داجیه

لغت نامه دهخدا

( داجیة ) داجیة. [ ی َ ] ( ع ص ) تأنیث داجی. لیلةٌ داجیة، شب تاریک. ج ، دَواجی. || نعمة داجیة، نعمت تمام و فراخ. ( منتهی الارب ). نعمت سابق. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

شب تاریک

پیشنهاد کاربران

بپرس