دریای بوهای

دریای بوهای ( به چینی: 渤海، پین یین: Bó Hǎi، وید جایلز: Po - hai ) که با نام خلیج بوهای نیز شناخته می شود، درونی ترین خلیج دریای زرد در کرانه های شمال و شمال شرقی چین است که بین شبه جزیره های لیائودونگ و شاندونگ محصور شده است. این دریا که تا اوایل سدهٔ بیستم خلیج چیهلی یا خلیج پچیهلی نامیده می شد تقریباً ۷۸٬۰۰۰ کیلومترمربع مساحت داشته و نزدیکی آن به پکن، پایتخت چین سبب شده تا دریای بوهای به یکی از شلوغ ترین راه های دریایی جهان بدل شود.
سه خلیج کوچک به نام های لایجو در جنوب، لیائودونگ در شمال و بوهای در غرب دریای بوهای قرار دارند و تنگه بوهای در شرقی ترین بخش این دریا، بین جنوبی ترین بخش شبه جزیرهٔ لیائودونگ و شمالی ترین قسمت شبه جزیرهٔ شاندونگ واقع شده است. از جمله رودهایی که به دریای بوهای می ریزند می توان به رود زرد، رود خای، رود لیائو و رود لوآن اشاره نمود.
در فوریهٔ ۲۰۱۱، مقامات چینی از تصمیمشان مبنی بر ساخت تونلی جاده رو و قطاررو در عرض خلیج بوهای برای اتصال شبه جزیره های لیائودونگ و شاندونگ به یکدیگر خبر دادند. این تونل پس از ساخته شدن ۱۰۶ کیلومتر طول خواهد داشت.