[ویکی نور] دفاع از حسین شهید(ع) رد بر کتاب شهید جاوید. «دفاع از حسین شهید(ع) رد بر کتاب شهید جاوید»، اثر محمدعلی انصاری، کتابی است در نقد کتاب «شهید جاوید»، اثر نعمت الله صالحی نجف آبادی که درباره قیام امام حسین(ع) و واقعه عاشورا، نوشته شده است. این کتاب، بدون تبویب و فصل بندی خاصی نوشته شده و نویسنده در آن، با لحنی شدید، کتاب «شهید جاوید» را نقد و رد کرده است.
کتاب با مقدمه مفصلی از نویسنده آغاز و مطالب بدون تبویب و فصل بندی خاصی، در عناوین مختلف و متعددی، تنظیم شده است.
در مقدمه به پس زمینه کتاب «شهید جاوید» و انگیزه خوانی آن پرداخته شده است. به گفته نویسنده، قبل از نشر این کتاب، ناشر آن اطلاعیه ای مبنی بر آنکه به زودی این کتاب منتشر خواهد شد، پخش و در آن طی ده ماده به اجمال محتوای کتاب را گزارش کرده بود؛ اما: «آن ده ماده مخالف با مطالبی که در کتب شیعی راجع به قیام و اقدام حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در مقابل ظلم و ستم» بود. در نتیجه: «احساسات به جوش و امواجی از نارضایتی در محافل دینی و روحانی و مجالس خطبای عظام به وجود آمد» و سه تن از مراجع، کتاب «شهید جاوید» را خواندند و به نویسنده آن توصیه کردند که از نشر آن خودداری کند، ولی به گفته نویسنده: «آتش درونی و عقده قلبی» بر توصیه های آنان چربید و او کتاب خود را منتشر ساخت. وی در این باره می نویسد: «آری برای یک فرد معتقد به افکار نواصب و ضد شیعی که در کتابش مانند یک نفر رئیس دادگاهی که پشت میز محکمه نشسته، پسر پیغمبر(ص) و فرزند زهرای اطهر(س) را با کمال تندی و خشونت به محاکمه کشیده و صدها اشکال بر حضرتش می تراشد ، چه باک دارد که به علمای اسلام دهن کجی کند و نصیحت آنان را نپذیرد. کسی که با حسین مظلوم(ع) آن طور کند و علمای بزرگ و رؤسای مذهب مانند علامه مجلسی و سید بن طاوس را ساده لوح و سطحی و بی تقوا و بی ایمان به قیامت معرفی کند، دیگر پیداست برای علمای فعلی تا چه اندازه ارزش و احترام قائل است». آن گاه وی به سخنان صالحی پرداخته، آن ها را نقل و نقد می کند، تا: «مردم وی را شناخته و به افکار وی پی برده و گمان نکنند که خدای نخواسته ما روی اغراض شخصی یا جهات دیگر، بی مدرک عرایضی می نماییم» .
به منظور آشنایی با محتوای کتاب، به برخی از اشکلاتی که نویسنده بر کتاب «شهید جاوید» وارد نموده، اشاره می شود:
چنان که از خلال نوشته ها ملاحظه می شود، نویسنده انتقادات شدیدی بر کتاب «شهید جاوید» وارد نموده و از کلمات و عباراتی همچون «خیانت های پی درپی» ، «خیانت دیگر شما...» ، «شما نیش قلم خود را باز به قلب امام مظلوم فرو کرده اید» ، «نویسنده کتاب پس از آن همه نیش زدن و...» ، «او با این منظور زشت هفت سال به خیال خودش زحمت کشید تا کتاب شهید جاوید را نوشت...» و... در مورد این کتاب و نویسنده آن یاد کرده است و چنین به نظر می رسد که به کارگیری چنین کلمات و عباراتی، شایسته یک پژوهش علمی نیست.
فهرست مطالب در ابتدای کتاب آمده است.
کتاب با مقدمه مفصلی از نویسنده آغاز و مطالب بدون تبویب و فصل بندی خاصی، در عناوین مختلف و متعددی، تنظیم شده است.
در مقدمه به پس زمینه کتاب «شهید جاوید» و انگیزه خوانی آن پرداخته شده است. به گفته نویسنده، قبل از نشر این کتاب، ناشر آن اطلاعیه ای مبنی بر آنکه به زودی این کتاب منتشر خواهد شد، پخش و در آن طی ده ماده به اجمال محتوای کتاب را گزارش کرده بود؛ اما: «آن ده ماده مخالف با مطالبی که در کتب شیعی راجع به قیام و اقدام حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در مقابل ظلم و ستم» بود. در نتیجه: «احساسات به جوش و امواجی از نارضایتی در محافل دینی و روحانی و مجالس خطبای عظام به وجود آمد» و سه تن از مراجع، کتاب «شهید جاوید» را خواندند و به نویسنده آن توصیه کردند که از نشر آن خودداری کند، ولی به گفته نویسنده: «آتش درونی و عقده قلبی» بر توصیه های آنان چربید و او کتاب خود را منتشر ساخت. وی در این باره می نویسد: «آری برای یک فرد معتقد به افکار نواصب و ضد شیعی که در کتابش مانند یک نفر رئیس دادگاهی که پشت میز محکمه نشسته، پسر پیغمبر(ص) و فرزند زهرای اطهر(س) را با کمال تندی و خشونت به محاکمه کشیده و صدها اشکال بر حضرتش می تراشد ، چه باک دارد که به علمای اسلام دهن کجی کند و نصیحت آنان را نپذیرد. کسی که با حسین مظلوم(ع) آن طور کند و علمای بزرگ و رؤسای مذهب مانند علامه مجلسی و سید بن طاوس را ساده لوح و سطحی و بی تقوا و بی ایمان به قیامت معرفی کند، دیگر پیداست برای علمای فعلی تا چه اندازه ارزش و احترام قائل است». آن گاه وی به سخنان صالحی پرداخته، آن ها را نقل و نقد می کند، تا: «مردم وی را شناخته و به افکار وی پی برده و گمان نکنند که خدای نخواسته ما روی اغراض شخصی یا جهات دیگر، بی مدرک عرایضی می نماییم» .
به منظور آشنایی با محتوای کتاب، به برخی از اشکلاتی که نویسنده بر کتاب «شهید جاوید» وارد نموده، اشاره می شود:
چنان که از خلال نوشته ها ملاحظه می شود، نویسنده انتقادات شدیدی بر کتاب «شهید جاوید» وارد نموده و از کلمات و عباراتی همچون «خیانت های پی درپی» ، «خیانت دیگر شما...» ، «شما نیش قلم خود را باز به قلب امام مظلوم فرو کرده اید» ، «نویسنده کتاب پس از آن همه نیش زدن و...» ، «او با این منظور زشت هفت سال به خیال خودش زحمت کشید تا کتاب شهید جاوید را نوشت...» و... در مورد این کتاب و نویسنده آن یاد کرده است و چنین به نظر می رسد که به کارگیری چنین کلمات و عباراتی، شایسته یک پژوهش علمی نیست.
فهرست مطالب در ابتدای کتاب آمده است.