دون هوانگ

دون هوانگ ( 敦煌市 - listen راهنما·اطلاعات ) شهری در شمال شرقی استان گانسو در کشور جمهوری خلق چین است که ۱٬۱۴۲ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است و جمعیت این شهر بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۰ میلادی، ۱۸۷٬۵۷۸ نفر بوده است. دون هوانگ یکی از توقف گاه های مهم بر سر جاده ابریشم بوده و شهرتش بیشتر به دلیل وجود غار موگای در جنوب شرقی مرکز آن است. این شهر در آن زمان تحت عنوان شاژو ( Shazhou ) [ ۱] شناخته می شد و در زبان اویغوری نیز دوخان ( Dukhan ) [ ۲] نامیده می شد.
دون هوانگ در واحه ای غنی قرار گرفته بود و یکی از توقف گاه های مهم و استراتژیک بر چهارراه جادهٔ ابریشم در جنوب و راه اصلی که از هند از طریق منطقه شینگوان به مغولستان و جنوب سیبری می رفت قرار داشت. [ ۱]
از نظر تقسیمات کشوری، امروزه شهر دون هوانگ شهر مرکزی جیوچوان محسوب می شود.
غارهای بودایی در دون هوانگ، گنجینهٔ هنری بزرگی محسوب می شوند و پردامنه ترین غارها در میان چهار گروه غارهای چین است. در این غارها هنر حکاکی سنگ بیش از ده سلسلهٔ چین در نزدیک به یک هزار سال گذشته نشان داده شده است و نیز پردامنه ترین خرابه های مذهب بودایی جهان است که به طور کامل حفظ شده اند. از میان این غارها، غار موگای مهم ترینِ آن هاست که در فاصلهٔ ۲۵ کیلومتر ( ۱۶ مایل ) جنوب شرقی دون هوانگ قرار دارد. این مجموعه از ۴۹۲ پرستشگاه به طول ۲۵ کیلومتر ( ۱۵٫۵ مایل ) تشکیل شده است. اولین غارها در سال ۳۶۶ میلادی به عنوان مکان هایی از تعمق و عبادت بودایی حفر شد. غار موگای یکی از سه محوطهٔ معروف بودایی چین است. این مکان در ۱۹۸۷ در فهرست میراث جهانی یونسکو در چین به عنوان مکانی فرهنگی ثبت گردید.