[ویکی اهل البیت] دفتر همکاری حوزه و دانشگاه (پژوهشگاه حوزه و دانشگاه). این صفحه مدخلی از فرهنگنامه نهادهای انقلاب اسلامی است
پژوهشگاه حوزه و دانشگاه یکی از پژوهشگاه های مستقل و زیر نظر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران است. زمینه های پژوهشی پژوهشگاه در قالب ۱۱ گروه پژوهشی سازماندهی شده است که بر بازنگری و اسلامی سازی علوم انسانی متمرکز می باشند
در پی تحولاتی که بعد از انقلاب فرهنگی در دانشگاه ها به وجود آمد، زمینه های همکاری دو نهاد آموزشی حوزه و دانشگاه اهمیت مضاعفی یافت. جهت تحکیم پیوند میان آن دو نهاد آموزشی و استمرار ارتباط بین آنان، ستاد انقلاب فرهنگی وقت از جامعه ی مدرسین حوزه ی علمیه ی قم خواستار ارائه ی طرحی در این زمینه شد. جامعه ی مدرسین نیز متعاقب دریافت آن دستور طرح تأسیس دفتر همکاری حوزه و دانشگاه را به ستاد انقلاب فرهنگی ارائه کرد.
ستاد انقلاب فرهنگی در جلسات ۱۳۶۱ ش خود طرح مزبور را تصویب و جهت اخذ تأییدیه به حضرت امام ارائه کرد. با تأیید طرح، تشکل فرهنگی ـ آموزشی تحت عنوان حقوقی «دفتر همکاری حوزه و دانشگاه» زیر نظر جامعه ی مدرسین حوزه ی علمیه ی قم در شهر قم تشکیل شد. (کار نمای پژوهشی، ۴)
در بدو امر، تعدادی از اساتید در رشته های خاص علوم انسانی که سابقه ی تحصیل و تدریس داشتند، گزینش شدند و تعدادی از فضلای حوزه ی علمیه ی قم که با علوم انسانی آشنایی داشتند، دعوت شدند و با همکاری آن دو گروه، فعالیت دفتر فوق آغاز شد.آن دو گروه زیر نظر آیت الله محمدتقی مصباح یزدی، پنج کار گروه روان شناسی، جامعه شناسی، حقوق، علوم تربیتی و اقتصاد را تشکیل داده، به فعالیت پرداختند.
در ۱۳۶۹ ش این دفتر به صورت یکی از نهادهای رسمی همکاری با سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی درآمد. (کارنمای پژوهشی، ۴) در ۱۳۷۱ ش، این دفتر زیر نظر حجت الاسلام دکتر احمدی، جایگاه قانونی پیدا کرد و تلاش ها جهت الحاق آن به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری آغاز شد (شیرخانی، ۱۷۲) و در ۱۳۷۸ ش و با حمایت های مقام معظم رهبری و بر اساس تلاش های شورای عالی حوزه ی علمیه ی قم، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بر اساس مجوز شورای گسترش آموزش عالی، عنوان آن را به «پژوهشکده ی حوزه و دانشگاه» تغییر داد. (کارنمای پژوهشی، ۴)
در ۱۳۸۰ ش این پژوهشکده دچار تغییر و تحول شد؛ به این صورت که در آن سال طرح تبدیل پژوهشکده به پژوهشگاه تهیه شد و پس از تأیید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و تصویب شورای گسترش مراکز آموزش عالی، به مؤسسه ی پژوهشی حوزه و دانشگاه و در ۱۳۸۳ از مؤسسه به پژوهشگاه حوزه و دانشگاه تغییر نام داد.
اهداف پژوهشکده عبارت بودند از:
پژوهشگاه حوزه و دانشگاه یکی از پژوهشگاه های مستقل و زیر نظر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران است. زمینه های پژوهشی پژوهشگاه در قالب ۱۱ گروه پژوهشی سازماندهی شده است که بر بازنگری و اسلامی سازی علوم انسانی متمرکز می باشند
در پی تحولاتی که بعد از انقلاب فرهنگی در دانشگاه ها به وجود آمد، زمینه های همکاری دو نهاد آموزشی حوزه و دانشگاه اهمیت مضاعفی یافت. جهت تحکیم پیوند میان آن دو نهاد آموزشی و استمرار ارتباط بین آنان، ستاد انقلاب فرهنگی وقت از جامعه ی مدرسین حوزه ی علمیه ی قم خواستار ارائه ی طرحی در این زمینه شد. جامعه ی مدرسین نیز متعاقب دریافت آن دستور طرح تأسیس دفتر همکاری حوزه و دانشگاه را به ستاد انقلاب فرهنگی ارائه کرد.
ستاد انقلاب فرهنگی در جلسات ۱۳۶۱ ش خود طرح مزبور را تصویب و جهت اخذ تأییدیه به حضرت امام ارائه کرد. با تأیید طرح، تشکل فرهنگی ـ آموزشی تحت عنوان حقوقی «دفتر همکاری حوزه و دانشگاه» زیر نظر جامعه ی مدرسین حوزه ی علمیه ی قم در شهر قم تشکیل شد. (کار نمای پژوهشی، ۴)
در بدو امر، تعدادی از اساتید در رشته های خاص علوم انسانی که سابقه ی تحصیل و تدریس داشتند، گزینش شدند و تعدادی از فضلای حوزه ی علمیه ی قم که با علوم انسانی آشنایی داشتند، دعوت شدند و با همکاری آن دو گروه، فعالیت دفتر فوق آغاز شد.آن دو گروه زیر نظر آیت الله محمدتقی مصباح یزدی، پنج کار گروه روان شناسی، جامعه شناسی، حقوق، علوم تربیتی و اقتصاد را تشکیل داده، به فعالیت پرداختند.
در ۱۳۶۹ ش این دفتر به صورت یکی از نهادهای رسمی همکاری با سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی درآمد. (کارنمای پژوهشی، ۴) در ۱۳۷۱ ش، این دفتر زیر نظر حجت الاسلام دکتر احمدی، جایگاه قانونی پیدا کرد و تلاش ها جهت الحاق آن به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری آغاز شد (شیرخانی، ۱۷۲) و در ۱۳۷۸ ش و با حمایت های مقام معظم رهبری و بر اساس تلاش های شورای عالی حوزه ی علمیه ی قم، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بر اساس مجوز شورای گسترش آموزش عالی، عنوان آن را به «پژوهشکده ی حوزه و دانشگاه» تغییر داد. (کارنمای پژوهشی، ۴)
در ۱۳۸۰ ش این پژوهشکده دچار تغییر و تحول شد؛ به این صورت که در آن سال طرح تبدیل پژوهشکده به پژوهشگاه تهیه شد و پس از تأیید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و تصویب شورای گسترش مراکز آموزش عالی، به مؤسسه ی پژوهشی حوزه و دانشگاه و در ۱۳۸۳ از مؤسسه به پژوهشگاه حوزه و دانشگاه تغییر نام داد.
اهداف پژوهشکده عبارت بودند از: