دموکراسی مشارکتی شکلی از حکومت است که در آن شهروندان به جای نمایندگان منتخب، به طور فردی و مستقیم در تصمیم گیری های سیاسی که بر زندگی آنها تأثیر می گذارد، مشارکت می کنند. [ ۱] در این الگو از دموکراسی عناصری از دموکراسی مستقیم و دموکراسی نیابتی ترکیب شده اند. [ ۲]
دموکراسی مشارکتی نوعی دموکراسی است که نوعی حکومت نیز به شمار می رود. اصطلاح «دموکراسی» از عبارت یونانی δημοκρατία ریشه گرفته است ( dēmokratia ) ( δῆμος/ دموس: مردم، Κράτος/ کراسی: حکومت ) . [ ۳] دموکراسی دو نوع اصلی دارد، دموکراسی مستقیم و نیابتی. در نوع اول، مردم اختیار مشورت و تصمیم گیری در مورد قانون را دارند. در دومی، مقامات حکومتی منتخب مردم این کار را انجام می دهند. در حالی که انواع اولیهٔ دموکراسی از نوع مستقیم بودند، امروزه گسترده ترین نوع دموکراسی نسخهٔ نبابتی آن است. [ ۴]
مشارکت عمومی، در این زمینه، به معنای دخالت عمومی در فعالیت های سیاسی است. این می تواند شامل هر فرآیندی باشد که به طور مستقیم مردم را در تصمیم گیری درگیر می کند. [ ۵] اینکه تا چه حد مشارکت سیاسی باید ضروری یا مناسب تلقی شود در فلسفه سیاسی مورد بحث است. [ ۶]
دغدغهٔ اصلی دموکراسی مشارکتی این است که شهروندان فرصت مشارکت را در تصمیم گیری هایی که بر زندگی آنان تأثیر می گذارد داشته باشند. [ ۶] این ایده ای جدید نیست و اشکال مختلف آن از زمان دموکراسی آتنی موجود بوده است. نظریهٔ مدرن دموکراسی مشارکتی توسط ژان ژاک روسو در قرن هجدهم ارائه شد و بعدها توسط جان استوارت میل و جرج داگلاس هوارد کول توسعه یافت. این نظریه پردازان معتقد بودند مشارکت سیاسی عنصری جدایی ناپذیر از یک جامعهٔ عادلانه است. [ ۷] در اوایل قرن بیست و یک، دموکراسی مشارکتی به طور گسترده مورد مطالعه و آزمایش قرار گرفته است که به ایده های نهادگرایانهٔ گوناگونی مانند «بودجه بندی مشارکتی» ختم شده است. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدموکراسی مشارکتی نوعی دموکراسی است که نوعی حکومت نیز به شمار می رود. اصطلاح «دموکراسی» از عبارت یونانی δημοκρατία ریشه گرفته است ( dēmokratia ) ( δῆμος/ دموس: مردم، Κράτος/ کراسی: حکومت ) . [ ۳] دموکراسی دو نوع اصلی دارد، دموکراسی مستقیم و نیابتی. در نوع اول، مردم اختیار مشورت و تصمیم گیری در مورد قانون را دارند. در دومی، مقامات حکومتی منتخب مردم این کار را انجام می دهند. در حالی که انواع اولیهٔ دموکراسی از نوع مستقیم بودند، امروزه گسترده ترین نوع دموکراسی نسخهٔ نبابتی آن است. [ ۴]
مشارکت عمومی، در این زمینه، به معنای دخالت عمومی در فعالیت های سیاسی است. این می تواند شامل هر فرآیندی باشد که به طور مستقیم مردم را در تصمیم گیری درگیر می کند. [ ۵] اینکه تا چه حد مشارکت سیاسی باید ضروری یا مناسب تلقی شود در فلسفه سیاسی مورد بحث است. [ ۶]
دغدغهٔ اصلی دموکراسی مشارکتی این است که شهروندان فرصت مشارکت را در تصمیم گیری هایی که بر زندگی آنان تأثیر می گذارد داشته باشند. [ ۶] این ایده ای جدید نیست و اشکال مختلف آن از زمان دموکراسی آتنی موجود بوده است. نظریهٔ مدرن دموکراسی مشارکتی توسط ژان ژاک روسو در قرن هجدهم ارائه شد و بعدها توسط جان استوارت میل و جرج داگلاس هوارد کول توسعه یافت. این نظریه پردازان معتقد بودند مشارکت سیاسی عنصری جدایی ناپذیر از یک جامعهٔ عادلانه است. [ ۷] در اوایل قرن بیست و یک، دموکراسی مشارکتی به طور گسترده مورد مطالعه و آزمایش قرار گرفته است که به ایده های نهادگرایانهٔ گوناگونی مانند «بودجه بندی مشارکتی» ختم شده است. [ ۸]
wiki: دموکراسی مشارکتی