دواعی مجاز

[ویکی فقه] دواعی مجاز به معنی انگیزه های استعمالات مجازی است.
دواعی مجاز، فوایدی است که در نزد اهل لغت بر استعمال مجازی مترتب می شود و آنان را وا دار می سازد لفظ را در معنای غیر
اصل در استعمال، استعمال حقیقی است و مجاز خلاف اصل می باشد و عدول از اصل به خلاف اصل، دلیل لازم دارد و دلیل آن، فوایدی است که یا لفظی است و یا معنوی. توضیح هر کدام در جای خود آمده است. (در مقاله دواعی لفظی مجاز و دواعی معنوی مجاز)