دستگاه شنوایی

دستگاه شنوایی یا سیستم شنوایی، سیستم حسی مخصوص حس شنوایی است. این سیستم شامل هر دو اندام های حسی شنوایی ( گوش ) و قسمت های شنوایی سیستم حسی است.
چین و شکن های غضروف اطراف کانال گوش پینا نامیده می شود. امواج صوتی زمانی که به بینا برخورد می کنند منعکس شده و تضعیف م شوند. این تغییرات اطلاعات اضافی را فراهم می کند که به مغز برای تعیین جهت تولید صوت کمک خواهد کرد.
قشر شنوایی اولیه اولین منطقه از قشر مخ است که ورودی شنوایی را دریافت می کند.
درک صدا در قسمت چپی و خلف مربوط به شکنج فوقانی تمپورال ( STG ) اتفاق می افتد. شکنج فوقانی تمپورال شامل چندین ساختار مهم در ساختار مغز است از جمله مناطق ۴۱ و ۴۲ برودمن و محل قشر شنوایی اولیه. این منطقه از قشر مغز مسئول احساس ویژگی های اولیه صدا مانند ریتم است. ما از کارهای انحام شده روی پستانداران غیرانسان می دانیم که قشر شنوایی اولیه احتمالاً می تواند به خودی خود به نواحی با عملکردهای جزئی تر تقسیم شود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] نورون ها ی قشر شنوایی اولیه می تواند جزو نورون هایی در نظر گرفته شود که پذیرای زمینه ی آنها قسمت های مختلف فرکانس شنوایی را پوشش می دهند و نسبت به هارمونیک های مختلف پیچ حساس هستند. [ ۸] میدان تأثیر نورون های یکپارچه ساز اطلاعات دو گوش یک منطقه خاص از فضای شنوایی را ئوشش می دهند.