دیرین شناسی

/dirinSenAsi/

معنی انگلیسی:
paleontology

لغت نامه دهخدا

دیرین شناسی. [ ش ِ ] ( حامص مرکب ) علم به آثار موجودات زنده در زمانهای گذشته زمین شناسی که بوسیله بررسی در فسیلها که مشخص هریک از دوره ها وزمانهای طبقات زمین و چینه های آن هستند حاصل میشود.این کلمه بجای پالئونتولوژی فرانسه بکار میرود. ( از دائرة المعارف فارسی ).

فرهنگ معین

(ش ) (اِمر. ) فسیل شناسی .

فرهنگ عمید

شناختن آثار و بقایای جانوران و درختان که از عهد قدیم در طبقات زمین باقی مانده، علم آثار و بقایای جانوران عهد قدیم، فسیل شناسی، پالئونتولوژی.

دانشنامه آزاد فارسی

دیرین شناسی (palaeontology)
در زمین شناسی، مطالعه دربارۀ حیات باستانی، شامل ساختار موجودات زندۀ باستانی و محیط آن ها، تکامل و بوم شناسی، آن گونه که از سنگواره ها و صخره هایی که آن سنگواره ها در آن ها یافت شده اند، آشکار است. جنبه های عملی دیرین شناسی مبتنی است بر استفاده از وجود سنگواره های مختلف برای تعیین تاریخ لایه های سنگی خاص و تشخیص سنگ هایی که در شرایط خاص قرار داشته اند؛ مثلاً تشکیل لایه های نفتی را موجب شده اند. استفاده از سنگواره ها برای تعیین سن صخره ها ابتدا به همت یوهان فریدریش بلومنباخ (۱۷۵۲ـ۱۸۳۰) در گوتینگن و سپس به دست ژرژ کوویه و اَلکساندر برونیار در ۱۸۱۱ در فرانسه آغاز شد.

مترادف ها

paleontology (اسم)
دیرین شناسی

پیشنهاد کاربران

بپرس