درماتیت تماسی نوعی درماتیت یا التهاب پوستی است. برخی از علائم درماتیت تماسی می تواند شامل خارش یا خشکی پوست، بثورات قرمز، برآمدگی، تاول و تورم باشد. این بثورات، مسری، یا تهدیدکنندهٔ زندگی نیستند اما می توانند بسیار آزاردهنده باشند.
درماتیت تماسی ناشی از قرار گرفتن در معرض آلرژن ها ( درماتیت تماسی آلرژیک ) یا محرک ها ( درماتیت تماسی تحریک کننده ) است. درماتیت فوتوتوکسیک نیز زمانی رخ می دهد که مادهٔ حساسیت زا یا محرک، توسط نور خورشید فعال شود. تشخیص درماتیت تماسی آلرژیک اغلب می تواند با تست برچسبی، بررسی شود. [ ۱]
درماتیت تماسی ۹۵ درصد از تمام اختلالات پوستی شغلی را تشکیل می دهد. [ ۲]
درماتیت تماسی یک بثورات موضعی یا تحریک پوست است که در اثر تماس با یک مادهٔ خارجی ایجاد می شود. فقط نواحی سطحی پوست در درماتیت تماسی تحت تأثیر قرار می گیرند. التهاب بافت آسیب دیده در اپیدرم ( خارجی ترین لایهٔ پوست ) و درم خارجی ( لایهٔ زیر اپیدرم ) وجود دارد. [ ۳]
درماتیت تماسی منجر به راش های پوستی بزرگ همراه با سوزش و خارش می شود که ممکن است از چند روز تا چند هفته طول بکشد تا بهبود یابند. [ ۴] درماتیت تماسی مزمن زمانی ممکن است ایجاد شود که حذف عامل آزاردهنده، دیگر بهبود مورد انتظار را در موضع دچار درماتیت، ایجاد نکند.
در حالی که هر یک از انواع درماتیت تماسی می تواند هر قسمت از بدن را تحت تأثیر قرار دهد، درماتیت تماسی تحریک کننده، اغلب دست ها را تحت تأثیر قرار می دهد.
دلایل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارت اند از:
حساسیت به نیکل، طلای ۱۴ یا ۱۸ عیار، شیرهٔ گیاه Myroxylon pereirae، سماق سمی، [ ۵] بیلوبول، آلکیل رزورسینول ( که در میوه های گیاهان کهن دار یافت می شود ) . [ ۶]
علل شایع درماتیت تماسی تحریک کننده شامل حلال ها، مایعات فلزکاری، لاتکس، نفت سفید، اتیلن اکساید، کاغذ، به ویژه کاغذهای پوشش داده شده با مواد شیمیایی و جوهر چاپ، برخی غذاها و نوشیدنی ها، [ ۷] طعم دهنده ها و ادویه ها، [ ۸] عطرها، [ ۷] سورفکتانت ها در داروهای موضعی و لوازم آرایشی، قلیاها، میزان رطوبت پایین و تماس با بسیاری از گیاهان، صابون های قلیایی خشن، شوینده ها و محصولات پاک کننده هستند. [ ۹]
سه نوع درماتیت تماسی وجود دارد: درماتیت تماسی تحریک کننده. درماتیت تماسی آلرژیک و درماتیت فتوکانتکت. درماتیت فتوکانتکت به دو دستهٔ فتوتوکسیک و فتوآلرژیک تقسیم می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدرماتیت تماسی ناشی از قرار گرفتن در معرض آلرژن ها ( درماتیت تماسی آلرژیک ) یا محرک ها ( درماتیت تماسی تحریک کننده ) است. درماتیت فوتوتوکسیک نیز زمانی رخ می دهد که مادهٔ حساسیت زا یا محرک، توسط نور خورشید فعال شود. تشخیص درماتیت تماسی آلرژیک اغلب می تواند با تست برچسبی، بررسی شود. [ ۱]
درماتیت تماسی ۹۵ درصد از تمام اختلالات پوستی شغلی را تشکیل می دهد. [ ۲]
درماتیت تماسی یک بثورات موضعی یا تحریک پوست است که در اثر تماس با یک مادهٔ خارجی ایجاد می شود. فقط نواحی سطحی پوست در درماتیت تماسی تحت تأثیر قرار می گیرند. التهاب بافت آسیب دیده در اپیدرم ( خارجی ترین لایهٔ پوست ) و درم خارجی ( لایهٔ زیر اپیدرم ) وجود دارد. [ ۳]
درماتیت تماسی منجر به راش های پوستی بزرگ همراه با سوزش و خارش می شود که ممکن است از چند روز تا چند هفته طول بکشد تا بهبود یابند. [ ۴] درماتیت تماسی مزمن زمانی ممکن است ایجاد شود که حذف عامل آزاردهنده، دیگر بهبود مورد انتظار را در موضع دچار درماتیت، ایجاد نکند.
در حالی که هر یک از انواع درماتیت تماسی می تواند هر قسمت از بدن را تحت تأثیر قرار دهد، درماتیت تماسی تحریک کننده، اغلب دست ها را تحت تأثیر قرار می دهد.
دلایل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارت اند از:
حساسیت به نیکل، طلای ۱۴ یا ۱۸ عیار، شیرهٔ گیاه Myroxylon pereirae، سماق سمی، [ ۵] بیلوبول، آلکیل رزورسینول ( که در میوه های گیاهان کهن دار یافت می شود ) . [ ۶]
علل شایع درماتیت تماسی تحریک کننده شامل حلال ها، مایعات فلزکاری، لاتکس، نفت سفید، اتیلن اکساید، کاغذ، به ویژه کاغذهای پوشش داده شده با مواد شیمیایی و جوهر چاپ، برخی غذاها و نوشیدنی ها، [ ۷] طعم دهنده ها و ادویه ها، [ ۸] عطرها، [ ۷] سورفکتانت ها در داروهای موضعی و لوازم آرایشی، قلیاها، میزان رطوبت پایین و تماس با بسیاری از گیاهان، صابون های قلیایی خشن، شوینده ها و محصولات پاک کننده هستند. [ ۹]
سه نوع درماتیت تماسی وجود دارد: درماتیت تماسی تحریک کننده. درماتیت تماسی آلرژیک و درماتیت فتوکانتکت. درماتیت فتوکانتکت به دو دستهٔ فتوتوکسیک و فتوآلرژیک تقسیم می شود.
wiki: درماتیت تماسی