درگیری های پنجشیر، مناقشهٔ پنجشیر یا جنگ پنجشیر یک اختلاف سیاسی بین مقاومت پنجشیر و جمهوری تقلیل یافتهٔ افغانستان با طالبان است که در اوت ۲۰۲۱ پس از سقوط کابل آغاز شد. [ ۲۷] در ۱۷ اوت ۲۰۲۱ امرالله صالح ریاست جمهوری افغانستان را برعهده گرفت و مقاومت پنجشیر را اعلام کرد. [ ۲۸] [ ۲۹] در ۲۶ اوت آتش بس کوتاهی اعلام شد. [ ۳۰] این مذاکرات در ۱ سپتامبر شکست خورده و با حملهٔ طالبان به مواضع مقاومت، جنگ ادامه یافت. طالبان بخش هایی از ولایت را تصرف کردند که مقاومت پنجشیر در حال پس گرفتن دوباره آنهاست
تا تاریخ ۳ سپتامبر ۲۰۲۱ ( ۲۰۲۱ - 09 - ۰۳ ) [ بروزرسانی] علاوه بر مخالفان در پنجشیر، ولسوالی هایی نیز در مرکز افغانستان وجود داشتند که هنوز در برابر طالبان با حمایت اقلیت های قومی و مذهبی مقاومت می کردند. [ ۳۱] در ۶ سپتامبر، طالبان بر بیشتر این ولایت سیطره یافت و پرچم امارت را در برابر فرمانداری پنجشیر برافراشت. با این حال، مقاومت پنجشیر این پیروزی را رد کرد و اظهار داشت که آنها هنوز «در سراسر دره» حضور دارند. [ ۳۲] طالبان از ساکنان منطقه درخواست کرد تا در خانه های خود بمانند و فرار نکنند تا آسیبی به آنها نرسد. [ ۳۳] درگیریها در این دره در میانه سپتامبر متوقف شد، [ ۳۴] و رهبران مقاومت امرالله صالح و احمد مسعود به کشور همسایه تاجیکستان گریختند. [ ۳۵]
پس از فروپاشی جمهوری اسلامی افغانستان، این دولت کنترل دفاکتو را بر درهٔ پنجشیر در دست گرفت، که تا حد زیادی پیوسته به ولایت پنجشیر بوده و با توجه به مجلهٔ ویک از ماه اوت ۲۰۲۱ «تنها منطقه در افغانستان خارج از دست طالبان» است. [ ۳۶]
پیش از سقوط کابل، پنجشیری ها شروع به حرکت تجهیزات نظامی، از جمله هلیکوپتر و وسایل نقلیهٔ زره پوش از مناطق اطراف به ولایت پنجشیر کردند. [ ۳۷] آن ها سپس به فرماندهان و سربازان سابق اردوی ملی افغانستان از جمله کندک کوماندوهای ضربت، نیروهای مجاهدین و سایر مخالفان طالبان ملحق شدند. [ ۳۸] [ ۳۹] [ ۴۰] بسیاری از آن ها پس از فرار از قندوز، بدخشان، تخار و بغلان، در ولسوالی اندراب بغلان گرد هم آمدند و به پنجشیر رفتند. [ ۴۱] بر اساس برآوردهای روسیه تا اواسط اوت ۲۰۲۱، تعداد این مبارزین مجموعاً ۷۰۰۰ نفر است. [ ۴۲] منابع دیگر، آمارهای متفاوتی از تعداد نیروها ارائه می کنند. برخی منابع، تعداد این نیروها را ۲۰۰۰ نفر و امرالله صالح، تعداد نیروهای خود را ۱۰۰۰۰ نفر اعلام کرد. [ ۴۳] [ ۴۴] در ۲۲ اوت، احمد مسعود تعداد نیروهای خود را ۹۰۰۰ نفر، به همراه تعدادی خودروی زرهی هاموی اعلام کرد. [ ۴۵] نیروهای وفادار به صالح و مسعود، در برخی موارد، نظرات متفاوتی با یکدیگر دارند. نیروهای صالح، در برابر طالبان و پاکستان سرسخت تر هستند اما مسعود و نیروهایش، به مذاکره با طالبان، تمایل بیشتری دارند. [ ۴۶] در ۲۲ اوت، نیروهای مقاومت تأیید کردند که گروه های دیگری نیز به طور مستقل از نیروهای مقاومت پنجشیر، مبارزه با طالبان را آغاز کرده اند. به گفتهٔ یاسین ضیا، نیروهای مقاومت پنجشیر، ۵ بالگرد نظامی ارتش سابق افغانستان را در اختیار دارند. [ ۴۷] در ۲۳ اوت، گزارش شد که این نیروها، به راکت اندازهای ب ام - ۲۱ گراد نیز مسلح هستند. [ ۴۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتا تاریخ ۳ سپتامبر ۲۰۲۱ ( ۲۰۲۱ - 09 - ۰۳ ) [ بروزرسانی] علاوه بر مخالفان در پنجشیر، ولسوالی هایی نیز در مرکز افغانستان وجود داشتند که هنوز در برابر طالبان با حمایت اقلیت های قومی و مذهبی مقاومت می کردند. [ ۳۱] در ۶ سپتامبر، طالبان بر بیشتر این ولایت سیطره یافت و پرچم امارت را در برابر فرمانداری پنجشیر برافراشت. با این حال، مقاومت پنجشیر این پیروزی را رد کرد و اظهار داشت که آنها هنوز «در سراسر دره» حضور دارند. [ ۳۲] طالبان از ساکنان منطقه درخواست کرد تا در خانه های خود بمانند و فرار نکنند تا آسیبی به آنها نرسد. [ ۳۳] درگیریها در این دره در میانه سپتامبر متوقف شد، [ ۳۴] و رهبران مقاومت امرالله صالح و احمد مسعود به کشور همسایه تاجیکستان گریختند. [ ۳۵]
پس از فروپاشی جمهوری اسلامی افغانستان، این دولت کنترل دفاکتو را بر درهٔ پنجشیر در دست گرفت، که تا حد زیادی پیوسته به ولایت پنجشیر بوده و با توجه به مجلهٔ ویک از ماه اوت ۲۰۲۱ «تنها منطقه در افغانستان خارج از دست طالبان» است. [ ۳۶]
پیش از سقوط کابل، پنجشیری ها شروع به حرکت تجهیزات نظامی، از جمله هلیکوپتر و وسایل نقلیهٔ زره پوش از مناطق اطراف به ولایت پنجشیر کردند. [ ۳۷] آن ها سپس به فرماندهان و سربازان سابق اردوی ملی افغانستان از جمله کندک کوماندوهای ضربت، نیروهای مجاهدین و سایر مخالفان طالبان ملحق شدند. [ ۳۸] [ ۳۹] [ ۴۰] بسیاری از آن ها پس از فرار از قندوز، بدخشان، تخار و بغلان، در ولسوالی اندراب بغلان گرد هم آمدند و به پنجشیر رفتند. [ ۴۱] بر اساس برآوردهای روسیه تا اواسط اوت ۲۰۲۱، تعداد این مبارزین مجموعاً ۷۰۰۰ نفر است. [ ۴۲] منابع دیگر، آمارهای متفاوتی از تعداد نیروها ارائه می کنند. برخی منابع، تعداد این نیروها را ۲۰۰۰ نفر و امرالله صالح، تعداد نیروهای خود را ۱۰۰۰۰ نفر اعلام کرد. [ ۴۳] [ ۴۴] در ۲۲ اوت، احمد مسعود تعداد نیروهای خود را ۹۰۰۰ نفر، به همراه تعدادی خودروی زرهی هاموی اعلام کرد. [ ۴۵] نیروهای وفادار به صالح و مسعود، در برخی موارد، نظرات متفاوتی با یکدیگر دارند. نیروهای صالح، در برابر طالبان و پاکستان سرسخت تر هستند اما مسعود و نیروهایش، به مذاکره با طالبان، تمایل بیشتری دارند. [ ۴۶] در ۲۲ اوت، نیروهای مقاومت تأیید کردند که گروه های دیگری نیز به طور مستقل از نیروهای مقاومت پنجشیر، مبارزه با طالبان را آغاز کرده اند. به گفتهٔ یاسین ضیا، نیروهای مقاومت پنجشیر، ۵ بالگرد نظامی ارتش سابق افغانستان را در اختیار دارند. [ ۴۷] در ۲۳ اوت، گزارش شد که این نیروها، به راکت اندازهای ب ام - ۲۱ گراد نیز مسلح هستند. [ ۴۸]
wiki: درگیری های پنجشیر