]
هر روز، دیش فایر داده های زیر را گردآوری می کند:
• داده موقعیت مکانی بیش از ۷۶٬۰۰۰ پیام نوشتاری و دیگر اطلاعات مسافرتی[ ۱]
• بیش از ۱۱۰٬۰۰۰ نام گردآوری شده از کارت ویزیت های الکترونیک[ ۱]
• بیش از ۸۰۰٬۰۰۰ تراکنش مالی که با پرداخت پیام - به - پیام یا پیوند دادن اطلاعات کارت های اعتباری به تلفن همراه کاربران گردآوری می شوند[ ۱]
• جزئیات ۱/۶ میلیون گذر از مرزهای کشور بر پایه رهگیری هشدارهای رومینگ شبکه تلفن همراه[ ۱]
• بیش از ۵ میلیون هشدار تماس بی پاسخ[ ۱]
• نزدیک ۲۰۰ میلیون پیام نوشتاری از سراسر جهان[ ۲]
مطبوعات بریتانیا برخی گفته ها از سخنرانی های مقام های داخلی دربارهٔ این عملیات را اینگونه برجسته کردند: یکی از اسناد افشا شده ستاد ارتباطات دولت می گوید که دیش فایر «به روشنی هرچه را که می تواند گردآوری می کند بنابراین شما پیام کوتاه کسی را می بینید که هدف نظارت نبوده است. » در این سند، گردآوری فله ای پیام های نوشتاری برای این پیشنهاد شده بود که «به ویژه برای توسعه اهداف تازه، مفید است. زیرا می توان درونمایه پیام های فرستاده شده بین هدف های مورد نظر را در طول ماه ها یا حتی سال های پیش از زیر نظر گرفتن، بررسی کرد. »[ ۱] ( در سند اصلی بر آن تأکید شده است )
در پاسخ، سخنگوی آژانس امنیت ملی، این پایگاه داده را اینگونه توصیف می کند: «دیش فایر، سامانه ای است که داده پیام کوتاه به صورت قانونی گردآوری شده را نگهداری و پردازش می کند. چون برخی داده های پیام کوتاه شهروندان آمریکا نیز ممکن است ناخواسته در مأموریت اطلاعات خارجی آژانس امنیت ملی نیز گردآوری شوند حفاظت از حریم شخصی شهروندان آمریکایی در همه فرایندهای استفاده، پردازش، نگهداری، و انتشار داده پیام کوتاه، در دیش فایر وجود دارد. »[ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوجود این پایگاه داده در سال ۲۰۱۴ ( میلادی ) در اسناد افشا شده بدست ادوارد اسنودن آشکار شد. [ ۲] بر پایه این اسناد، ستاد ارتباطات دولت، دسترسی کاملی به پایگاه داده دیش فایر دارد و این سازمان اطلاعاتی با سوءاستفاده از یک راه گریز، اطلاعات شخصی مردم بریتانیا را بدست می آورد. [ ۳]
هر روز، دیش فایر داده های زیر را گردآوری می کند:
• داده موقعیت مکانی بیش از ۷۶٬۰۰۰ پیام نوشتاری و دیگر اطلاعات مسافرتی[ ۱]
• بیش از ۱۱۰٬۰۰۰ نام گردآوری شده از کارت ویزیت های الکترونیک[ ۱]
• بیش از ۸۰۰٬۰۰۰ تراکنش مالی که با پرداخت پیام - به - پیام یا پیوند دادن اطلاعات کارت های اعتباری به تلفن همراه کاربران گردآوری می شوند[ ۱]
• جزئیات ۱/۶ میلیون گذر از مرزهای کشور بر پایه رهگیری هشدارهای رومینگ شبکه تلفن همراه[ ۱]
• بیش از ۵ میلیون هشدار تماس بی پاسخ[ ۱]
• نزدیک ۲۰۰ میلیون پیام نوشتاری از سراسر جهان[ ۲]
مطبوعات بریتانیا برخی گفته ها از سخنرانی های مقام های داخلی دربارهٔ این عملیات را اینگونه برجسته کردند: یکی از اسناد افشا شده ستاد ارتباطات دولت می گوید که دیش فایر «به روشنی هرچه را که می تواند گردآوری می کند بنابراین شما پیام کوتاه کسی را می بینید که هدف نظارت نبوده است. » در این سند، گردآوری فله ای پیام های نوشتاری برای این پیشنهاد شده بود که «به ویژه برای توسعه اهداف تازه، مفید است. زیرا می توان درونمایه پیام های فرستاده شده بین هدف های مورد نظر را در طول ماه ها یا حتی سال های پیش از زیر نظر گرفتن، بررسی کرد. »[ ۱] ( در سند اصلی بر آن تأکید شده است )
در پاسخ، سخنگوی آژانس امنیت ملی، این پایگاه داده را اینگونه توصیف می کند: «دیش فایر، سامانه ای است که داده پیام کوتاه به صورت قانونی گردآوری شده را نگهداری و پردازش می کند. چون برخی داده های پیام کوتاه شهروندان آمریکا نیز ممکن است ناخواسته در مأموریت اطلاعات خارجی آژانس امنیت ملی نیز گردآوری شوند حفاظت از حریم شخصی شهروندان آمریکایی در همه فرایندهای استفاده، پردازش، نگهداری، و انتشار داده پیام کوتاه، در دیش فایر وجود دارد. »[ ۱]
wiki: دیش فایر