دوربین دولنزی بازتابی[ پانویس ۱] ، یکی از مقبول ترین دوربین های عکاسی بود که طی سالیان متمادی تولید می شد. این دوربین ها در اندازه قطع متوسط عرضه شده اند[ ۱] . اولین نوع این دوربین در سال ۱۹۲۹ م توسط هایدک Heidecke در آلمان ساخته شد که رولیفلکس نام دارد این دوربین ها دارای دو لنز در جلوی دوربین می باشد که هر یک در یک محفظه جداگانه قرار دارد ولی در ارتباط با هم کار می کنند و فاصله کانونی مشابهی دارند لنز بالایی به کمک یک آینه با زاویهٔ ۴۵ درجه ثابت در پشت ابژکتیو قرار گرفته و تصاویر را روی ششیه مات که در بالای دستگاه قرار گرفته منعکس می سازد و عکاس با دیدن تصویر روی شیشه مات تنظیم و کادر بندی را انجام می دهد لنز پایین عدسی اصلی است که تصویر موضوع را روی فیلم تشکیل می دهد. خطای پارالکس یا اختلاف منظر در این دوربین ها دیده می شود یعنی تصویری که در صفحه حساس ثبت می گردد کمی با تصویری که از ویزور دیده می شود متفاوت است. [ ۲]
تصویر یابی و کادربندی در این نوع دوربین ها با لنز بالایی و با یک آیینه که زاویه ۴۵ درجه دارد، در نمایاب امکان پذیر می شود، و لنز پایینی تصویر را بر روی فیلم ایجاد می کند. با این حساب دو سیستم موازی برای نمایابی و تصویربرداری در این دوربین ها وجود دارد[ ۳] .
بخاطر وجود دو سیستم موازی در امر نمایابی و تصویربرداری، و عدم انطباق این دو سیستم، خطایی در انطباق تصویر نمایاب و فیلم وجود دارد[ ۴] . در دوربین های مامیا ۳۳۰ با قرار دادن شاخصی در نمایاب، سعی در اصلاح این خطا در کادربندی شده است.
منظره یاب های نوری دوربین های دیجیتال کامپکت که مجهز به سیستم اپتیکی ساده ای هستند می توانند در همان لحظه که زوم مورد نظر توسط لنز صورت گرفت آن را نمایش داده و همچنین شامل الگویی اپتیکی ای می باشند که به صورت موازی مشابه لنز اصلی دوربین عمل خواهد کرد. این گونه منظره یاب ها دارای اندازه کوچکی هستند که بزرگترین مشکل آن ها قاب بندی نادرست می باشد. زمانی که منظره یاب در قسمت بالای لنز قرار گیرد، آنچه که شما از طریق منظره یاب مشاهده می کنید با آنچه لنز بر روی سنسور منعکس می کند متفاوت خواهد بود. این پدیده که "خطای پارالکس " نام دارد، غالباً در فاصله های کم نسبت به سوژه قابل تشخیص خواهد بود. در بسیاری از مواقع منظره یاب نوری امکان مشاهده ۸۰ تا ۹۰ درصد از آنچه بر روی سنسور منعکس می شود را به کاربر می دهد. به منظور کادربندی صحیح استفاده از LCD پیشنهاد می شود. به کاربرانی که از عینک های طبی استفاده می کنند توصیه می شود در صورت مجهز بودن دوربین به دیوپتر به منظور دستیابی به وضوح دقیق از این قابلیت استفاده کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتصویر یابی و کادربندی در این نوع دوربین ها با لنز بالایی و با یک آیینه که زاویه ۴۵ درجه دارد، در نمایاب امکان پذیر می شود، و لنز پایینی تصویر را بر روی فیلم ایجاد می کند. با این حساب دو سیستم موازی برای نمایابی و تصویربرداری در این دوربین ها وجود دارد[ ۳] .
بخاطر وجود دو سیستم موازی در امر نمایابی و تصویربرداری، و عدم انطباق این دو سیستم، خطایی در انطباق تصویر نمایاب و فیلم وجود دارد[ ۴] . در دوربین های مامیا ۳۳۰ با قرار دادن شاخصی در نمایاب، سعی در اصلاح این خطا در کادربندی شده است.
منظره یاب های نوری دوربین های دیجیتال کامپکت که مجهز به سیستم اپتیکی ساده ای هستند می توانند در همان لحظه که زوم مورد نظر توسط لنز صورت گرفت آن را نمایش داده و همچنین شامل الگویی اپتیکی ای می باشند که به صورت موازی مشابه لنز اصلی دوربین عمل خواهد کرد. این گونه منظره یاب ها دارای اندازه کوچکی هستند که بزرگترین مشکل آن ها قاب بندی نادرست می باشد. زمانی که منظره یاب در قسمت بالای لنز قرار گیرد، آنچه که شما از طریق منظره یاب مشاهده می کنید با آنچه لنز بر روی سنسور منعکس می کند متفاوت خواهد بود. این پدیده که "خطای پارالکس " نام دارد، غالباً در فاصله های کم نسبت به سوژه قابل تشخیص خواهد بود. در بسیاری از مواقع منظره یاب نوری امکان مشاهده ۸۰ تا ۹۰ درصد از آنچه بر روی سنسور منعکس می شود را به کاربر می دهد. به منظور کادربندی صحیح استفاده از LCD پیشنهاد می شود. به کاربرانی که از عینک های طبی استفاده می کنند توصیه می شود در صورت مجهز بودن دوربین به دیوپتر به منظور دستیابی به وضوح دقیق از این قابلیت استفاده کنند.
wiki: دوربین دولنزی بازتابی