دوره ازوچی–مومویاما

دوره آزوچی–مومویاما. دوره آزوچی - مومویاما ( به ژاپنی: 安土桃山時代, Azuchi - Momoyama jidai ) از حدود سال های ۱۵۶۸ تا ۱۶۰۰ میلادی از تاریخ ژاپن را شامل می شود. این دوره در پایان جنگ های داخلی ژاپن آغاز شد.
در نیمه دوم قرن شانزدهم، شماری از دای میوها چنان قدرت گرفته بودند که می توانستند از روش استبداد نظامی آشی کاگا یا موروماچی باکوفو در جهت خواسته های خود بهره برده یا در صورت لزوم آن را براندازند. اودا نوبوناگا تلاش کرد تا از لحاظ سیاسی کشور را دوباره یکپارچه کند و پس از مرگش جانشین او تویوتومی هیده یوشی در تحقق این آرزو موفق شد. در دوره هیده یوشی، یک بار دیگر ژاپن تحت یک فرماندهی واحد سیاسی قرار گرفت و ثبات پیدا کرد.
عنوان دوره آزوچی - مومویاما از نام قصرهای این دو تن گرفته شده است. قلعه آزوچی متعلق به اودا نوبوناگا بود و قلعه مومویاما به هیده یوشی تعلق داشت.
آخرین جاه طلبی بزرگ هیده یوشی پیروزی بر سلسله مینگ در چین بود. هنگامی که کره ای ها از دادن اجازه عبور به او خودداری کردند، هیده یوشی در آوریل ۱۵۹۲ سپاهی ۱۶۰ هزار نفری به کره فرستاد تا با زور راه خود را بگشاید. هیده یوشی سئول و پیونگ یانگ را تصرف کرد اما سرانجام موفق به پیشروی نشد و مذاکرات صلح آغاز شد. خواسته های هیده یوشی در این مذاکرات مورد قبول چین و کره قرار نگرفت و او جنگ دوم را تنها با هدف کین خواهی آغاز کرد. [ ۱] در نبرد دوم نیز هیده یوشی موفق نبود و پس از دو بار ناکامی علیه نیروهای متحد کره و چین و به دنبال مرگ وی، نیروهایش در سال ۱۵۹۸ از شبه جزیره کره عقب نشینی کردند. هیده یوشی در بستر مرگ شورایی پنج نفره از قدرتمندترین فرمانده هان خود تشکیل داد. این شورا می بایست اداره کشور را تا به سن قانونی رسیدن پسر خردسال او تویوتومی هیده یوری به عهده بگیرد. اما پیش از آن در جنگ هایی که درگرفت، توکوگاوا ایه یاسو که یکی از اعضای شورای پنج نفره بود، پیروز شد و به رژیم تویوتومی پایان داد.