دهان تاژک

دهان تاژک یا لوفوفور ( به انگلیسی: Lophophore ) [ ۱] یک اندام تغذیه ویژه است که چهار گروه اصلی از جانوران آن را در دارند: بازوپایان، خزه زیان، Hyolitha و کرم های نعل اسبی، که در مجموع گروه دهان نخستیان Lophophorata را تشکیل می دهند. [ ۲] همه دهان تاژک ها در جانداران آبزی یافت می شوند.
وازهٔ Lophophore از واژهٔ یونانی lophos ( به معنی تاج، کاکل ) و - phore، - phoros ( φορος ) ( داشتن ) ، مشتق شده از phérein ( φέρειν ) ( برداشتن ) مشتق شده است؛ بنابراین به معنی تاج دار است.
دهان تاژک را می توان به آسانی به عنوان حلقه ای از شاخک های مژک دار که دهان را احاطه کرده اند توصیف کرد، اما اغلب به شکل نعل اسبی یا مارپیچ است. فورونیدها دهان تاژک های خود را در دید ساده دارند، اما دریچه های بازوپایان باید به طور گسترده باز شوند تا دید خوبی از دهان تاژک آنها به دست آید.
دهان تاژک دهان را دربر گرفته و یک سیستم جمع آوری بالادست برای تغذیه سوسپانسیون است. شاخک های آن توخالی هستند، با امتداد فضای حفذه بدنی که تصور می شود یک مزوکول باشد. روده U - شکل است و دهان قدامی در مرکز دهان تاژک قرار دارد. مقعد، جایی که وجود دارد، نیز قدامی است، اما در پشتی دهان است. در خزه زیان، خارج از حلقه دهان تاژک است. بازویاهای غیرمفصلی مقعد ندارند.
هدرلیدها، زیرپوسته سان ها، کورنولیتیدها و تانکولیتیدهای منقرض شده احتمالاً بر اساس بیومینرالیزاسیون آنها دهان تاژک دار بودند. [ ۳]