دویچه وِله ( به آلمانی: Deutsche Welle ) ( مخفف: DW ) یک بنگاه خبررسانی بین المللی آلمان است؛ که به پخش برنامه های رادیویی، تلویزیونی و اینترنتی می پردازد. این شبکه به غیر از زبان آلمانی به ۳۰ زبان دیگر برنامه هایی اجرا می کند. عبارت دویچه وله به فارسی به معنی «موج آلمانی» است.
پخش سراسری دویچه وله رسماً از سال ۱۹۵۳ آغاز شده است. تا سال ۲۰۰۳ پایگاه آن در کلن قرار داشت که به ساختمان جدید آن در بن منتقل شد. بخش فارسی دویچه وله از سال ۱۹۶۲ شامل برنامه رادیویی و یک وبگاه می شود و ریاست این بخش تا سال ۲۰۲۰ برعهدهٔ جمشید برزگر بود. [ ۱] [ ۲]
دویچه وِله مقالاتی را که به طور مرتب در وب سایت خبری خود به روز می شود، ارائه می دهد و مرکز اختصاصی خود برای توسعه رسانه های بین المللی را اداره می کند. اهداف اعلام شده رسانه دویچه وِله تولید پوشش خبری معتبر، دسترسی به زبان آلمانی و ارتقا تفاهم بین مردم است. [ ۳] دویچه وِله یک استراتژی دو لایه برای خدمات رسانی به مخاطبان خود در سال های آینده ایجاد کرده است: «یک رویکرد جهانی با هدف انتشار اطلاعات برای مخاطبان بیشتر در سراسر جهان از طریق گسترش خدمات تلویزیونی بین المللی به انگلیسی، زبان اسپانیایی، عربی و زبان آلمانی و یک رویکرد منطقه ای متمرکز در مورد ارائه اطلاعات متناسب با نیازهای مناطق خاص، در درجه اول از طریق اینترنت. »[ ۴]
دویچه وله از سال ۱۹۵۳ پخش می شود و دفتر مرکزی آن در بن است، جایی که برنامه های رادیویی آن تولید می شود. با این حال، پخش تلویزیونی تقریباً به طور کامل در برلین تولید می شود. هر دو مکان برای وب سایت خبری دویچه وله محتوا ایجاد می کنند.
دویچه وله همچنین یک ارائه دهنده جریان مستقیم اخبار جهان است که از طریق وب سایت، یوتیوب و دستگاه های مختلف تلفن همراه و رسانه های دیجیتال و صوتی قابل مشاهده است.
در سال ۲۰۱۸، حدود ۱۵۰۰ کارمند و ۱۵۰۰ کارمند آزاد از ۶۰ کشور در دفاتر خود در بن و برلین برای دویچه وله کار می کردند. [ ۵] مدیر کل دویچه وله پیتر لیمبورگ است.
اولین پخش دویچه وله در ۳ مه ۱۹۵۳ با سخنرانی رئیس جمهور وقت آلمان غربی، تئودور هوس انجام شد. در ۱۱ ژوئن ۱۹۵۳، پخش کنندگان عمومی ARD توافق نامه ای را برای تقسیم مسئولیت دویچه وله امضا کردند. در سال ۱۹۶۰، دویچه وله پس از آنکه دادگاه رای داد که در حالی که پخش برنامه به آلمان موضوعی ایالتی است، پخش از آلمان بخشی از وظایف امور خارجه دولت فدرال است، به یک نهاد عمومی مستقل تبدیل شد. [ ۶] در ۷ ژوئن ۱۹۶۲، دویچه وله به عنوان ایستگاه پخش ملی به ARD پیوست. [ ۷] دفتر مرکزی دویچه وله در اصل در شهر کلن آلمان غربی بود. پس از اتحاد مجدد، هنگامی که بیشتر دولت به برلین نقل مکان شد، مقر ایستگاه به بن منتقل شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپخش سراسری دویچه وله رسماً از سال ۱۹۵۳ آغاز شده است. تا سال ۲۰۰۳ پایگاه آن در کلن قرار داشت که به ساختمان جدید آن در بن منتقل شد. بخش فارسی دویچه وله از سال ۱۹۶۲ شامل برنامه رادیویی و یک وبگاه می شود و ریاست این بخش تا سال ۲۰۲۰ برعهدهٔ جمشید برزگر بود. [ ۱] [ ۲]
دویچه وِله مقالاتی را که به طور مرتب در وب سایت خبری خود به روز می شود، ارائه می دهد و مرکز اختصاصی خود برای توسعه رسانه های بین المللی را اداره می کند. اهداف اعلام شده رسانه دویچه وِله تولید پوشش خبری معتبر، دسترسی به زبان آلمانی و ارتقا تفاهم بین مردم است. [ ۳] دویچه وِله یک استراتژی دو لایه برای خدمات رسانی به مخاطبان خود در سال های آینده ایجاد کرده است: «یک رویکرد جهانی با هدف انتشار اطلاعات برای مخاطبان بیشتر در سراسر جهان از طریق گسترش خدمات تلویزیونی بین المللی به انگلیسی، زبان اسپانیایی، عربی و زبان آلمانی و یک رویکرد منطقه ای متمرکز در مورد ارائه اطلاعات متناسب با نیازهای مناطق خاص، در درجه اول از طریق اینترنت. »[ ۴]
دویچه وله از سال ۱۹۵۳ پخش می شود و دفتر مرکزی آن در بن است، جایی که برنامه های رادیویی آن تولید می شود. با این حال، پخش تلویزیونی تقریباً به طور کامل در برلین تولید می شود. هر دو مکان برای وب سایت خبری دویچه وله محتوا ایجاد می کنند.
دویچه وله همچنین یک ارائه دهنده جریان مستقیم اخبار جهان است که از طریق وب سایت، یوتیوب و دستگاه های مختلف تلفن همراه و رسانه های دیجیتال و صوتی قابل مشاهده است.
در سال ۲۰۱۸، حدود ۱۵۰۰ کارمند و ۱۵۰۰ کارمند آزاد از ۶۰ کشور در دفاتر خود در بن و برلین برای دویچه وله کار می کردند. [ ۵] مدیر کل دویچه وله پیتر لیمبورگ است.
اولین پخش دویچه وله در ۳ مه ۱۹۵۳ با سخنرانی رئیس جمهور وقت آلمان غربی، تئودور هوس انجام شد. در ۱۱ ژوئن ۱۹۵۳، پخش کنندگان عمومی ARD توافق نامه ای را برای تقسیم مسئولیت دویچه وله امضا کردند. در سال ۱۹۶۰، دویچه وله پس از آنکه دادگاه رای داد که در حالی که پخش برنامه به آلمان موضوعی ایالتی است، پخش از آلمان بخشی از وظایف امور خارجه دولت فدرال است، به یک نهاد عمومی مستقل تبدیل شد. [ ۶] در ۷ ژوئن ۱۹۶۲، دویچه وله به عنوان ایستگاه پخش ملی به ARD پیوست. [ ۷] دفتر مرکزی دویچه وله در اصل در شهر کلن آلمان غربی بود. پس از اتحاد مجدد، هنگامی که بیشتر دولت به برلین نقل مکان شد، مقر ایستگاه به بن منتقل شد.
wiki: دویچه وله