دوموزید یا دوموزی ( سومری: 𒌉𒍣𒉺𒇻 ) [ ۲] [ الف] ( انگلیسی: Dumuzid the Shepherd ) که سپس با تموز ( اکدی ) جایگزین شد، [ ب] شاه خدایِ شبانی سومر است، که شریکِ اصلی ایزدبانو اینانا ( بعدها، ایشتر ) نیز محسوب می شده است. در اسطوره شناسی سومری، گشتینانا ( ایزدبانوی کشاورزی، باروری و تعبیر خواب ) خواهر دموزی است. در فهرست پادشاهان سومری دموزی به عنوان پادشاه پیش از طوفان بادتیبیرا و همچنین اولین پادشاه اوروک نام برده شده است.
در شعر سومری اینانا کشاورز را برمی گزیند، دموزی برای ازدواج با اینانا با کشاورزی به نام انکیمدو رقابت می کند. در فرورفتن اینانا به جهان زیرین، دموزی در سوگواری مرگ اینانا فروگذاری می کند، و زمانی که او از جهان زیرین ( ایرکالا ) بازمی گردد، اجازه می دهد که دیوها دموزی را به جای او به جهان زیرین فروکشند. اینانا سپس از تصمیم خود پشیمان می شود و فرمان می دهد که دموزی نیمی از سال را در جهان زیرین، و نیمی دیگر را با او بگذراند ( خواهر دموزی ( گشتینانا ) باید جای او را بگیرد ) ؛ پس چرخهٔ فصل ها پدید می آید.
گیلگمش در لوح ششم حماسه گیلگمش به دموزی به عنوان عشق دوران جوانی ایشتار اشاره می کند، که به سبزقبایی با بال شکسته تبدیل شده است.
دموزی خواهان ازدواج با الهه ای زیبا به نام اینانا است. اگر چه اینانا ابتدا انکیدو را برمی گزیند با وساطت اوتو برادرش ازدواج آن دو شکل می گیرد. ازدواج اینانا و دموزی زیبا چهره ازدواجی مقدس است. در اساطیر ازدواج مقدس برای توصیف آفرینش به کار می رفته است.
باور رایج در منطقهٔ بین النهرین این است که ازدواج الههٔ باروری و ایزد گیاهی باعث سرسبزی و بازگشت زندگی به جهان خاکی است. ازدواج مقدس و مرگ و رفتن خدا به جهان مردگان درونمایهٔ اصلی اساطیر بین بین النهرین باستان است. واقعیت جغرافیایی این است که این منطقه نیمی از سال خشک و گرم است و در این مدت گیاهان پژمرده و نابارور می شوند. مردمان باستان این را دلیل مرگ و رفتن رب النوع گیاهی به جهان مردگان دانستند که بعدها آن را به ازدواج اینانا و دموزی ربط دادند. یا به اعتقاد اسطوره شناسان آیین گرا برای توجیه این واقعیت طبیعی داستان هایی همچون عشق اینانا و دموزی را برساختند. [ پ]
اینانا بعدها به صورت ایشتر و دُموزی به صورت تموز در می آید.
