دانشگاه ازاد اسلامی

دو سال پس از انقلاب فرهنگی ایران در اردیبهشت ۱۳۶۱، به پیشنهاد هاشمی رفسنجانی و با حمایت روح الله خمینی دانشگاه آزاد اسلامی تأسیس گردید. برخی از افراد سیاسی ارشد جمهوری اسلامی از جمله احمد خمینی و هاشمی رفسنجانی عضو هیئت امنای آن بودند.
ابتدا عبدالله جاسبی پیشنهاد خود را با هاشمی رفسنجانی در میان گذاشته و هاشمی در خطبه های نماز جمعه دربارهٔ دانشگاه در شرف تأسیس چنین گفت: «یکی از راه ها این است که از همین امسال در هر جا که دستمان رسید و شاید کم کم به روستا هم بکشد - البته به شهرهای کوچک به آسانی می رسد - مراکزی درست کنیم به نام دانشگاه آزاد».
چهار ماه بعد هاشمی رفسنجانی به عنوان رئیس شورای موقت دانشگاه و طی حکمی با سربرگ مجلس، عبدالله جاسبی را به ریاست موقت دانشگاه منصوب کرد. هیئت مؤسس دانشگاه شامل سید علی خامنه ای ( رئیس جمهور وقت ) ، اکبر هاشمی رفسنجانی ( رئیس مجلس وقت ) ، میرحسین موسوی ( نخست وزیر وقت ) ، احمد خمینی ( فرزند و رئیس دفتر خمینی ) و عبدالله جاسبی تشکیل جلسه داده و جاسبی را به ریاست دانشگاه منصوب کرد.
اولین واحد دانشگاهی، واحد تهران مرکز با نام پیشین واحد تهران با کد ۱۰۱ بود و بعد از آن واحد تبریز با کد ۱۰۲ بود که کریم زارع آن را تأسیس کرد و در سال های ۶۱ تا ۶۳ به عنوان نخستین رئیس واحد دانشگاه آزاد اسلامی، ریاست آن را به عهده داشت. اولین آزمون ورودی دانشگاه در اسفند ۶۱ با شرکت ۳۲ هزار داوطلب در شاهرود، اهواز، تبریز، تهران، رشت، زاهدان، کرمان، مشهد و یزد برگزار شد و حدود ۳ هزار نفر در رشته های راه و ساختمان، برق، مکانیک، فیزیک، ریاضی، شیمی، صنایع فلزی، نساجی و حسابداری پذیرفته شدند. هاشمی رفسنجانی، رئیس هیئت امنای این دانشگاه، آن را از افتخارات و تجربه های موفق پس از انقلاب می دانست. نمونه دانشگاه آزاد و پیام نور در قبل از انقلاب 57 وجود داشته اند که اولی مصادره گردیده و به دانشگاه علامه طباطبایی ملحق گردید. این گرته برداری به گونه ای بوده است که تنها نام دانشگاه آزاد ایران به دانشگاه آزاد اسلامی تغییر عنوان داده است.