رِیْوَنْد؛ دهستانی از توابع بخش مرکزی شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران است. این ناحیه به خاطر بناهای تاریخی گنبدهای آجرین مهرآباد و همچنین پیوند با ریوند باستانی نیشابور، از سرشناسی و شهرت برخوردار است.
دهستان رِیْوَنْد؛ در محدوده عرض ′۴°۳۶ تا ′۱۴°۳۶ شمالی و طول ′۳۵°۵۸ تا ′۴۸°۵۸ شرقی، واقع شده است. [ ۱] [ ۲] این دهستان، با مساحت ۲۳۸/۸ کیلومتر مربع، به مرکزیت شادمهرک، از توابع بخش مرکزی شهرستان نیشابور است. [ ۳] ریوند در جبهه جنوب و جنوب غربی شهر نیشابور، گسترده شده است. خط راه آهن، در محدوده شمالی؛ جاده نیشابور - تهران، در محدود غربی؛ و رودخانه فصلی کال شور در محدوده جنوبی، سه عارضه شاخصی هستند که این دهستان را در میان گرفته اند. [ ۴] واحدهای جغرافیایی - سیاسی همجوار دهستان ریوند عبارتند از: دهستان مازول، در جبهه شمالی؛ دهستان درب قاضی در جبهه شرقی؛ دهستان عشق آباد ( بخش میان جلگه ) در جبهه جنوبی؛ و دهستان تحت جلگه ( بخش مرکزی شهرستان فیروزه ) . [ ۵] [ ۶]
واژه رِیْوَنْد، به معنی دارنده جلال و شکوه و فروغ، [ ۷] دگرگونی یافته واژه رَئِوَنت از زبان اوستایی به پهلوی است. [ ۸] در کتاب اوستا و متون پهلوی؛ رئونت یا ریوند، نام کوهی است در نیشابور که به سبب آتشکده بزرگ آذربرزین مهر که در آن بوده، شهرت یافته است. [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] ریوند به عنوان یک نام جغرافیایی در سرتاسر دوران های تاریخ نیشابور حضور داشته و در منابع مختلف تاریخی و جغرافیایی؛ این نام بر کوه، ربع، شهر و بلوکی در جغرافیای تاریخی این منطقه، بازیابی می گردد. [ ۱۴] در نگاهی کلی به منابع جغرافیایی و تاریخی قدیم؛ ریوند، منطقه ای است که از شهر نیشابور آغاز شده و در جهات مختلف، تا مرزهای ولایت های طوس و بیهق و بُشت، گسترده شده و مرکز آن، شهر یا قریه ای به همین نام ( ریوند ) بوده است. [ ۱۵] ریوند دوره اسلامی، خاستگاه عالمان و مشایخ حدیث، همچون: سهل بن احمد ریوندی ( ابوسعید مزکّی ) و محمد بن احمد ریوندی ( ابوبکر شافعی نیشابوری ) ، ابراهیم بن احمد بن محمد بن عبدالله ریوندی است. [ ۱۶] [ ۱۷] دهستان ریوند ( در تقسیمات جغرافیایی معاصر ) ، بخشی از ریوند تاریخی است که از یک سوی؛ پیوسته به شهر نیشابور است و از سوهای دیگر؛ ولایت های طوس و بیهق و بشت آن را در میان گرفته اند. [ ۱۸] [ ۱۹] در گویش نیشابوری، ریوند با «ر» مکسور و به صورت ( Reyvand = رِیْوَنْد ) بیان می شود. [ ۲۰] [ ۲۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدهستان رِیْوَنْد؛ در محدوده عرض ′۴°۳۶ تا ′۱۴°۳۶ شمالی و طول ′۳۵°۵۸ تا ′۴۸°۵۸ شرقی، واقع شده است. [ ۱] [ ۲] این دهستان، با مساحت ۲۳۸/۸ کیلومتر مربع، به مرکزیت شادمهرک، از توابع بخش مرکزی شهرستان نیشابور است. [ ۳] ریوند در جبهه جنوب و جنوب غربی شهر نیشابور، گسترده شده است. خط راه آهن، در محدوده شمالی؛ جاده نیشابور - تهران، در محدود غربی؛ و رودخانه فصلی کال شور در محدوده جنوبی، سه عارضه شاخصی هستند که این دهستان را در میان گرفته اند. [ ۴] واحدهای جغرافیایی - سیاسی همجوار دهستان ریوند عبارتند از: دهستان مازول، در جبهه شمالی؛ دهستان درب قاضی در جبهه شرقی؛ دهستان عشق آباد ( بخش میان جلگه ) در جبهه جنوبی؛ و دهستان تحت جلگه ( بخش مرکزی شهرستان فیروزه ) . [ ۵] [ ۶]
واژه رِیْوَنْد، به معنی دارنده جلال و شکوه و فروغ، [ ۷] دگرگونی یافته واژه رَئِوَنت از زبان اوستایی به پهلوی است. [ ۸] در کتاب اوستا و متون پهلوی؛ رئونت یا ریوند، نام کوهی است در نیشابور که به سبب آتشکده بزرگ آذربرزین مهر که در آن بوده، شهرت یافته است. [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] ریوند به عنوان یک نام جغرافیایی در سرتاسر دوران های تاریخ نیشابور حضور داشته و در منابع مختلف تاریخی و جغرافیایی؛ این نام بر کوه، ربع، شهر و بلوکی در جغرافیای تاریخی این منطقه، بازیابی می گردد. [ ۱۴] در نگاهی کلی به منابع جغرافیایی و تاریخی قدیم؛ ریوند، منطقه ای است که از شهر نیشابور آغاز شده و در جهات مختلف، تا مرزهای ولایت های طوس و بیهق و بُشت، گسترده شده و مرکز آن، شهر یا قریه ای به همین نام ( ریوند ) بوده است. [ ۱۵] ریوند دوره اسلامی، خاستگاه عالمان و مشایخ حدیث، همچون: سهل بن احمد ریوندی ( ابوسعید مزکّی ) و محمد بن احمد ریوندی ( ابوبکر شافعی نیشابوری ) ، ابراهیم بن احمد بن محمد بن عبدالله ریوندی است. [ ۱۶] [ ۱۷] دهستان ریوند ( در تقسیمات جغرافیایی معاصر ) ، بخشی از ریوند تاریخی است که از یک سوی؛ پیوسته به شهر نیشابور است و از سوهای دیگر؛ ولایت های طوس و بیهق و بشت آن را در میان گرفته اند. [ ۱۸] [ ۱۹] در گویش نیشابوری، ریوند با «ر» مکسور و به صورت ( Reyvand = رِیْوَنْد ) بیان می شود. [ ۲۰] [ ۲۱]
wiki: دهستان ریوند