درآمد شخصی در ایالات متحده. درآمد شخصی کل درآمد یک فرد از دستمزد، بهره سرمایه گذاری و سایر منابع است. در ایالات متحده اداره آمار کار میانگین درآمد شخصی هفتگی ۱۰۳۷ دلار را برای کارگران تمام وقت در سه ماهه اول ۲۰۲۲ گزارش کرد[ ۱] اداره سرشماری ایالات متحده میانگین درآمد سالانه را در سال ۲۰۲۰ برای کارگران ۱۵ سال و بالاتر با درآمد و ۵۶۲۸۷ دلار در سال ۲۰۲۰ برای کسانی که تمام وقت در تمام طول سال کار می کردند، ۴۱۵۳۵ دلار برآورد کرد. [ ۲]
الگوهای درآمد بر اساس سن، جنس، قومیت و ویژگی های تحصیلی مشهود است. در سال ۲۰۰۵، تقریباً نیمی از تمام کسانی که دارای مدرک تحصیلات تکمیلی بودند، جزو ۱۵ درصد از درآمدهای برتر کشور بودند. در میان جمعیت های مختلف ( جنسیت، وضعیت تأهل، قومیت ) برای افراد بالای ۱۸ سال، میانگین درآمد شخصی از ۳۳۱۷ دلار برای یک زن بیکار و متأهل آسیایی آمریکایی[ ۳] تا ۵۵۹۳۵ دلار برای یک آسیایی آمریکایی شاغل تمام وقت و تمام وقت متغیر بود. [ ۴] طبق سرشماری ایالات متحده، مردان بیشتر از زنان درآمد داشتند، در حالی که آسیایی ها و سفیدپوستان بیشتر از آمریکایی های آفریقایی تبار و اسپانیایی تبارها درآمد داشتند.
در ایالات متحده بیشترین استناد به آمار درآمد شخصی، درآمد شخصی دفتر تحلیل اقتصادی و درآمد سرانه پولی اداره سرشماری است. این دو آمار از انواع روش های مختلف اندازه گیری سرچشمه می گیرند - درآمد شخصی از حساب های اقتصادی ملی و درآمد پولی از نظرسنجی های خانوار. آمار BEA درآمد شخصی را با معیارهای تولید، از جمله تولید ناخالص داخلی مرتبط می کند و شاخصی برای هزینه های مصرف کننده در نظر گرفته می شود. آمارهای اداره سرشماری جزئیاتی را در مورد توزیع درآمد و جمعیت شناسی ارائه می دهد و برای تولید آمار رسمی فقر کشور استفاده می شود.
درآمد شخصی BEA درآمدی را که افراد از مشارکت در تولید، از نقل و انتقالات دولتی و تجاری، نگهداری اوراق بهادار دارای بهره و سهام شرکت ها دریافت می کنند، اندازه گیری می کند. درآمد شخصی همچنین شامل درآمدهای دریافتی توسط مؤسسات غیرانتفاعی خدماتی به خانوارها، صندوق های رفاهی خصوصی غیربیمه شده و صندوق های امانی خصوصی است. BEA همچنین درآمد شخصی یکبار مصرف را منتشر می کند که درآمد در دسترس خانوارها را پس از پرداخت مالیات بر درآمد فدرال، ایالتی و محلی اندازه گیری می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفالگوهای درآمد بر اساس سن، جنس، قومیت و ویژگی های تحصیلی مشهود است. در سال ۲۰۰۵، تقریباً نیمی از تمام کسانی که دارای مدرک تحصیلات تکمیلی بودند، جزو ۱۵ درصد از درآمدهای برتر کشور بودند. در میان جمعیت های مختلف ( جنسیت، وضعیت تأهل، قومیت ) برای افراد بالای ۱۸ سال، میانگین درآمد شخصی از ۳۳۱۷ دلار برای یک زن بیکار و متأهل آسیایی آمریکایی[ ۳] تا ۵۵۹۳۵ دلار برای یک آسیایی آمریکایی شاغل تمام وقت و تمام وقت متغیر بود. [ ۴] طبق سرشماری ایالات متحده، مردان بیشتر از زنان درآمد داشتند، در حالی که آسیایی ها و سفیدپوستان بیشتر از آمریکایی های آفریقایی تبار و اسپانیایی تبارها درآمد داشتند.
در ایالات متحده بیشترین استناد به آمار درآمد شخصی، درآمد شخصی دفتر تحلیل اقتصادی و درآمد سرانه پولی اداره سرشماری است. این دو آمار از انواع روش های مختلف اندازه گیری سرچشمه می گیرند - درآمد شخصی از حساب های اقتصادی ملی و درآمد پولی از نظرسنجی های خانوار. آمار BEA درآمد شخصی را با معیارهای تولید، از جمله تولید ناخالص داخلی مرتبط می کند و شاخصی برای هزینه های مصرف کننده در نظر گرفته می شود. آمارهای اداره سرشماری جزئیاتی را در مورد توزیع درآمد و جمعیت شناسی ارائه می دهد و برای تولید آمار رسمی فقر کشور استفاده می شود.
درآمد شخصی BEA درآمدی را که افراد از مشارکت در تولید، از نقل و انتقالات دولتی و تجاری، نگهداری اوراق بهادار دارای بهره و سهام شرکت ها دریافت می کنند، اندازه گیری می کند. درآمد شخصی همچنین شامل درآمدهای دریافتی توسط مؤسسات غیرانتفاعی خدماتی به خانوارها، صندوق های رفاهی خصوصی غیربیمه شده و صندوق های امانی خصوصی است. BEA همچنین درآمد شخصی یکبار مصرف را منتشر می کند که درآمد در دسترس خانوارها را پس از پرداخت مالیات بر درآمد فدرال، ایالتی و محلی اندازه گیری می کند.
