دادگر، حسین (تهران ۱۲۶۰ـ۱۳۴۹ش)
(ملقب به: عَدْلُ الْمُلْک) دولتمرد عصر قاجار و پهلوی . فرزند میرزا عبدالکریم خان بازرگان بود و تحصیلات خود را در علوم اسلامی گذراند. در اوایل مشروطیت وارد عدلیه (دادگستری ) شد و طی چند سال، به ریاست محاکم بدایت دست یافت . در ۱۲۹۱ش نمایندۀ مجلس سوم شد و جزو فراکسیون دموکرات بود. با شروع جنگ بین الملل اول جزو مهاجرین بود. در ۱۲۹۴ش، در دوران رئیس الوزرایی وثوق الدوله معاون وزارت داخله شد و لقب «عدل الملک » یافت . پس از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ش، در دولت سپهدار، به کفالت وزارت داخله رسید اما در دورۀ صدارت قوام السلطنه تبعید و اعتبارنامه اش در مجلس چهارم رد شد. در ۱۳۰۲ش، در کابینۀ مشیروالدوله، به کفالت و سپس وزارت فوائد عامه دست یافت و در مجلس مؤسسان اول ، نایب رئیس مجلس و طرفدار خلع قاجاریه بود. او در دورۀ پنجم تا هشتم مجلس شورا، از بابل و در دورۀ نهم و دهم از تهران به نمایندگی رسید و در ادوار هشتم ، نهم و دهم رئیس مجلس بود . در ۱۳۰۴ش در کابینۀ فروغی، به وزارت کشور برگزیده شد اما مورد غضب رضا شاه واقع گردید و سریعاً از ایران تبعید شد. دادگر پس از ده سال تبعید در اروپا، در ۱۳۲۴ش به ایران آمد و در دوره های اول ، دوم و سوم مجلس سنا، سناتور انتخابی مازندران بود و به ریاست مجلس رسید. او از نهضت ملی نفت پشتیبانی می کرد. در اواخر عمر، از فعالیت سیاسی کناره گرفت.
(ملقب به: عَدْلُ الْمُلْک) دولتمرد عصر قاجار و پهلوی . فرزند میرزا عبدالکریم خان بازرگان بود و تحصیلات خود را در علوم اسلامی گذراند. در اوایل مشروطیت وارد عدلیه (دادگستری ) شد و طی چند سال، به ریاست محاکم بدایت دست یافت . در ۱۲۹۱ش نمایندۀ مجلس سوم شد و جزو فراکسیون دموکرات بود. با شروع جنگ بین الملل اول جزو مهاجرین بود. در ۱۲۹۴ش، در دوران رئیس الوزرایی وثوق الدوله معاون وزارت داخله شد و لقب «عدل الملک » یافت . پس از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ش، در دولت سپهدار، به کفالت وزارت داخله رسید اما در دورۀ صدارت قوام السلطنه تبعید و اعتبارنامه اش در مجلس چهارم رد شد. در ۱۳۰۲ش، در کابینۀ مشیروالدوله، به کفالت و سپس وزارت فوائد عامه دست یافت و در مجلس مؤسسان اول ، نایب رئیس مجلس و طرفدار خلع قاجاریه بود. او در دورۀ پنجم تا هشتم مجلس شورا، از بابل و در دورۀ نهم و دهم از تهران به نمایندگی رسید و در ادوار هشتم ، نهم و دهم رئیس مجلس بود . در ۱۳۰۴ش در کابینۀ فروغی، به وزارت کشور برگزیده شد اما مورد غضب رضا شاه واقع گردید و سریعاً از ایران تبعید شد. دادگر پس از ده سال تبعید در اروپا، در ۱۳۲۴ش به ایران آمد و در دوره های اول ، دوم و سوم مجلس سنا، سناتور انتخابی مازندران بود و به ریاست مجلس رسید. او از نهضت ملی نفت پشتیبانی می کرد. در اواخر عمر، از فعالیت سیاسی کناره گرفت.
wikijoo: دادگر،_حسین_(تهران_۱۲۶۰ـ۱۳۴۹ش)