دیستیکیا

دیستیکیا ( انگلیسی: Distichia ) به حالتی می گویند که مژه ای در یک بخش غیرعادی و نامعمول در پلک رشد کرده باشد. این اختلال در اثرِ جهش ژنی در انسان و سگ ها رخ می دهد. مژه های غیرطبیعی معمولاً از مجرای غدهٔ میبومین درگوشهٔ پلک خارج می شوند. این مژه ها معمولاً متعدد هستند و بیش از یک غده از مجرای یادشده نشأت می گیرد. این مژه ها ممکن است در پلک فوقانی یا تحتانی دیده شود و معمولاً دو طرفه ( در هر دو چشم ) است. در سگ ها، پلک تحتانی معمولاً فاقد مژه است. [ ۱]
دیستیکیا معمولاً علامت خاصی ندارد، چرا که مژه های غیرطبیعی اش نرم هستند. اما گاهی باعت تحریک چشم و ایجاد اشک ریزش، التهاب، زخم قرنیه و تشکیل جای زخم در قرنیه می شود. [ ۲] برخی گزینه های درمانی دیستیکیا شامل برداشتن دستی مژه ها، الکترولیز، سوزاندن، استفاده از لیزر کربن دی اکسید، [ ۳] کرایوتراپی و جراحی است.
مطابقه یافته های دامپزشکی، برخی نژادهای سگ بیشتر از بقیه آنان دچار دیستیکیا می شوند:
• کوکر اسپانیل
• داشهوند ( به ویژه داشهوند مینیاتوری مو بلند )
• بولداگ
• پکینز
• یورکشایر تریر
• رتریور کُرک صاف
• سگ گله شتلند
• باکسر
• پودل[ ۴]
مژهٔ نابجا ( Ectopic cilia ) نوعی دیستیکیا است که در سگ های کم سن وسال دیده می شود، به خصوص در پودل ها، گلدن رتریور و شیتزو. [ ۵] مژه، از درون ملتحمه خارج و به سمت کرهٔ چشم ( معمولاً در وسط چشم ) بر می گردد که سبب درد شدید و زخم قرنیه می گردد. درمان مژهٔ نابجا، جراحی است.