دار و بند

لغت نامه دهخدا

دار و بند. [ رُ ب َ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) پایه و ستون :
اندرهوا به امر وی استاده ست
بی دار و بند پایه بحر و بر.
ناصرخسرو.
رجوع به دار شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس