داستان مصور

داستان مصور[ ۱] یا پی نما یا کُمیک استریپ ( به انگلیسی: Comic Strip ) نقاشی، یا مجموعه ای از نقاشی های دنباله دار است که ماجرایی را روایت می کند. کمیک معمولاً توسط یک تیم دونفره که یکی داستان را می نویسد و دیگری تصویرگری و جوهر زنی می کند، ساخته می شود.
شرح روایت و بیان ماجراها به زبان تصویر و بعضاً با استفاده از دیالوگ ها، به زمان مصر باستان برمی گردد. اما اگر شرح روایت های مدرن را در نظر بگیریم، داستان های مصور به شکل کنونی آن نخستین بار در اروپا شکل گرفتند. در سده ۱۸ میلادی، از طریق داستان های مصور، به شکلی «هجوآمیز» از ولنگاری جنسی و فساد در دودمان بوربون، انتقاد می شد. [ ۲] نخستین کمیک های آمریکایی در سده بیستم میلادی شکل گرفتند.
اولین کتاب کمیک بر اساس مجموعه ای از کمیک استریپ های روزنامه ای شکل گرفت. [ نیازمند منبع] اما به مرور استقبال عموم مردم از قهرمانان خلق شده در داستان های مصور، تا جایی رسید که دست اندرکاران صنعت سینما، به فکر خلق این شخصیت ها در دنیای تصاویر متحرک افتادند. این هنر نوظهور، به سرعت در سرتاسر جهان اشاعه پیدا کرد و هنرمندان بزرگی در نقاط مختلف دنیا، به تولید کمیک استریپ پرداختند. [ ۳]
همان طور که از نام کُمیک بر می آید، محتوای آن اساساً مطلب خنده دار است، اولین کمیک استریپ هایی که در دههٔ ۱۹۳۰ پا به عرصهٔ وجود گذاشتند، شامل ماجراهای خنده دار و ماجراجویانهٔ قهرمانانی چون باک راجرز، تارزان و ماجراهای تن تن بود. البته قرار گرفتن نام کمیک مربوط به تاریخچهٔ آن است. اکنون با وجود تغییرات عمده ای که در نوع طراحی، موضوع، کمپوزیسیون، انتخاب زاویهٔ دید و دیگر المان های کمیک به وجود آمده و این هنر روایتگر را بسیار متفاوت از گذشتهٔ خود کرده، هنوز نام کمیک روی آن باقی مانده است. درحالی که مایهٔ طنز تنها در شاخهٔ خاصی از این هنر به کار گرفته می شود.
داستان های مصور به زبان فارسی تا دههٔ ۱۳۴۰ خورشیدی رایج نبودند. در این سال ها مجلهٔ کیهان بچه ها ( از مجموعهٔ نشریات مؤسسهٔ کیهان ) شروع به انتشار داستان های مصور کرد. در سال های۱۳۵۰ تا ۱۳۵۶ انتشارت یونیورسال، به مدیریت ماردیک بوغوسیان، سیزده عنوان از ماجراهای تن تن و میلو را به ترجمهٔ خسرو سمیعی به چاپ رساند. در سال ۱۳۵۵ انتشارت یونیورسال کتاب «عظمت بازیافته» را با تصویرگری طراحی بلژیکی به نام دینو آتاناسیو منتشر کرد. این کتاب اثری تبلیغاتی بود که تاریخ معاصر ایران را بنا بر روایت رسمی حکومت وقت بیان می کرد. در همین سال نخستین داستان مصور ایرانی با عنوان رستم و اسفندیار با تصویرگری سیروس راد توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شد. [ ۴]