شعر اینانا کشاورز را برمی گزیند ( ETCSL 4. 0. 8. 3. 3 ) با گفتگوی بازیگوشانهٔ اینانا و برادرش اوتو آغاز می شود که به او با پافشاری یادآوری می کند زمان ازدواجش فرا رسیده است. [ ۴] [ ۵] دموزی، همراه با کشاورزی به نام انکیمدو، برای اظهار عشق به او می آید. [ ۴] در ابتدا اینانا کشاورز را برمی گزیند، [ ۴] اما اوتو و دموزی به تدریج او را ترغیب می کنند که دموزی گزینهٔ بهتری برای همسری است، با این استدلال که در ازای هر هدیه ای که کشاورز به او بدهد، شبان می تواند بهتر از آن را فراهم کند. [ ۶] در نهایت اینانا با دموزی ازدواج می کند. [ ۶] شبان و کشاورز اختلافات خود را حل می کنند، و به یکدیگر هدیه ای می دهند. [ ۷] «ساموئل نوآه کریمر» این اسطوره را با داستان هابیل و قابیل در کتاب مقدس مقایسه می کند، زیرا هر دو روایت بر یک کشاورز و یک شبان و رقابتشان برای لطف الهی متمرکز است، و در هر دو داستان خدای مورد نظر در نهایت شبان را برمی گزیند. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر شعر سومری اینانا کشاورز را برمی گزیند، دموزی برای ازدواج با اینانا با کشاورزی به نام انکیمدو رقابت می کند. در فرورفتن اینانا به جهان زیرین، دموزی در سوگواری مرگ اینانا فروگذاری می کند، و زمانی که او از جهان زیرین ( ایرکالا ) بازمی گردد، اجازه می دهد که دیوها دموزی را به جای او به جهان زیرین فروکشند. اینانا سپس از تصمیم خود پشیمان می شود و فرمان می دهد که دموزی نیمی از سال را در جهان زیرین، و نیمی دیگر را با او بگذراند ( خواهر دموزی ( گشتینانا ) باید جای او را بگیرد ) ؛ پس چرخهٔ فصل ها پدید می آید.
گیلگمش در لوح ششم حماسه گیلگمش به دموزی به عنوان عشق دوران جوانی ایشتار اشاره می کند، که به سبزقبایی با بال شکسته تبدیل شده است.
دموزی خواهان ازدواج با الهه ای زیبا به نام اینانا است. اگر چه اینانا ابتدا انکیدو را برمی گزیند با وساطت اوتو برادرش ازدواج آن دو شکل می گیرد. ازدواج اینانا و دموزی زیبا چهره ازدواجی مقدس است. در اساطیر ازدواج مقدس برای توصیف آفرینش به کار می رفته است.
باور رایج در منطقهٔ بین النهرین این است که ازدواج الههٔ باروری و ایزد گیاهی باعث سرسبزی و بازگشت زندگی به جهان خاکی است. ازدواج مقدس و مرگ و رفتن خدا به جهان مردگان درونمایهٔ اصلی اساطیر بین بین النهرین باستان است. واقعیت جغرافیایی این است که این منطقه نیمی از سال خشک و گرم است و در این مدت گیاهان پژمرده و نابارور می شوند. مردمان باستان این را دلیل مرگ و رفتن رب النوع گیاهی به جهان مردگان دانستند که بعدها آن را به ازدواج اینانا و دموزی ربط دادند. یا به اعتقاد اسطوره شناسان آیین گرا برای توجیه این واقعیت طبیعی داستان هایی همچون عشق اینانا و دموزی را برساختند. [ پ]
اینانا بعدها به صورت ایشتر و دُموزی به صورت تموز در می آید.
شعر اینانا کشاورز را برمی گزیند ( ETCSL 4. 0. 8. 3. 3 ) با گفتگوی بازیگوشانهٔ اینانا و برادرش اوتو آغاز می شود که به او با پافشاری یادآوری می کند زمان ازدواجش فرا رسیده است. [ ۴] [ ۵] دموزی، همراه با کشاورزی به نام انکیمدو، برای اظهار عشق به او می آید. [ ۴] در ابتدا اینانا کشاورز را برمی گزیند، [ ۴] اما اوتو و دموزی به تدریج او را ترغیب می کنند که دموزی گزینهٔ بهتری برای همسری است، با این استدلال که در ازای هر هدیه ای که کشاورز به او بدهد، شبان می تواند بهتر از آن را فراهم کند. [ ۶] در نهایت اینانا با دموزی ازدواج می کند. [ ۶] شبان و کشاورز اختلافات خود را حل می کنند، و به یکدیگر هدیه ای می دهند. [ ۷] «ساموئل نوآه کریمر» این اسطوره را با داستان هابیل و قابیل در کتاب مقدس مقایسه می کند، زیرا هر دو روایت بر یک کشاورز و یک شبان و رقابتشان برای لطف الهی متمرکز است، و در هر دو داستان خدای مورد نظر در نهایت شبان را برمی گزیند. [ ۴]
wiki: دوموزید