داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی ( به انگلیسی: Nonsteroidal anti - inflammatory drug ) ، به اختصار NSAID، از پرکاربردترین داروهای پزشکی هستند. این داروها باعث مهار سیکلواکسیژناز می شوند و سه خاصیت مهم کاهش التهاب، ضددرد و تب بُر دارند. این گروه از داروها در دوزهای بالا اثرات ضدالتهابی دارند. NSAIDها ازاین رو منحصربه فرد هستند که غیرمخدرند و اعتیادی ایجاد نمی کنند. ناپروکسن و ایبوپروفن از جملهٔ این داروها محسوب می شود.
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی از دیدِ ماده و ساختار پایه به گروه های زیر تقسیم می شوند:
• آسپرین ( Aspirin )
• متیل سالیسیلات ( Methyl salicylate )
• دیکلوفناک ( Diclofenac )
• تولمتین ( Tolmetin )
• ایبوپروفن ( Ibuprofen )
• ناپروکسن ( Naproxen )
• فنوپروفن ( Fenoprofen )
• کتوپروفن ( Ketoprofen )
• فلوربیپروفن ( Flur656+5 )
• اکساپروزین ( Oxaprozin )
• فنامیک اسیدها مانند مفنامیک اسید
• مهارکننده های اختصاصی Cox - ۲ مانند سلکوکسیب
• پیروکسیکام
• فنیل بوتازون
عوارض ضدالتهاب های غیر استروئیدی و آسپیرین تا حدود ۳۰ درصد از کل پذیرشهای بیمارستانی مربوط به عوارض داروها را تشکیل میدهند. مهمترین عارضهٔ داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مشکلات گوارشی است. بطوریکه حدود ۲۰ - ۱۰ درصد مصرف کنندگان این داروها دچار عوارض گوارشی میشوند. هرچه مقدار مصرف این داروها و طول دورهٔ درمان بیشتر باشد احتمال بروز خونریزی های گوارشی بیشتر است. از دیگر عوارض جانبی این داروها آسیب های کلیوی است که از یک التهاب قابل برگشت ساده ی کلیوی تا آسیب های پایدار جدی می تواند متغیر باشد. همچنین ضدالتهاب های غیراستروئیدی موجب بالا رفتن فشار خون می شوند به خصوص در کسانی است که از داروی ضد فشار خون استفاده می کنند. دوز بالای این داروها در کسانی که بیماری کبدی دارند و یا مبتلا به آرتریت جوانان و یا تب روماتیسمی هستند می تواند ریسک آسیب های کبدی را بالا ببرد. [ ۱] [ ۲]
آنزیم سیکلواکسیژناز باعث تبدیل اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندینH2 می شود که پیش ساز سایر پروستاگلاندین ها است. در این مسیر علاوه بر پروستاگلاندینها، لوکوترینها نیز تولید می شوند. پروستاسایکلین و ترومبوکسان نیز متابولیت های این فرایند هستند. حداقل دو ایزوفرم سیکلواکسیژناز وجود دارد: Cox - ۱ و Cox - ۲
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفداروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی از دیدِ ماده و ساختار پایه به گروه های زیر تقسیم می شوند:
• آسپرین ( Aspirin )
• متیل سالیسیلات ( Methyl salicylate )
• دیکلوفناک ( Diclofenac )
• تولمتین ( Tolmetin )
• ایبوپروفن ( Ibuprofen )
• ناپروکسن ( Naproxen )
• فنوپروفن ( Fenoprofen )
• کتوپروفن ( Ketoprofen )
• فلوربیپروفن ( Flur656+5 )
• اکساپروزین ( Oxaprozin )
• فنامیک اسیدها مانند مفنامیک اسید
• مهارکننده های اختصاصی Cox - ۲ مانند سلکوکسیب
• پیروکسیکام
• فنیل بوتازون
عوارض ضدالتهاب های غیر استروئیدی و آسپیرین تا حدود ۳۰ درصد از کل پذیرشهای بیمارستانی مربوط به عوارض داروها را تشکیل میدهند. مهمترین عارضهٔ داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مشکلات گوارشی است. بطوریکه حدود ۲۰ - ۱۰ درصد مصرف کنندگان این داروها دچار عوارض گوارشی میشوند. هرچه مقدار مصرف این داروها و طول دورهٔ درمان بیشتر باشد احتمال بروز خونریزی های گوارشی بیشتر است. از دیگر عوارض جانبی این داروها آسیب های کلیوی است که از یک التهاب قابل برگشت ساده ی کلیوی تا آسیب های پایدار جدی می تواند متغیر باشد. همچنین ضدالتهاب های غیراستروئیدی موجب بالا رفتن فشار خون می شوند به خصوص در کسانی است که از داروی ضد فشار خون استفاده می کنند. دوز بالای این داروها در کسانی که بیماری کبدی دارند و یا مبتلا به آرتریت جوانان و یا تب روماتیسمی هستند می تواند ریسک آسیب های کبدی را بالا ببرد. [ ۱] [ ۲]
آنزیم سیکلواکسیژناز باعث تبدیل اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندینH2 می شود که پیش ساز سایر پروستاگلاندین ها است. در این مسیر علاوه بر پروستاگلاندینها، لوکوترینها نیز تولید می شوند. پروستاسایکلین و ترومبوکسان نیز متابولیت های این فرایند هستند. حداقل دو ایزوفرم سیکلواکسیژناز وجود دارد: Cox - ۱ و Cox - ۲
