Dankort ( به دانمارکی: Dankort ) کارت نقدی ملی در دانمارک است. امروزه به دو شکل ویزا کارت و مسترکارت موجود است، اما به صورت معمول با ویزا کارت همراه است و به عنوان کارت اعتباری در خارج از کشور عمل می کند.
اولین Dankort توسط Pengeinstitutternes Købe - og Kreditkort در سپتامبر ۱۹۸۳ صادر شد. در سال ۲۰۰۱، Dankort A / S تأسیس شد و در ژانویه ۲۰۰۱ حقوق آن را به دنکارت به ثبت رساند.
در سال ۲۰۰۴ فن آوری Dankort از یک نوار کارت مغناطیسی به یک کارت ترکیبی با نوار مغناطیسی و کارت هوشمند ارتقا یافت. این امر موجب بهبود امنیت در ساختن کارت شد و همچنین اضافه کردن محل بیشتری برای اطلاعات اضافی در کارت شد. با این حال، اطلاعات دارنده کارت ها از روی کارت حذف شدند تا محل را برای قرارگیری تراشه باز کند ( که قبلاً با اطلاعات زیادی همراه بود، همراه با آرم های Dankort, Visa و غیره ) ، این موضوع باعث آن شد تا دیگر تاجرها قادر به فهمیدن و گرفتن عکس از اطلاعات شناسایی دارنده کارت نباشند.
در آغاز سال ۲۰۰۵ بانک های دانمارکی با هزینه ۵۰ اوره ( Øre ) در هر معامله برای استفاده از این کارت، کارت Dankort را معرفی کردند. این هزینه ها باعث شکل گیری سوالاتی توسط سیاستمداران، بازرگانان و دارندگان کارت دانمارک شد. بعد از آن قانون تغییر یافت، مبلغ هر تراکنش را به یک پرداخت سالانه ثابت که باید توسط بازرگان پرداخت شود، مبلغی بسته به تعداد معاملات ( ۴٬۹۹۹ یا کمتر؛ ۵٬۰۰۰ – ۱۹٬۹۹۹؛ ۲۰٬۰۰۰+ ) تبدیل کرد. شرایط ورود بعدی، بعدها وارد سیستم شدند و امکان تمایز بیشتر بین بازرگانان فراهم می شود. [ ۱] قانون دانمارک در ژوئیه ۲۰۰۵ به طور قابل توجهی تغییر یافت و مبلغ پرداختی برای هر معامله پرداخت شده توسط بازرگانان، ( بسته به تعداد معاملات ) به مبلغ سالانه ثابت تبدیل شد. بازرگانان مجاز نیستند این هزینهٔ پرداخت را به خریداری که با یک دنکارت خرید کرده، تحمیل کنند.
قانون دانمارک بین انواع کارت های نقدی و کارتهای اعتباری تمایز قائل است. حداکثر نرخ شارژ به شرح زیر است:[ ۲]
با توجه به هزینه های بالاتر که توسط بانک ها برای استفاده از کارت های صادر شده غیر دانمارکی است ( که شامل هزینه های تبادل شبکه کارت های خارجی به علاوه هزینه های خود در اختیار بانک های دانمارکی است ) ، بسیاری از بازرگانان دانمارکی فقط کارت های اعتباری Dankort و صادر شده توسط دانمارک را می پذیرند، اما کارت های خارجی را نمی پذیرند. ممکن است برخی از تجار حتی کارت با مارک های خارجی ( مانند ویزا، مستر کارت و … ) را قبول نکنند، زیرا این کارت ها حتی اگر صادر شده توسط دانمارک باشند، توسط بازرگانان به عنوان کارت های خارجی شناخته می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاولین Dankort توسط Pengeinstitutternes Købe - og Kreditkort در سپتامبر ۱۹۸۳ صادر شد. در سال ۲۰۰۱، Dankort A / S تأسیس شد و در ژانویه ۲۰۰۱ حقوق آن را به دنکارت به ثبت رساند.
در سال ۲۰۰۴ فن آوری Dankort از یک نوار کارت مغناطیسی به یک کارت ترکیبی با نوار مغناطیسی و کارت هوشمند ارتقا یافت. این امر موجب بهبود امنیت در ساختن کارت شد و همچنین اضافه کردن محل بیشتری برای اطلاعات اضافی در کارت شد. با این حال، اطلاعات دارنده کارت ها از روی کارت حذف شدند تا محل را برای قرارگیری تراشه باز کند ( که قبلاً با اطلاعات زیادی همراه بود، همراه با آرم های Dankort, Visa و غیره ) ، این موضوع باعث آن شد تا دیگر تاجرها قادر به فهمیدن و گرفتن عکس از اطلاعات شناسایی دارنده کارت نباشند.
در آغاز سال ۲۰۰۵ بانک های دانمارکی با هزینه ۵۰ اوره ( Øre ) در هر معامله برای استفاده از این کارت، کارت Dankort را معرفی کردند. این هزینه ها باعث شکل گیری سوالاتی توسط سیاستمداران، بازرگانان و دارندگان کارت دانمارک شد. بعد از آن قانون تغییر یافت، مبلغ هر تراکنش را به یک پرداخت سالانه ثابت که باید توسط بازرگان پرداخت شود، مبلغی بسته به تعداد معاملات ( ۴٬۹۹۹ یا کمتر؛ ۵٬۰۰۰ – ۱۹٬۹۹۹؛ ۲۰٬۰۰۰+ ) تبدیل کرد. شرایط ورود بعدی، بعدها وارد سیستم شدند و امکان تمایز بیشتر بین بازرگانان فراهم می شود. [ ۱] قانون دانمارک در ژوئیه ۲۰۰۵ به طور قابل توجهی تغییر یافت و مبلغ پرداختی برای هر معامله پرداخت شده توسط بازرگانان، ( بسته به تعداد معاملات ) به مبلغ سالانه ثابت تبدیل شد. بازرگانان مجاز نیستند این هزینهٔ پرداخت را به خریداری که با یک دنکارت خرید کرده، تحمیل کنند.
قانون دانمارک بین انواع کارت های نقدی و کارتهای اعتباری تمایز قائل است. حداکثر نرخ شارژ به شرح زیر است:[ ۲]
با توجه به هزینه های بالاتر که توسط بانک ها برای استفاده از کارت های صادر شده غیر دانمارکی است ( که شامل هزینه های تبادل شبکه کارت های خارجی به علاوه هزینه های خود در اختیار بانک های دانمارکی است ) ، بسیاری از بازرگانان دانمارکی فقط کارت های اعتباری Dankort و صادر شده توسط دانمارک را می پذیرند، اما کارت های خارجی را نمی پذیرند. ممکن است برخی از تجار حتی کارت با مارک های خارجی ( مانند ویزا، مستر کارت و … ) را قبول نکنند، زیرا این کارت ها حتی اگر صادر شده توسط دانمارک باشند، توسط بازرگانان به عنوان کارت های خارجی شناخته می شوند.
wiki: دنکارت