دستر

لغت نامه دهخدا

دستر. [ دَ ت َ ] ( اِ مرکب ) مخفف دست اره. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). اره کوچکی را گویند که به یک دست کار فرمایند. ( برهان ) ( آنندراج ). دستره. ( جهانگیری ). داس کوچک دندانه دار. ( برهان ) ( از آنندراج ). رجوع به دستره شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) داس کوچک دندانه دار
مخفف دست اره اره کوچکی را گویند که به یک دست کار فرمایند .

فرهنگ عمید

= دستره

دانشنامه عمومی

دستر ( به لاتین: Dəstər ) یک منطقه مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان لریک واقع شده است.   دستر ۳۶۲ نفر جمعیت دارد. [ ۱]
نام این روستا برگرفته از زبان تالشی است. مردم این روستا از مهاجران ساکن و باشنده در ناحیه جنوبی سرزمین تالش بوده اند. به گفته اهالی آن ها محصولات دامی را با غلات عوض می کردند و غلات را در آسیاب های دستی به نام دسدارخرد می کردند و نام این روستا برگرفته از آن است. [ ۲]
عکس دسترعکس دستر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس