دوره جنگسالاران

دوره جنگسالاران ( نویسه های چینی ساده شده: 军阀时代 ) به بازهٔ زمانی ۱۹۱۶ تا ۱۹۲۸ گفته می شود که کنترل کشور چین به صورت بخش بخش به دست جنگ سالاران ارتش بیانگ افتاده بود. جنگسالاران حکومت خود را در سرزمین اصلی چین شامل سیچوآن، شانشی، چینگهای، نینگ شیا، گوانگ دونگ، گوانگشی، گانسو سین کیانگ و یون نان گسترش داده بودند.
برپایهٔ داده های تاریخ نگاری این دوره از مرگ یوآن شیکای آغاز شد و تا ۱۹۲۸ ادامه داشت. با این حال برخی جنگسالاران تأثیر خود را در دهه های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ ادامه دادند و این دخالت های آنها باعث ایجاد مشکلاتی در هنگام جنگ دوم چین و ژاپن شد. بیش از یک میلیون سرباز در جریان درگیری های جنگسالاران درگیر بودند. [ ۱]
ریشه های قدرت ارتشی ها و رهبران شان در سیاست به پس از ۱۹۱۲ و تغییراتی که در اواخر دودمان چینگ رخ داد بازمی گردد. در جریان شورش تایپینگ ( ۱۸۵۰–۶۴ ) ، استانداران محلی اجازه داشتند تا ارتش خود را داشته باشند تا در برابر شورش ها مقاومت کنند بسیاری از این نیروها پس از پایان شورش ها اسلحهٔ خود را زمین نگذاشتند مانند ارتش هوآی.
در این ارتش ها، پیوندهای عمیق دوستی و خانوادگی میان افراد بود، رفتار محترمانه میان سربازان بود[ ۲] و افسران هرگز تغییر نمی کردند، سربازان هم همگی توسط مقام بالاتر دستچین می شدند، به همین ترتیب افسران نیز توسط ژنرال ها دستچین می شدند درنتیجه روابط عمیقی میان بالادستی و پایین دستی وجود داشت. این روابط خلاف استاندارد سبز بود. [ ۳]
این گونه آرایش نظامی باعث تشکیل ارتش ملی نمی شد، افراد تنها به بالادستی خود وفادار بودند و نسبت به استان و منطقهٔ خود احساس مسئولیت می کردند؛ در این میان ارتش بیانگ زیر نظر یوآن شیکای از همه منظم تر و از نظر سلاح، نیرومندتر بود.
انقلاب شین های در ۱۹۱۱ باعث ایجاد طغیان های گسترده در جنوب چین شد، در ۱۹۱۱ انقلاب با قیام ووچانگ آغاز شد سربازانی که به چینگ وفادار بودند از مخالفان شکست خوردند؛ نیروهای انقلابی در نانجینگ به رهبری سون یات سن، دولت تشکیل دادند؛ او کسی بود که از یک دورهٔ تبعید طولانی بازگشت تا رهبر دولت تازه شود. اما روشن بود که انقلابیون در برابر ارتش بیانگ به اندازهٔ کافی قوی نبودند آنها به جنگ ادامه دادند با آنکه می دانستند شکست می خورند. در مقابل سون یات سن با فرماندهٔ بیانگ، یوآن شیکای مذاکره کرد و پیشنهاد داد که حکومت چینگ پایان یابد و چین دوباره یکپارچه شود در مقابل سون، از ریاست جمهوری کنار خواهد کشید و یوآن را به جای خودش توصیه خواهد کرد. یوآن نپذیرفت تا به نانجینگ رود و ترجیح داد تا در پکن که مقر نیروهایش است بماند.