دودمان بیست و هفتم مصر ( به پارسی باستان :𐎸𐎭𐎼𐎠𐎹، مودرایَه، نویسه گردانی لاتین: Mudrāya ) دوره ای از تاریخ مصر باستان میان ۵۲۵ تا ۴۰۲ پ. م است که در آن این کشور زیر سلطه شاهنشاهی هخامنشی در می آید و یکی از ساتراپی های ایران می شود. واپسین فرعون دودمان بیست و ششم مصر، پسامتیک سوم، در سال ۵۲۵ پ. م در جریان نبرد پلوزیوم در شرق نیل از کمبوجیه دوم شکست خورد. مصر از آن پس به همراه قبرس و فینیقیه جزو ساتراپی ششم ایران شدند. این هنگام را آغاز دوره نخست فرمانروایی ایرانیان بر مصر می خوانند.
پس از دوره ای از استقلال که در آن سه دودمان محلی مصر فرمانروایی کردند ( دودمان های ۲۸، ۲۹، و ۳۰ ) ، اردشیر سوم دره نیل را دوباره گشود و برای دوره کوتاهی دودمان سی و یکم مصر را پایه گذاری کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از دوره ای از استقلال که در آن سه دودمان محلی مصر فرمانروایی کردند ( دودمان های ۲۸، ۲۹، و ۳۰ ) ، اردشیر سوم دره نیل را دوباره گشود و برای دوره کوتاهی دودمان سی و یکم مصر را پایه گذاری کرد.
wiki: دودمان بیست و هفتم مصر