دره های کالچاکی

درهٔ کالچاکی ( اسپانیایی: Valles Calchaquíes ) منطقه ای در شمال غربی آرژانتین است که از استان های کاتامارکا، توکومان، جوجوی و سالتا می گذرد. بیشتر به خاطر تضاد رنگ ها و جغرافیای منحصربه فردش که از صحرای کوهستانی تا جنگل های نیمه گرمسیری را در بر می گیرد، شناخته شده است.
انسان ها حداقل ۸۰۰۰ سال است که در این دره ها زندگی می کنند. فرهنگ سانتاماریانو تقریباً از ۱۰۰۰ و ۱۴۸۰ پس از میلاد در دره ها رشد کرد. این دوره شاهد رشد جمعیت و کشاورزی آبی بود که شهرها و روستاها در کف دره اصلی و در امتداد نهرهای انشعابی غربی قرار داشتند. خرابه های کیلمز در استان توکومان ممکن است حدود ۵۰۰۰ نفر را در اوج دوران خود، در شهر جای داده باشند. این دره ها بین سال های ۱۴۷۰ تا ۱۴۸۰ توسط امپراتوری اینکا فتح شد. دره ها بخشی از استان کولاسویو در جنوب شرقی امپراتوری بودند. اینکاها شبکه راه خود را در منطقه گسترش دادند و قلعه ها و زیارتگاه هایی بالای کوه ساختند. محصولات غذایی مختص دره ها شامل ذرت، سلمک، قارچ، لوبیا و فلفل چیلی بود. فعالیت های تولیدی در دره شامل تولید مس و طلا، پوسته دریایی، میکا، ابسیدین، دانه های سنگی و سرامیک بود. [ ۱]
اسپانیایی ها امپراتوری اینکاها را در دهه ۱۵۳۰ فتح کردند و تا سال ۱۵۴۳ کنترل اینکاها بر دره ها از بین رفت. مردم منطقه تا سال ۱۶۵۰ در برابر تسخیر اسپانیا مقاومت کردند. [ ۱] قبایل این منطقه شامل کالچاکی ها، تافی ها و یوکاویل ها ( سانتا ماریا ) بودند.