دوربین سوراخ سوزنی، اتاقک تاریک یا جعبه تاریک ( به انگلیسی: Camera ) یا ( camera obscura ) ، اولین دوربین عکاسی ساده ای است که لنز ندارد و نور از سوراخ کوچکی وارد آن می شود. در این نوع دوربین ها عمق میدان بی نهایت بوده و تمام تصویر کانونی می شود. [ ۱]
دوربین سوراخ سوزنی در اصل، جعبه یا اتاقکی است که فقط بر روی یکی از سطوح آن روزنه ای ریز، وجود دارد و عبور نور از این روزنه باعث می شد که تصویری نسبتاً واضح اما به صورت وارونه در سطح مقابل آن ایجاد شود.
ده ها سال قبل از اختراع عکاسی، اساس کار دوربین عکاسی وجود داشته است؛ موزی، ارسطو و اقلیدس در سدهٔ ۵ و ۴ پیش از میلاد نحوهٔ کارکرد دوربین سوراخ سوزنی را شرح داده بودند. [ ۲] در یونان باستان عقیده بر این بود که نور از چشم به سمت اشیاء می تابد و بازتاب آن باعث دیدن و دیده شدن، می شود. ارسطو و اقلیدس با استفاده از تئوری سوراخ سوزنی تلاش کردند خلاف آن نظریه را ثابت کنند. آن ها در پشت دوربین های سوراخ سوزنی صفحه ای نیمه مات قرار می دادند تا تصویر بازتاب شدهٔ روی آن با چشم دیده شود. [ ۳] در قرن ششم میلادی، آنتمیوس در آزمایش های خود از دوربین تاریکخانه ای استفاده کرد. [ ۴]
ابن هیثم پدر علم فیزیک نور، در سدهٔ پنجم هجری/یازدهم میلادی، تئوری دوربین سوراخ سوزنی را گسترش داد و در مشاهدات خورشید گرفتگی خود از وسیله ای به نام «جعبه تاریک» استفاده کرده بود. [ ۵] او برای نخستین بار از دوربین سوراخ سوزنی و دوربین تاریکخانه ای در آزمایش هایش جهت بررسی خواص نور، استفاده نمود و آن را به جهان معرفی کرد. [ ۶] این دوربین در زمان جنگ های صلیبی به اروپا راه یافت و به شدت مورد توجه نقاشان قرار گرفت و همهٔ نقاشان به ویژه نقاشان ایتالیایی سدهٔ شانزدهم از آن برای طراحی دقیق چشم اندازها و دیدن دورنمایی صحیح بهره می بردند، به این ترتیب که کاغذی را بر روی سطح مقابل روزنه قرار می دادند و تصویر شکل گرفته را ترسیم می کردند. بعدها نقاشان با استفاده از این ابزار توانستند با مشاهده و رونوشت برداری از تصویر رویت شده در داخل آن با کمک آینه ای، پرسپکتیو مناظر مختلف را درک و آن را تئوریزه و شرح دهند که تبدیل به علم ژرفانمایی یا پرسپکتیو شد.
• عکس های سوراخ سوزنی دارای عمق میدان تقریباً بی نهایت هستند، همه چیز در کانون ظاهر می شود.
• از آنجا که هیچ واپیچش لنزی وجود ندارد، تصاویر با زاویهٔ دید عریض کاملاً راست خط باقی می مانند.
• زمان های نوردهی معمولاً طولانی هستند، که باعث تاری در اطراف اجسام در حال حرکت و عدم وجود اشیائی که خیلی سریع حرکت می کنند، می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدوربین سوراخ سوزنی در اصل، جعبه یا اتاقکی است که فقط بر روی یکی از سطوح آن روزنه ای ریز، وجود دارد و عبور نور از این روزنه باعث می شد که تصویری نسبتاً واضح اما به صورت وارونه در سطح مقابل آن ایجاد شود.
ده ها سال قبل از اختراع عکاسی، اساس کار دوربین عکاسی وجود داشته است؛ موزی، ارسطو و اقلیدس در سدهٔ ۵ و ۴ پیش از میلاد نحوهٔ کارکرد دوربین سوراخ سوزنی را شرح داده بودند. [ ۲] در یونان باستان عقیده بر این بود که نور از چشم به سمت اشیاء می تابد و بازتاب آن باعث دیدن و دیده شدن، می شود. ارسطو و اقلیدس با استفاده از تئوری سوراخ سوزنی تلاش کردند خلاف آن نظریه را ثابت کنند. آن ها در پشت دوربین های سوراخ سوزنی صفحه ای نیمه مات قرار می دادند تا تصویر بازتاب شدهٔ روی آن با چشم دیده شود. [ ۳] در قرن ششم میلادی، آنتمیوس در آزمایش های خود از دوربین تاریکخانه ای استفاده کرد. [ ۴]
ابن هیثم پدر علم فیزیک نور، در سدهٔ پنجم هجری/یازدهم میلادی، تئوری دوربین سوراخ سوزنی را گسترش داد و در مشاهدات خورشید گرفتگی خود از وسیله ای به نام «جعبه تاریک» استفاده کرده بود. [ ۵] او برای نخستین بار از دوربین سوراخ سوزنی و دوربین تاریکخانه ای در آزمایش هایش جهت بررسی خواص نور، استفاده نمود و آن را به جهان معرفی کرد. [ ۶] این دوربین در زمان جنگ های صلیبی به اروپا راه یافت و به شدت مورد توجه نقاشان قرار گرفت و همهٔ نقاشان به ویژه نقاشان ایتالیایی سدهٔ شانزدهم از آن برای طراحی دقیق چشم اندازها و دیدن دورنمایی صحیح بهره می بردند، به این ترتیب که کاغذی را بر روی سطح مقابل روزنه قرار می دادند و تصویر شکل گرفته را ترسیم می کردند. بعدها نقاشان با استفاده از این ابزار توانستند با مشاهده و رونوشت برداری از تصویر رویت شده در داخل آن با کمک آینه ای، پرسپکتیو مناظر مختلف را درک و آن را تئوریزه و شرح دهند که تبدیل به علم ژرفانمایی یا پرسپکتیو شد.
• عکس های سوراخ سوزنی دارای عمق میدان تقریباً بی نهایت هستند، همه چیز در کانون ظاهر می شود.
• از آنجا که هیچ واپیچش لنزی وجود ندارد، تصاویر با زاویهٔ دید عریض کاملاً راست خط باقی می مانند.
• زمان های نوردهی معمولاً طولانی هستند، که باعث تاری در اطراف اجسام در حال حرکت و عدم وجود اشیائی که خیلی سریع حرکت می کنند، می شود.
wiki: دوربین سوراخ سوزنی