دیاستریومر

دیاستریومرها یا میان فضاپار ( به انگلیسی: Diastereomers ) گروهی از ایزومرهای فضایی هستند که انانتیومر نمی باشند.
دیاسترومری هنگامی رخ می دهد که دو یا چند ایزومر فضایی یک ترکیب شیمیایی دارای صورتبندی متفاوت در یک یا چند ( و نه همه ) مرکز فضایی باشند. شرط لازم برای دیاسترمر بودن آن است که این ایزومرها، تصویر آینه ای همدیگر نیز نباشند.
میان فضاگزینی ( به انگلیسی: Error: {{Lang}}: فاقد متن ( راهنما ) ) ترجیح برای تشکیل یک یا چند دیاسترومر بر دیگر دیاسترومرها در طی یک واکنش آلی است. برخلاف انانتیومرها، دیاسترومرها از نظر خواص شیمیایی و فیزیکی با هم فرق دارند و می توان آنها را با روش های مختلف از جمله نقطه جوش ( تقطیر جزء به جزء ) ، نقطه ذوب ( تبلور ) ، حلالیت یا روش های کروماتوگرافی از یکدیگر جدا نمود.
شیمی فضایی سین ( syn ) : به واکنش هایی گفته می شود که در یک رویه از مولکول انجام می شوند. شیمی فضایی آنتی ( anti ) : به واکنش هایی گفته میشود که در دو رویه ی مختلف از مولکول انجام می شوند.
در یک ترکیب دیاستومری که دارای دو مرکز کایرال مجاور و فاقد تقارن درون مولکولی است ( مزو نباشد ) پس از ترسیم نمایش فیشر آن ترکیب چنان چه استخلاف های موجود در هر دو کربن در یک طرف باشند اصطلاحاً آن ایزومر فضایی را اریترو و چنانچه در سوی مولکول باشند ترئو می نامند. تمام ترکیبات مزو اریترو هستند