امپراتوری مینگ ( چینی:明朝 ) یا امپراتوری مینگ بزرگ دودمانی چین از سال ۱۳۶۸ تا سال ۱۶۴۴ میلادی بود، که پس از فروپاشی دودمان مغولی یوآن بنا شد. مینگ آخرین دودمان چینی بود که هان ها قدرت اصلی را در دست داشتند. هونگ وو، رهبری شورش عمومی علیه سلسله یوآن را بر عهده داشت.
هونگ وو پس از پیروزی دودمان مینگ را بنیان نهاد. هویی تی، نوهٔ جوان هونگ وو جانشین او گردید و وی درگیر کشمکشی طولانی با عموهای خود شد تا این که سرانجام در قصر خود سوزانده شد.
یونگ لو، سومین امپراتور دودمان مینگ بود. او در آغاز حکمرانی اش دستور به کشتار دسته جمعی پیروان هویی تی داد. او بر مغولان تسلط یافت و دیوار چین را تعمیر نمود. یونگ لو، چنگ هه، دریانورد مسلمان را به سفر دریایی فرستاد.
یونگ لو، خانوادهٔ سلطنتی و خدمتکاران دربار را از نان کینگ که پایتخت هونگ وو بود به پکن منتقل کرد. در این زمان یونگ لو به ساختن شهر ممنوعه فرمان داد.
شهر ممنوعه، مجموعه ای وسیع از باغ ها و تالارهای مخصوص مراسم و جشن ها و نیز بناهای سلطنتی بود. این مجموعه که در شهر پکن قرار داشت، با دیوارهای بلندی به رنگ قرمز احاطه شده بود. دهقانان و مردم عادی حق ورود به شهر ممنوعه را نداشتند. خانوادهٔ امپراتور تحت مراقبت شدید زندگی می کردند و از شهر ممنوعه خارج نمی شدند.
تا اواسط سلسله مینگ، ترس از حملهٔ تاتارها برای پادشاهان مینگ وجود داشت و از طرفی دیگر، قومی بنام نیو جن ( Nu zhen ) نیز از شمال شرقی چین امنیت دودمان مینگ را تهدید می کرد، در نتیجه دودمان مینگ هم از سمت شمال و هم از سمت شمال شرقی مورد هجوم قبایل قرار می گرفت، امپراتوران مینگ برای جلوگیری از این حملات به فکر تعمیر دیوار قدیمی چین افتادند، این دیوار در دورهٔ مینگ به کامل ترین سیستم دفاعی چین تبدیل شد. دیوار چین در طول ۲۰۰ سال ۱۸ بار توسط امپراتوران مینگ ترمیم شد. [ ۱]
در سال ۱۴۹۹، مغول ها، لشکر چین را شکست دادند و امپراتور چنگ تونگ را دستگیر کردند. هشت تن از مشاوران سلطنتی که به «هشت ببر» معروف بودند؛ ادارهٔ چین را در دست گرفتند. در سال ۱۵۱۰، لیوچین، رهبر هشت ببر عزل شد و ثروت شخصی خود را از دست داد.
چیاچینگ از امپراتوران پرقدرت سلسلهٔ مینگ بود. در دوران حکومت چیاچینگ، دهقانان ناراضی به شورش پرداختند؛ اما چیاچینگ شورش های آنان را سرکوب کرد. چیاچینگ به بازرگانان پرتغالی اجازه داد تا یک مرکز داد و ستد در چین تأسیس کنند. در این دوره بعضی از مبلغان مسیحی که اعضای فرقهٔ یسوعی ها بودند به چین راه یافتند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهونگ وو پس از پیروزی دودمان مینگ را بنیان نهاد. هویی تی، نوهٔ جوان هونگ وو جانشین او گردید و وی درگیر کشمکشی طولانی با عموهای خود شد تا این که سرانجام در قصر خود سوزانده شد.
یونگ لو، سومین امپراتور دودمان مینگ بود. او در آغاز حکمرانی اش دستور به کشتار دسته جمعی پیروان هویی تی داد. او بر مغولان تسلط یافت و دیوار چین را تعمیر نمود. یونگ لو، چنگ هه، دریانورد مسلمان را به سفر دریایی فرستاد.
یونگ لو، خانوادهٔ سلطنتی و خدمتکاران دربار را از نان کینگ که پایتخت هونگ وو بود به پکن منتقل کرد. در این زمان یونگ لو به ساختن شهر ممنوعه فرمان داد.
شهر ممنوعه، مجموعه ای وسیع از باغ ها و تالارهای مخصوص مراسم و جشن ها و نیز بناهای سلطنتی بود. این مجموعه که در شهر پکن قرار داشت، با دیوارهای بلندی به رنگ قرمز احاطه شده بود. دهقانان و مردم عادی حق ورود به شهر ممنوعه را نداشتند. خانوادهٔ امپراتور تحت مراقبت شدید زندگی می کردند و از شهر ممنوعه خارج نمی شدند.
تا اواسط سلسله مینگ، ترس از حملهٔ تاتارها برای پادشاهان مینگ وجود داشت و از طرفی دیگر، قومی بنام نیو جن ( Nu zhen ) نیز از شمال شرقی چین امنیت دودمان مینگ را تهدید می کرد، در نتیجه دودمان مینگ هم از سمت شمال و هم از سمت شمال شرقی مورد هجوم قبایل قرار می گرفت، امپراتوران مینگ برای جلوگیری از این حملات به فکر تعمیر دیوار قدیمی چین افتادند، این دیوار در دورهٔ مینگ به کامل ترین سیستم دفاعی چین تبدیل شد. دیوار چین در طول ۲۰۰ سال ۱۸ بار توسط امپراتوران مینگ ترمیم شد. [ ۱]
در سال ۱۴۹۹، مغول ها، لشکر چین را شکست دادند و امپراتور چنگ تونگ را دستگیر کردند. هشت تن از مشاوران سلطنتی که به «هشت ببر» معروف بودند؛ ادارهٔ چین را در دست گرفتند. در سال ۱۵۱۰، لیوچین، رهبر هشت ببر عزل شد و ثروت شخصی خود را از دست داد.
چیاچینگ از امپراتوران پرقدرت سلسلهٔ مینگ بود. در دوران حکومت چیاچینگ، دهقانان ناراضی به شورش پرداختند؛ اما چیاچینگ شورش های آنان را سرکوب کرد. چیاچینگ به بازرگانان پرتغالی اجازه داد تا یک مرکز داد و ستد در چین تأسیس کنند. در این دوره بعضی از مبلغان مسیحی که اعضای فرقهٔ یسوعی ها بودند به چین راه یافتند.
wiki: دودمان مینگ