مزو

لغت نامه دهخدا

مزو. [ م َ ] ( اِ ) آشی که برای بیمار پزند. || پرهیزانه. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

آشی برای بیمار پزند

گویش مازنی

/mazoo/ از خاندان های ساکن در روستای پنجوی نور

واژه نامه بختیاریکا

( مِزو * ) شیرین بیان

دانشنامه عمومی

ترکیب مزو یا ایزومر مزو ( به انگلیسی: Meso ) عضو غیرفعال نوری در یک گروه از ایزومرهای فضایی است که لااقل دو ایزومر فعال نوری داشته باشد. به عبارت ساده تر یک ترکیب مزو ترکیبی است که مولکول های آن علی رغم داشتن مرکز کایرال بر تصاویر آینه ای خود منطبق می باشند. یکی از ویژگی های مهم ترکیب مزو این است که یک صفحه آینه ای دارد که مولکول را به دو نیم تقسیم می کند، به طوری که یک نیمه تصویر آینه ای نیمه دیگر است. یک ترکیب مزو با وجود داشتن مراکزکایرال، کایرال نبوده و با اینکه بر روی نور قطبیده مسطح بی اثر است چرا که فعالیت نوری یک مرکز توسط فعالیت نوری مرکز مشابه خنثی می شود، ولی چون دارای مراکز کایرال است ایزومر نوری نامیده می شود.
عکس مزو
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس