دیسکاس

دیسکوس ( دیسکس هم نوشته اند ) یک ماهی آب شیرین گرمسیری از رده شعاع باله ها ( Actinopterygii ) از راسته سوف ماهی سانان ( Perciformes ) خانواده سیکلیده یا سیچلاید ها ( Cichlidae ) از سرده همرودندان ( Symphysodon ) ( با دندان هایی که با هم می رویند ) و بومی منطقه رودخانه آمازون است که امروزه در آکواریوم های خانگی و عمومی با کاربرد زینتی نگهداری می شود. ظاهر قرص مانند ( دیسک مانند ) این ماهی دلیل اصلی نامگذاری آن است.
دیسکوس ( دیسکس یا دیسکاس ) را به دلیل تنوع رنگی و زیبایی آن ، شاه ماهی ماهی های آب شیرین می خوانند. این ماهی در آکواریوم آرام، صلح جو و تا حدی ترسو است. دیسکوس در حیات وحش به صورت گله ای زندگی کرده و گونه های وحشی آن نیز با نام دیسکس های هکل شناخته می شوند که قیمتی بسیار بیشتر از گونه های تکثیری آن دارند و این امر به ماهی آرامش خاصی می دهد، بنابراین باید حداقل در دسته های ۳ تایی نگهداری شود. این ماهی را نمی توان با هر ماهی آکواریمی نگهداری کرد و باید هم آکواریمی های دیسکوس را به دقت از میان ماهی های آرام انتخاب کرد. دیسکس ها به دو دستهٔ کلی دیسکس های وحشی ( صید شده از رودخانهٔ آمازون ) و Hybird ( پرورشی و حاصل آمیزش گونه های گوناگون ) طبقه بندی می شوند. از جمله نژاد های طبیعی این ماهی گونه هگل می باشد. رنگ های اصلی آن بین طیف های قرمز تا آبی متغیر است که شرایط نامناسب نگهداری از جمله تغذیه می تواند تأثیر بدی بر رنگدانه های این ماهی بگذارد.
دمای مناسب 29–۳۰ درجه در مقیاس سانتیگراد می باشد، این ماهی در مقابل تغییرات دمایی به شدت حساس است و این تغییرات با توجه به استرسی که به ماهی وارد می آید می تواند زمینه ای برای بروز بیماری های کشنده ایجاد کند. آب زلال و نرم با تصفیه مرتب به همراه تعویض هفتگی و منظم بخشی از آب با آب تازه در نگهداری مناسب لازم است. نگهداری این ماهی به افراد کم تجربه توصیه نمی شود. تنظیم پ. هاش ( PH ) در مورد دیسکوس ها حیاتی است. پ. هاش بین ۴–۶٫۵ مناسب ترین سختی آب را فراهم می کند. سختی آب نباید بیش از 3 درجه DH آلمانی باشد.
غذا دهی ترکیبی از غداهای خشک و منجمد و زنده می تواند ضامن رشد و سلامتی این ماهی ها باشد. غذاهای منجمد مانند دل گوساله، کرم خونی، غذاهای خشک آمادهٔ اختصاصی دیسکوس ها، برگ های اسفناج و کاهو هم قابل استفاده اند. تغذیهٔ ماهی با غذای زنده ( بچه ماهی یا میگوهای تازه از تخم درآمده ) در رشد ماهی تأثیر بسیار زیادی دارد اما با خطر انتقال بیماری های شایع بین ماهی ها از غذا به دیسکوس وجود دارد. تغذیهٔ بیش از حد ماهی سبب بیماری آن و آلوده شدن آب می شود. این یکی از معمول ترین اشتباهات تازه کارها است. هنگامی که ماهی شما در حال رشد است باید چندین بار در روز ولی هر بار به مقدار کم غذا داده شود. می توانید این قانون کلی را به یاد داشته باشید که: معده یک ماهی تقریباً به اندازه چشمانش است. ماهی که به هنگام نزدیک شدن شما به آکواریم برای طلب غذا به دیواره آکواریم نزدیک می شود گرسنه نیست بلکه این نشانه سلامت اوست و نیازی نیست که هر دفعه که ماهی به فرض تغذیه به سطح آب نزدیک می شود به آن غذا داده شود.