دعوت امت ها به تقوا

[ویکی فقه] دعوت امت ها به تقوا (قرآن). خداوند همه امت ها را به رعایت تقوا دعوت کرده است.
خدا، دعوت کننده گذشتگان به تقوا است:«ولله ما فی السمـوت وما فی الارض ولقد وصینا الذین اوتوا الکتـب من قبلکم وایاکم ان اتقوا الله وان تکفروا فان لله ما فی السمـوت وما فی الارض وکان الله غنیـا حمیدا؛ آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، از آن خداست. و ما به کسانی که پیش از شما، کتاب آسمانی به آنها داده شده بود، سفارش کردیم، (همچنین) به شما (نیز) سفارش می کنیم که از (نافرمانی) خدا بپرهیزید! و اگر کافر شوید، (به خدا زیانی نمی رسد؛ زیرا) برای خداست آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، و خداوند، بی نیاز و ستوده است.»
دعوت اقوام گذشته به تقوا
(و لله ما فی السماوات و ما فی الارض) کسی که چنین ملک بی انتها و قدرت بی پایان دارد از بی نیاز ساختن بندگان خود عاجز نخواهد بود، سپس برای تاکید درباره پرهیزگاری در این مورد و هر مورد دیگر، می فرماید: به یهود و نصارا و کسانی که قبل از شما دارای کتاب آسمانی بودند و همچنین به شما سفارش کرده ایم که پرهیزگاری را پیشه کنید. (و لقد وصینا الذین اوتوا الکتاب من قبلکم و ایاکم ان اتقوا الله).بعد روی سخن را به مسلمانان کرده، می گوید: اجرای دستور تقوا به سود خود شما است، و خدا نیازی به آن ندارد، و اگر سرپیچی کنید و راه طغیان و نافرمانی پیش گیرید، زیانی به خدا نمی رسد، آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است از آن او است، و او بی نیاز و درخور ستایش است. (و ان تکفروا فان لله ما فی السماوات و ما فی الارض و کان الله غنیا حمیدا). در حقیقت غنی و بی نیاز به معنی واقعی، خدا است، زیرا او غنی بالذات است و بی نیازی غیر او به کمک او است وگرنه ذاتا همه محتاج و نیازمندند، همچنین او است که بالذات شایسته ستایش است، چه اینکه کمالاتش که شایستگی ستایش به او می دهد، درون ذات او است نه همانند کمالات دیگران که عاریتی است، و از ناحیه دیگری می باشد. و لقد وصینا الذین اوتوا الکتاب من قبلکم و ایاکم ان اتقوا الله...؛ این آیه شریفه دعوت قبلی مردم به مراعات تقوا در همه مراحل معاشرت بین زن و شوهر را تاکید می کند و می فرماید، که: تقوا را در هر حال باید رعایت کرد، چون ترک تقوا کفران نعمت خدای تعالی است، البته این در صورتی است که تقوای حاصل از اطاعت خدا عنوانی جز شکر نعمت های او نداشته باشد و یا در صورتی است که بگوئیم: ترک تقوا و بی پروایی نسبت به خدای تعالی منشای به جز کفر ندارد، حال یا کفر ظاهری نظیر کفری که در کفار و مشرکین هست و یا کفر باطنی و نهفته در درون، نظیر کفری که در مسلمانان فاسق وجود دارد.با این مطلبی که ما بیانش کردیم معنای جمله: و ان تکفروا فان لله ما فی السماوات و ما فی الارض... روشن می شود که می فرماید: اگر شما وصیت ما را حفظ نکنید آن وصیتی را که به پدران شما و اقوام قبل از شما کردیم و آن وصیت را ضایع گذارده، ترک تقوا کنید، ترک تقوایی که یا خودش کفر به خدا است و یا ناشی از کفر به خدا است، در این صورت بدانید که هیچ ضرری به خدای سبحان نمی زنید، چون خدای سبحان احتیاجی به شما ندارد نه به شما و نه به تقوای شما و چگونه چنین چیزی تصور دارد با اینکه آنچه در آسمانها و زمین است از آن او است و او بی نیاز و ستوده است.