دعای فرج

شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان این دعا را از اعمال شب بیست و سه ماه رمضان ذکر کرده است. دعای فرج با تفاوت های اندکی در عبارت، در منابع مختلف روایی ( از جمله کتاب کافی ) ذکر شده است.
این دعا را کلینی در کتاب خود کافی، از محمد بن عیسی نقل کرده است، و او نیز از صالحین ( منظور امامان اسلام شیعه، بدون استفاده از نام های خاص ) ذکر کرده است. به نظر می رسد بین محمد بن یعقوب کلینی و محمد بن عیسی بن عبید راویان دیگری نیز وجود داشته اند؛ یعنی احمد بن محمد عاصمی، علی بن حسن بن علی بن فضل. علاوه بر این، دعا «اللهم کن لولیک» نیز توسط دیگران ذکر شده است، مانند: سید بن طاووس، کفعمی و غیره
دعای فرج یا دعای عظم البلاء، دعایی است برای ظهور حجت بن الحسن، که براساس منابع شیعه توسط حضرت به فردی اسیر در بغداد تعلیم داده شده است. در منابع شیعه آمده است که خود حضرت این دعا را به فرد اسیری تعلیم کرد و او رها شد. خواندن این دعا برای فرج مهدی تأکید شده است.
اِلهی عَظُمَ الْبَلاءُ، وَ بَرِحَ الْخَفآءُ، وَانْکشَفَ الْغِطآءُ، وَانْقَطَعَ الرَّجآءُ، وَ ضاقَتِ الْأَرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمآءُ، و اَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَ اِلَیک الْمُشْتَکی‏، وَ عَلَیک الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَالرَّخآءِ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، اُولِی الْأَمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَینا طاعَتَهُمْ، وَ عَرَّفْتَنا بِذلِک مَنْزِلَتَهُمْ، فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ، فَرَجاً عاجِلاً قَریباً کلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ، یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ، یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ، اِکفِیانی فَاِنَّکما کافِیانِ، وَانْصُرانی فَاِنَّکما ناصِرانِ، یا مَوْلانا یا صاحِبَ الزَّمانِ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ، اَدْرِکنی اَدْرِکنی اَدْرِکنی‏، السَّاعَةَ السَّاعَةَ السَّاعَةَ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ، یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرینَ.