دأث
لغت نامه دهخدا
دأث. [ دَ ءْ آ ] ( اِخ ) نام موضعی است. گفته اند: اصدرها عن طثرة الدأث. رجوع به معجم البلدان شود.
دأث. [ دَ ءَ ] ( ع اِ ) ج ِ دأثاء. ( منتهی الارب ).
دأث. [ دَ ] ( ع اِ ) ج ِ دأثا. ( منتهی الارب ).
دأث. [ دَ ] ( ع اِمص ) گرانی. || چرکناکی. ( منتهی الارب ).
دأث. [ دَ ] ( ع مص ) خوردن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ). || سنگین و گران شدن.( ناظم الاطباء ). || چرکین شدن جامه و جز آن. ( ناظم الاطباء ). چرکناک گردانیدن. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید