دگرپروردگی

دگرپروردگی یا هتروتروفی فرایندی است که در آن، ارگانیسم برای تأمین انرژی و رفع نیازهای غذایی خود از مواد آلی ساخته شدهٔ دیگر جانداران زنده استفاده می کند. [ ۱]
متضاد این فرایند، خودپروردگی یا ( اتوتروفی autotrophsy ) است.
دگرپرپرد یا هترتروف ( heterotroph؛ به یونانی ἕτερος heteros = "دیگری"، "متفاوت" و trophe τροφή = "تغذیه" ) ارگانیسمی است که می تواند مولکول های کربنی ترکیبات آلی را جذب یا هضم کند؛ ( به جای استفاده از فرایند تثبیت کربن از منابع غیر آلی مانند کربن دی اکسید ) ، و با استفاده از آن ها رشد و زندگی کند. [ ۲] [ ۳] فرایند متقابل با آن خودپروردگی ( اتوتروف autotrophs ) است؛ مانند گیاهان و جلبک ها، که می توانند با استفاده از انرژی نور خورشید ( photoautotrophs ) ، یا ترکیبات معدنی ( lithoautotrophs ) ، ترکیبات آلی مثل کربوهیدرات ها، چربی ها، پروتئین ها و دی اکسید کربن غیر آلی را تولید کنند. نود و پنج درصد یا بیشتر از تمام انواع موجودات زنده دگرخوار هستند. برای مثال جانوران، قارچ ها، و برخی از باکتری ها و آغازیان همه دگرخوارند. [ ۴]
اصطلاح هتروتروف در میکروب شناسی در سال ۱۹۴۶ به عنوان بخشی از طبقه بندی میکروارگانیسم ها بر اساس نوع تغذیه آن ها بوجود آمد. [ ۵] این اصطلاح در حال حاضر در بسیاری از زمینه ها؛ مانند محیط زیست در توصیف زنجیره غذایی، استفاده می شود.
هتروتروف ها خود ممکن است بر اساس منبع انرژی آن ها تقسیم شوند. اگر هتروتروفی از انرژی شیمیایی استفاده کند، آن را یک هتروتروفِ شیمی پرورد ( Chemoautotroph ) می دانند؛ ( مثلاً انسان و قارچ ) . اگر از نور برای تأمین انرژی استفاده کند، این یک فتوهتروتروف است ( به عنوان مثال، باکتری های غیر گوگردی سبز.