بازه پویا ( به انگلیسی: Dynamic range ) در عکس عبارت است از تفاوت مقدار روشنایی بین تاریک ترین نقاط و روشن ترین نواحی عکس که دارای جزئیات قابل تشخیص باشند. در برخی عکس ها نواحی تاریک یا روشن بعضاً دارای جزئیات هستند و در برخی قسمتها فاقد جزئیات یا بافت قابل تشخیص. بازه پویای عکس در واقع مشخص می کند که در عکس چه طیفی از روشنایی بین تاریک ترین قسمت های حاوی جزئیات تا روشن ترین قسمت ها وجود دارد. هر چقدر این فاصله بیشتر باشد، عکس دارای بازه پویای بیشتری است و در آن نواحی بیشتری در قسمتهای تاریک و روشن دارای جزئیات قابل تشخیص هستند. واحد سنجش بازه پویا، EV یا Exposure Value است. این مقدار بازه پویا در وسایل و رسانه های مختلف، متفاوت است؛ مثلاً دوربین های عکاسی دیجیتال SLR دارای بازه پویای حدود ۶–۸ و چشم انسان دارای بازه پویای ۱۴EV است.
با تعریف فوق مشخص می شود که در بسیاری موارد دوربین قادر نیست عکسی بگیرد که کل نواحی عکس، چه نواحی تاریک و چه نواحی روشن، دارای جزئیات باشند و قابل دیدن شوند. راهی که برای حل این مشکل وجود دارد این است که چند عکس با نورسنجی های مختلف بگیریم و سپس از پردازش تلفیقی آن ها، به یک عکس برسیم که دارای بازه پویای بالا است و در آن همه نواحی دارای جزئیات قابل نمایش باشد. این مسئله اساس روش عکاسی HDR را تشکیل می دهد.
انسان قادر به شنیدن و دیدن بازه پویا بسیار بالایی است که به طور حدودی بازه پویا شنیداری انسان در شرایط عادی ۱۰۰ دسی بل تخمین زده می شود و بازه پویا دیداری او در روز روشن به طور حدودی ۹۰ دسی بل تخمین زده می شود. برای مثال در برخی عکس ها نواحی تاریک یا روشن بعضاً دارای جزئیات هستند و در برخی قسمتها فاقد جزئیات یا بافت قابل تشخیص. بازه پویای عکس در واقع مشخص می کند که در عکس چه طیفی از روشنایی بین تاریک ترین قسمتهای حاوی جزئیات تا روشن ترین قسمت ها وجود دارد.
در الکترونیک از بازه پویا در زمینه های زیر استفاده می شود:
• نسبت بیشینه سطح یک کمیت مانند توان، جریان، ولتاژ یا بسامد را به کمینه مقدار قابل تشخیص آن کمیت را مشخص می کند. ( به اندازه گیری های سیستم صوتی مراجعه کنید )
• در سیستم انتقال، نسبت سطح اضافه بار ( بیشینه توان سیگنال که سیستم می تواند بدون اعوجاج سیگنال تحمل کند ) به سطح نویز سامانه است.
• در سامانه ها یا دستگاه های دیجیتال، نسبت بیشینه و کمینه سطح سیگنال مورد نیاز برای حفظ نسبت خطای بیت مشخص است.
• بهینه سازی عرض بیت مسیر داده های دیجیتال ( با توجه به دامنه دینامیکی سیگنال ) می تواند مساحت، هزینه و مصرف توان مدارها و دستگاه های دیجیتال را کاهش دهد در حالی که عملکرد آنها را بهبود می بخشد. عرض بیت بهینه برای مسیر داده های دیجیتال کمترین عرض بیت است که می تواند نسبت سیگنال به نویز مورد نیاز را برآورده کند و همچنین از سرریز جلوگیری کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا تعریف فوق مشخص می شود که در بسیاری موارد دوربین قادر نیست عکسی بگیرد که کل نواحی عکس، چه نواحی تاریک و چه نواحی روشن، دارای جزئیات باشند و قابل دیدن شوند. راهی که برای حل این مشکل وجود دارد این است که چند عکس با نورسنجی های مختلف بگیریم و سپس از پردازش تلفیقی آن ها، به یک عکس برسیم که دارای بازه پویای بالا است و در آن همه نواحی دارای جزئیات قابل نمایش باشد. این مسئله اساس روش عکاسی HDR را تشکیل می دهد.
انسان قادر به شنیدن و دیدن بازه پویا بسیار بالایی است که به طور حدودی بازه پویا شنیداری انسان در شرایط عادی ۱۰۰ دسی بل تخمین زده می شود و بازه پویا دیداری او در روز روشن به طور حدودی ۹۰ دسی بل تخمین زده می شود. برای مثال در برخی عکس ها نواحی تاریک یا روشن بعضاً دارای جزئیات هستند و در برخی قسمتها فاقد جزئیات یا بافت قابل تشخیص. بازه پویای عکس در واقع مشخص می کند که در عکس چه طیفی از روشنایی بین تاریک ترین قسمتهای حاوی جزئیات تا روشن ترین قسمت ها وجود دارد.
در الکترونیک از بازه پویا در زمینه های زیر استفاده می شود:
• نسبت بیشینه سطح یک کمیت مانند توان، جریان، ولتاژ یا بسامد را به کمینه مقدار قابل تشخیص آن کمیت را مشخص می کند. ( به اندازه گیری های سیستم صوتی مراجعه کنید )
• در سیستم انتقال، نسبت سطح اضافه بار ( بیشینه توان سیگنال که سیستم می تواند بدون اعوجاج سیگنال تحمل کند ) به سطح نویز سامانه است.
• در سامانه ها یا دستگاه های دیجیتال، نسبت بیشینه و کمینه سطح سیگنال مورد نیاز برای حفظ نسبت خطای بیت مشخص است.
• بهینه سازی عرض بیت مسیر داده های دیجیتال ( با توجه به دامنه دینامیکی سیگنال ) می تواند مساحت، هزینه و مصرف توان مدارها و دستگاه های دیجیتال را کاهش دهد در حالی که عملکرد آنها را بهبود می بخشد. عرض بیت بهینه برای مسیر داده های دیجیتال کمترین عرض بیت است که می تواند نسبت سیگنال به نویز مورد نیاز را برآورده کند و همچنین از سرریز جلوگیری کند.
wiki: دامنه دینامیکی