دیافراگم

میان بند[ ۱] یا دیافراگم ( به انگلیسی: diaphragm ) در دوربین عکاسی به تیغه هایی گفته می شود که درون لنز قرار گرفته اند و با گشاد و تنگ شدن، میزان عبور نور را از روزنه میانی آن ها که به آن اپرچر گفته می شود، کنترل می کنند. این تیغه ها که به طور معمول ۶ تا ۹ عدد هستند، طوری طراحی شده اند که با بازشدن، میزان نور را زیاد و با تنگ شدن، میزان نور را کم می کنند. بسیاری از دیافراگم ها مانند عنبیه و اپرچر همچون مردمک چشم کوچک و بزرگ یا تنگ و گشاد می شوند و با این عمل نور کمتر یا بیشتری به درون دوربین راه می یابد.
میزان باز بودن این روزنه توسط عددهایی تعریف می شود که از تقسیم فاصله کانونی بر قطر مؤثر لنز به دست می آید. پله های کامل عدد دیافراگم در عکاسی به صورت زیر می باشد: ۱٫۴ - ۲ - ۲٫۸ - ۴ - ۵٫۶ - ۸ - ۱۱ - ۱۶ - ۲۲ - ۳۲ - ۴۵
به طور مثال، اگر فاصله کانونی یک لنز قرار گرفته بر روی یک سنسور ۳۵ میلی متری، ۵۰ میلی متر باشد و دیافراگم لنز بر روی ۲ تنظیم شده باشد، قطر روزنه ایجاد شده توسط تیغه ها ( که به آن ها دیافراگم گفته می شود ) ، ۲۵ میلی متر خواهد بود. اگر دیافراگم لنز بر روی عدد ۸ قرار گرفته باشد، قطر روزنه ۶٫۲۵ میلی متر خواهد بود. این اعداد از تقسیم فاصله کانونی بر اپرچر به دست می آید و هرچه اپرچر کوچکتر باشد، قطر روزنه یا اپرچر بیشتر خواهد بود. به این دلیل است که اپرچر کوچکتر باعث باز شدن روزنه و اپرچر بزرگتر، باعث تنگ شدن روزنه می شود.
با گشاد و تنگ کردن این روزنه، نه تنها میزان ورودی نور به درون دوربین تغییر می یابد، بلکه عمق میدان نیز تغییر پیدا خواهد کرد. هرچه عدد دیافراگم، کوچکتر باشد، مساحت روزنه افزایش پیدا خواهد کرد و هرچه این مساحت بیشتر باشد، عمق میدان کمتر خواهد بود. به طور مثال، عمق میدان با f/22 بسیار بیشتر از عمق میدان با f/2. 8 خواهد بود.
به شکلی دیگر:
هر چه عدد اپرچر ( دیافراگم ) یا همان عدد بعد از /f کوچک تر شود => روزنه بزرگ تر، ورود نور بیش تر و عمق میدان کم تر.
هر چه عدد اپرچر ( دیافراگم ) یا همان عدد بعد از /f بزرگ تر شود => روزنه کوچک تر، ورود نور کم تر و عمق میدان بیش تر. [ ۲]
باید توجه داشت که در ایران، استفاده از کلمه فرانسوی دیافراگم به جای اپرچر اشتباه می باشد. دیافراگم تنها به تیغه ها گفته می شود و اپرچر به روزنه ای که در میان این تیغه ها ایجاد می شود، گفته می شود. در نتیجه، کلمه دیافراگم به طور اشتباه متداول شده است. در انگلیسی، کلمه دیافراگم به هیچ عنوان استفاده نمی شود. [ ۳]

دیافراگم (پیشگیری از بارداری). دیافراگم یک روش سدی پیشگیری از بارداری است. [ ۳] میزان موفقیت این روش با داشتن ۱۲٪ عدم موفقیت در یک سال متوسط است. دیافراگم پیش از سکس به همراه اسپرم کش در بالای گردن رحم قرار داده می شود و برای مدت حداقل شش ساعت پس از سکس در گردن رحم باقی می ماند. [ ۴] برای قرار دادن آن در داخل دهانه رحم معمولاً به پزشک احتیاج است. [ ۴]
عوارض جانبی دیافراگم کم است. اما ممکن است خطر واژینوز باکتریال و عفونت ادراری را افزایش دهد. [ ۵] اگر بیش از ۲۴ ساعت در داخل مهبل باقی بماند ممکن است باعث سندرم شوک سمی شود. هرچند که استفاده از دیافراگم می تواند خطر بیماری های آمیزشی را کاهش دهد اما روش مؤثری جهت اینکار به حساب نمی آید. دیافراگمها معمولاً از موادی مانند لاتکس، سیلیکون یا لاستیک طبیعی ساخته می شوند. دیافراگم ها با مسدود کردن دسترسی و حفظ اسپرم اسید در نزدیکی دهانه رحم کار می کنند. [ ۶]
دیافراگم ها از حوالی سالهای ۱۸۸۲ مورد استفاده قرار گرفتند. [ ۱] دیافراگم جزوی از فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت است. [ ۷]

دیافراگم (کالبدشناسی). دیافراگم ( Diaphragm ) پرده ای متشکل از عضله مخطط ( ارادی / غیر ارادی، که در دیافراگم غیرارادی است. ) داخلی بدن است که به دنده های انتهایی و مُهره ها می چسبد و قفسه سینه را از محوطه شکم جدا می کند. در فارسی به دیافراگم، حجاب حاجز، پردهٔ دل، میان بند، واشامه و تراشامه هم گفته اند.
انقباض این ماهیچه نقش مهمی در انجام غیرارادی تنفس دارد. این ماهیچه سینه را از شکم جدا می سازد و در قسمت مرکزی خود ساختاری وتری شکل به خود می گیرد. چسبندگی این ماهیچه به انتهای سینه گاه شامل سه قسمت: کمری - دنده ای - استرنال
در بالای دیافراگم ریه ها و قلب قرار دارند و در پایین آن دستگاه گوارش، کبد، طحال و دستگاه ادراری. گاه در صورت ضعف یا نقص عضلات دیافراگم فتق دیافراگمی روی می دهد.
این ماهیچه مهم ترین ماهیچه تنفسی است که قفسه سینه را از حفره شکمی، جدا می سازد. برخی از اعضاء مهم بدن از قبیل آئورت، مری، بزرگ سیاهرگ زیرین، سوراخ هایی را به ترتیب در برابر مهره ۱۲، مهره ۱۰، مهره ۸ سینه ای در پرده دیافراگم ایجاد کرده و از آن عبور می کنند. دیافراگم به ترتیب به زائده خنجری، ۶ دنده تحتانی و غضروف های آنها و تنه مهره های اول تا سوم کمری متصل شده و گنبدی شکل است. درصورت ضربه محکم به این بخش امکان قطع تنفس وجود دارد. این فایل …
• سوراخ بزرگ سیاهرگ پایینی
• سوراخ مری: اگر احشای شکمی از این ناحیه وارد توراکس شوند، ایجاد فتق هیاتال می کنند.
• سوراخ آئورت
• سوراخ مجرای لنفی چپ
از آنجا که شش ها به دیواره قفسه سینه چسبیده اند با افزایش حجم قفسه سینه، حجم درون شش ها نیز افزایش می یابد. در این حالت هوای داخل شش ها، فضای بیشتری داشته و فشار هوای درون آن ۲ تا ۳ میلی متر جیوه کمتر از فشار هوای بیرون بدن خواهد شد. در نتیجه این اختلاف فشار، هوای بیرون به سرعت از طریق مجاری تنفسی وارد شده و شش ها را تا یکسان شدن فشار هر دو محیط پر می کند.
بازدم در هنگام انبساط ( استراحت ) دیافراگم رخ می دهد. در این حالت حجم قفسه سینه کاهش می یابد و در نتیجه فشار داخل شش ها ۲ تا ۳ میلی متر جیوه بیشتر از فشار محیط می شود. کیسه های هوایی منقبض شده و هوای دم را بیرون می رانند.

دیافْراگم
دریچۀ، عنبیه شکل، تعبیه شده در پشت عدسی دوربین فیلم برداری و عکاسی که مدت زمان عبور نور از عدسی به فیلم خام را تنظیم می کند.

دیافراگم (پزشکی). دیافْراگم (پزشکی)(diaphragm)
(یا: سرپوش) وسیلۀ جلوگیری از بارداری. داخل مهبل و روی دهانۀ گردن زهدان قرار می گیرد و مانع ورود اسپرم به زهدان می شود. برای این که استفاده از دیافراگم با موفقیت همراه باشد، باید هم زمان از ترکیبات اسپرم کش نیز استفاده کرد. به علاوه، دیافراگم شش تا هشت ساعت پس از نزدیکی نباید از محل خارج شود. در صورت استفادۀ صحیح، موفقیت این روش ۹۷ درصد است.

دیافراگم (جانورشناسی). دیافْراگم (جانورشناسی)(diaphragm)
پردۀ ماهیچه ای نازکی در پستانداران. قفسۀ سینه را از شکم جدا می کند. این پرده از اطراف به دنده ها، و نیز به استخوان جناغ، ستون مهر ه ها، و زردپی مرکزی متصل است. دیافراگم به طرف بالا، یعنی به سمت قلب و ریه ها، تحدّب دارد و در عمل تنفس نقش مهمی ایفا می کند. در عملِ دَم، منقبض می شود و به طرف پایین حرکت می کند تا حجم قفسۀ سینه افزایش یابد و در عمل بازدم، استراحت می کند. دیافراگم سه راه گذر بزرگ دارد: یکی برای مری و اعصاب دهم مغز (واگ)؛ یکی برای آئورت، مجرای سینه ای و سیاهرگ فرد (آزیگوس)؛ و یکی برای عبور سیاهرگ بزرگ زیرین.