دار باش حامبه ( عربی: دار باش حامبة ) یک کاخ قدیمی در شهر تونس ( پایتخت تونس ) است. [ ۱]
دار باش حامبه طی دهه ها شاهد تغییرات زیادی در معماری خود بوده است که آن را به یکی از غنی ترین کاخ های شهر تبدیل کرده است. به سبب این تغییرات برای تاریخ نگاران بسیار دشوار شد که اطلاعات دقیقی در مورد تاریخ تأسیس آن در قرن هفدهم بدست آورند.
این کاخ توسط خانواده رسا تأسیس شد ( از زمان سلسله حفصیان از تلمسان آمده است ) . بعدها، در طول قرن ۱۸، خانواده ناکاش آن را خریدند. در سال ۱۷۸۹، حاج احمد باش حامبه آن را در زمان حمودا بن علی خرید و نام خود را بر آن گذاشت. این کاخ بعداً به راهبه های فرانسوی تعلق گرفت که در دوران حمایت فرانسه از تونس از آن به عنوان مدرسه استفاده می کردند. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
از قرن ۱۷ تا ۱۸، این کاخ خانه ای برای صنعتگران بود. محل اقامت درجه یک در نظر گرفته شده است ( مانند اقامتگاه های بورژوایی و اشراف شهر ) . این کاخ دارای توربای مخصوص خود در خیابان سیدی تیجانی است و خانه دیگری ( دار باکیر ) به آن ضمیمه شده است.
این طرح دارای معماری کلاسیک است مانند اکثر کاخ های شهر در تونس ( دار لاسرم، دار بن عبدالله، دار بن حسین و غیره ) با حیاطی که در چهار طرف آن با چهار اتاق تزئین شده است. با این حال، برخلاف کاخ های دیگر که رواق ها رو در رو ساخته می شوند، دار باش حامبه دارای رواق در ضلع شمالی و دیگری در شرق است. یکی از چهار اتاق در سال ۱۹۳۲ به کلیسای کوچک تبدیل شد.
تا سال ۲۰۱۵، دار باش حامبه دفتر بنیاد اورستیادی و محل برگزاری نمایشگاه از همه کشورهای مدیترانه بود. ایده این نمایشگاه از مدل در موزه دل ترام مدیترانه الهام گرفته شد و هدف آن نشان دادن اشتراکات در فرهنگ ها و جوامع مدیترانه ای بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدار باش حامبه طی دهه ها شاهد تغییرات زیادی در معماری خود بوده است که آن را به یکی از غنی ترین کاخ های شهر تبدیل کرده است. به سبب این تغییرات برای تاریخ نگاران بسیار دشوار شد که اطلاعات دقیقی در مورد تاریخ تأسیس آن در قرن هفدهم بدست آورند.
این کاخ توسط خانواده رسا تأسیس شد ( از زمان سلسله حفصیان از تلمسان آمده است ) . بعدها، در طول قرن ۱۸، خانواده ناکاش آن را خریدند. در سال ۱۷۸۹، حاج احمد باش حامبه آن را در زمان حمودا بن علی خرید و نام خود را بر آن گذاشت. این کاخ بعداً به راهبه های فرانسوی تعلق گرفت که در دوران حمایت فرانسه از تونس از آن به عنوان مدرسه استفاده می کردند. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
از قرن ۱۷ تا ۱۸، این کاخ خانه ای برای صنعتگران بود. محل اقامت درجه یک در نظر گرفته شده است ( مانند اقامتگاه های بورژوایی و اشراف شهر ) . این کاخ دارای توربای مخصوص خود در خیابان سیدی تیجانی است و خانه دیگری ( دار باکیر ) به آن ضمیمه شده است.
این طرح دارای معماری کلاسیک است مانند اکثر کاخ های شهر در تونس ( دار لاسرم، دار بن عبدالله، دار بن حسین و غیره ) با حیاطی که در چهار طرف آن با چهار اتاق تزئین شده است. با این حال، برخلاف کاخ های دیگر که رواق ها رو در رو ساخته می شوند، دار باش حامبه دارای رواق در ضلع شمالی و دیگری در شرق است. یکی از چهار اتاق در سال ۱۹۳۲ به کلیسای کوچک تبدیل شد.
تا سال ۲۰۱۵، دار باش حامبه دفتر بنیاد اورستیادی و محل برگزاری نمایشگاه از همه کشورهای مدیترانه بود. ایده این نمایشگاه از مدل در موزه دل ترام مدیترانه الهام گرفته شد و هدف آن نشان دادن اشتراکات در فرهنگ ها و جوامع مدیترانه ای بود.
wiki: دار باش حامبه